De Vereniging van Importeurs van Visproducten (VIV) uit Nederland reageert tegen de door vzw Climaxi, vzw ’t Uilekot en Het Vrije Visserijblad gelanceerde petitie tegen de bouw van een overslagplaats voor Pangasius in Zeebrugge. Die petitie is ondertussen aan haar duizendste handtekening toe. De initiatiefnemers beslisten maandag 30 december in Zeebrugge om de handtekeningactie verder op te drijven. De VIV is helemaal niet opgezet met de actie. Ze willen verder vis uit de Noordzee promoten en komen op voor korte ketens in de voeding.

De VIV is een grote Nederlandse importeurorganisatie met mastodonten als Heiploeg, Klaas Puul en Seadaysea als leden. Heel grote visbedrijven waarvan er in de garnalensector onlangs een aantal veroordeeld werden tot het betalen van een Europese monsterboete rond prijskartelvorming op de markt. Dergelijke prijsafspraken worden ook binnen de film ‘Fish&Run 2’ aangehaald als verstorende factor op de visveiling van Zeebrugge.

De VIV is verwonderd over petitie, tekst en campagne rond pangasius en concentreert zijn argumenten op vier punten. Die we hieronder graag ook even weerleggen:

Europa importeert 50-60 % van zijn visproducten om de interne markt de consumptie niet kan volgen: de Europeanen consumeren 12 miljoen ton vis per jaar. Zelfs met optimale visbestanden kunnen we daarvan maar de helft zelf aan land brengen. De markt is bovendien de markt, er zal nooit meer ingevoerd worden dan er gevraagd wordt.

De cijfers die VIV hier aanbrengt kloppen, daar ligt het probleem niet. Ze geven evenwel geen voldoende juist beeld van de economische ketting. Wij voeren in, we voeren onze eigen vis uit enz… We kopen pangasius en exporteren pladijs naar Hong Kong. Climaxi schrijft zich als beweging voor klimaat- en sociale rechtvaardigheid in op het lijstje van mensen en organisaties die vinden dat voedsel zoveel mogelijk lokaal moet blijven. We zijn geen fanatici die elke citroen uit de noordelijke landen wil houden, maar waar lokale producten voorhanden zijn, krijgen die bij ons de voorrang. De import van pangasius drukt de prijs van de schol/pladijs van onze lokale vissers die we anderzijds graag ecologische zouden bezig zien. Bovendien heeft men het over de import/export van verse vis. Zowel pangasius als pladijs worden ook voor een groot deel gebruikt in viscroquetten en andere bereide gerechten. Die statistieken zitten niet in de cijfers van het VIV. Voor ons is de markt geen heilige koe maar een instrument dat gerust door de bevolking wat mag gereguleerd worden.

Pangasius is propere vis die gekeurd wordt en waarvan een aantal soorten zelfs het ASC-label voor ecologische kweekvis toebedacht kreeg.

Er zijn evenveel studies voor als tegen Pangasius. Feit is dat de Mekongdelta één van de meest vervuilde rivieren ter wereld is. Wij bekijken ecologie evenwel als een middel om de klimaatproblemen van deze wereld op te lossen. Dat het vervoer van voeding over de ganse wereld aan het klimaat geen deugd doet, is zeker een feit. Dit vervoer wordt niet in rekening gebracht door labels als ASC en co. Ongeveer tien procent van de productie is inderdaad gecertificeerd. Wij hebben zware twijfels bij de ecologische verdiensten van ASC en andere labels. Ze zijn niet altijd transparant en zijn enkel toegankelijk voor mensen die de certificering kunnen betalen. In de praktijk van het FSC label rond verantwoord hout zagen we voldoende hoe gelabelde bedrijven soms aan essentiële controle ontsnappen of hoe ze die ongegeneerd om de tuin leiden. Export leidt de facto dikwijls tot ontwrichting van de lokale economie. We vinden het spijtig dat ASC hier geen rekening mee houdt. Op die manier speelt men in het globale duurzame plaatje (dat zowel ecologisch als sociaal rechtvardig zal moeten zijn) onbewust een negatieve rol. ASC certificeert bedrijven die zich ecologisch voordoen én ondertussen prijsafspraken maken om consument en kleine producent onder de knoet te houden.

Het VIV verzet zich verder tegen het feit dat Climaxi een deel van de Europese Visserij desastreus noemt.  Climaxi neemt een genuanceerd standpunt in tegenover de visserij en wil ver meegaan in het verhaal van kleine vissers die het moeilijk hebben om het hoofd boven water te houden. Internationale diepvriesboten en grote concerns moeten niet op dit medeleven rekenen: ze zijn groot en rijk genoeg om verantwoord om te gaan met de winst die ze maken.  Ze zijn desastreus tegenover natuur, visbestanden en hun collega’s doordat ze met supergrote diepvriesschepen en mastodonten van netten de zee leeg vissen. Graag willen we in dit verband verwijzen naar de VARA-uitzending over super-stofzuigers als Maatje Theodora, één van Nederlands grootste schepen: http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1365674

De petitie tegen het opzetten van een overslagplaats rond pangasius te Zeebrugge haalde ondertussen duizend handtekeningen. Dat de petitie grote belangen raakt bewijst de tussenkomst van het VIV bij deze. VIV besluit zijn brief overigens met de opmerking “Wanneer wij dan op uw site zien dat uw organisatie financieel ondersteund wordt door de Vlaamse overheid, dan kunt begrijpen (sic) dat wij ons beraden op verdere vragen.” Climaxi is door de Vlaamse Overheid erkend als socio-culturele beweging. Het kenmerk van bewegingen is dat ze ook beweging brengen. Wij wensen het VIV dan ook te bedanken voor deze reactie.

De petitie kan verder ondertekend worden op http://uilekot.org/node/1711

Verdere voorstellingen van Fish & Run zijn ook gepland in Zaventem, Brussel, Oostende, Nieuwpoort en Mechelen. De DVD Fish & Run is te koop bij Climaxi: filip(at)climaxi(punt)be