Geweldig hoe de nucleaire propagandisten gebruik maken van de angst
voor een black-out. Willy De Roovere, die meer dan zeven jaar hoofd was van de
nucleaire controle FANC, maar daarvoor CEO en directeur in nucleaire
industrieën[1],
geeft de politici de schuld. Neen, het zijn niet de gelijktijdige defekten van
drie centrales, niet de scheurtjes in Doel 3 en Tihange 2, en de niet
uitgeklaarde oliesabotage in Doel 4, die tesamen de oorzaak zijn van een
mogelijk stroomtekort deze winter. Volgens De Roovere is niet de eigenaar en
uitbater Electrabel verantwoordelijk; het zijn de regeringen die geen visie
hebben over het energiebeleid! Neen, er is geen veiligheidsprobleem met de
centrales – ofschoon de onvolprezen Anja Hermans aan iedereen heeft getoond dat
ze er twaalf maal ongemerkt binnen en buiten kroop, en daarvoor ook is
veroordeeld tot voorwaardelijke gevangenisstraf[2].
Kerncentrales bewijzen hun
zwaktes
Als brave burgers leren we ook bij over de constructie van
kerncentrales. Dat de duizend megawatt energie van de uraniumsplijting door
één (1) turbine moet, en één (1) alternator die de stroom opwekt. De kans op een
totale uitval van de stroomproductie zou toch kleiner zijn indien er meerdere
turbines en alternators zouden zijn? Zoals in klassieke centrales. Maar de
filosofie van de nuclearisten is wellicht dat er niets verkeerds kàn gaan.
En dan die olielek. Behalve de gemakkelijke toegang voor saboteurs
van buitenaf, is er blijkbaar geen alarmsysteem wanneer de oliedruk afneemt –
zoals in elk gewone auto. Of werkte het alarm niet? Was de controleur aan ‘t TV
kijken?
The Wall Street Journal parafraseert Oscar Wilde en schrijft: To lose one power station may be regarded as a misfortune; to
lose two looks like carelessness. But to lose THREE? Even Oscar Wilde would
struggle to find a polite way to describe this most improbable – and by now,
alarming – situation in Belgium.
Wel: ‘t is dus sabotage. En de gerechtelijke politie maar zoeken! –
bij 8 vaste personeelsleden van Electrabel. Komen er geen mensen binnen van
andere bedrijven waaraan opdrachten zoals onderhoud zijn outgesourced,
bijvoorbeeld[3]?
Napraterij en frustraties
Het is ontstellend hoe Willy De Roovere wordt nagepraat door heel
wat journalisten: “‘t zijn de regeringen!” Maar het was wel het FANC dat twee
jaar geleden zijn adviescomité belette bij de stresstests de bedreiging te
onderzoeken van malafide werknemers[4].
Het was ook De Roovere die nà de wet op de kernuitstap (2003) de procedure in gang zette voor tienjaarlijkse herziening van Doel
1&2 – in feite in strijd met de wet. Dat vertelt hij niet aan De Tijd.
De online commentaren van krantenlezers laten geen twijfel dat de
manipulatie van het publiek succesvol is: frustratie en antipolitiek druipen
eraf, en alles wordt op een hoop gegooid: de ondraaglijke belastingen, de macht
van de vakbonden, de hoge vergoedingen voor verkozenen en ministers, de
financiële transfers naar de Walen…
Wiens belang?
Ik lees in de krant, dat Electrabel verder onderzoek wenst te doen van de
twee scheurtjescentrales Doel 3 en Tihange 2[5]
– en dus hun eventuele heropstart uitstelt. Dat uitstel komt dus niet van DiRupo,
of enige andere minister. Zou het kunnen dat Electrabel
er belang bij heeft om middenin de regeringsvorming een kunstmatig stroomtekort
uit te lokken, en daarbij kan rekenen op alle media die geld kregen van het
zogenaamd Nucleair Forum? Men zou de nucleaire uitstap kunnen uitstellen, zegt Willy
De Roovere in het interview. Had ik het niet gedacht! Het is een klassiek
verschijnsel in de vrije markt, dat producenten schaarste doen ontstaan wanneer
de marktvoorwaarden (zoals winstmarge of veiligheidsnormen) hun niet bevallen. Bovendien
gaat de schatkist minder nucleaire taks ontvangen door het stilleggen van de
centrales[6];
als dat nniet slim gevonden is van CEO Mestraillet en Cie, die immers de Belgische
regering rauw lusten. De zogenaamde “monster”boetes die Elia en de CREG zojuist hebben
vastgelegd in geval van niet-levering, is daar het correcte antwoord op, in het
belang van de consumenten, inbegrepen de bedrijfswereld[7].
De Roovere zegt in De Tijd: “Men
moet zot zijn om in BE te investeren in energie”. Wel, heer De Roovere, vele
tienduizenden Belgen zijn dan zot, want ze hebben coöperatieve aandelen gekocht
van Ecopower, Limburg Wind e.a. (die stroom èn een jaarlijks dividend opleveren),
maar zelfs puur uit idealisme en toekomstvisie, zoals van Energent en Volterra. Ziet De Roovere de zonnepanelen niet die op de daken van duizenden woningen èn bedrijven liggen? We bezitten al generaties lang de watercentrale van Coo[8]. Vroeger bezaten meerdere gemeenten hun eigen centrale, opgericht door de socialisten. Die werden echter opgekocht door de private sector. De Roovere investeerde misschien in het Franse GDF-Suez-Electrabel? Is nog
altijd héél winstgevend: 2,6 miljard nettowinst in het eerste halfjaar 2014,
dat is 51% méér dan het jaar voordien…[9].
(kortere versie van dit
artikel niet opgenomen door DeMorgen en De Tijd).
[1] Was directeur van
de kerncentrales van Doel, vervolgens CEO van BN Belgonucléaire, Dessel, de
fabrikant van nucleaire brandstof, vooraleer hij hoofd werd van het
‘onafhankelijk’ Federaal Agentschap voor Nucleaire Veiligheid FANC (DeTijd). Hij
is dus een voorbeeld van het “draaideurfenomeen” dat in de bankwereld is bekend
geworden dankzij de krediet- en economische crisissen: communicerende vaten
tussen winstgevende bedrijven, controleurs, en wetgevers. Zopas nog onderlijnd
in de Europese “bankenunie”: de Europese Centrale Bank werft 1000 bankiers aan
om de banken te controleren.
[2] Zo simpel is inbreken in Doel. Anja Hermans deed het 12 keer (DeWereldMorgen.be).
[3] 670 externe personeelsleden, volgens De Tijd. Enkele
voorbeelden uit het buitenland van outsourcing en nucleaire onveiligheid, zie
blz. 9-10, en 17-18 in Een moraal zonder god. Ethiek van de complexe actualiteit. Hoofdstuk V. Hoe kiezen we onze normen en waarden?
[4] Prof. Gilbert
Eggermont, in De Tijd.
[5] Monsterboetes voor leveranciers die te weinig stroom voorzien (De Tijd).
[6] Gesloten kerncentrales slaan gaatje in schatkist (De Tijd).
[7] Monsterboetes dreigen voor energieleveranciers (De Tijd) en Elia bevestigt reëel risico op stroomtekort deze winter (De Morgen).
[8] Onderhoud centrale Coo wordt mogelijk uitgesteld (De Tijd).
[9] De sluiting van de twee scheurtjescentrales heeft in vergelijking
maar een minimale impact van 40 miljoen per maand. Zie Sluiting kerncentrales kost 40 miljoen per maand (De Tijd).
