Er is minder armoede dan ooit tevoren zegt Gwendolyn Rutten in Terzake op 19 januari jl. Het is een riedeltje dat regelmatig terug komt en dat zich jaar na jaar blijft herhalen. Een logische conclusie zou kunnen zijn dat als de armen minder arm zijn er bijgevolg meer rijkdom is dan ooit tevoren. De rijken die alsmaar rijker worden dat zijn dus in feite die armen die alsmaar minder arm worden. Het hangt er dus alleen maar vanaf hoe je het bekijkt.

We hebben gezien dat we de afgelopen jaren wereldwijd op tal van vlakken ook vooruitgang hebben geboekt, er is minder kinderarmoede dan ooit te voor, er is minder kindersterfte dan ooit tevoren, de geletterdheid in de wereld gaat vooruit en dat is allemaal te danken aan een vrijheidsmodel waar mensen als individu zelf hun keuzes mogen maken. Dat zegt Gwendolyn Rutten in bovenvermeld programma.

Dat klopt voor een deel. Meer kinderen kunnen nu lezen. Ze kunnen nu boeken lezen over Oliver Twist en vaststellen dat armoede niet alleen van hun generatie is, dat het al heel lang bestaat. Ze kunnen nu lezen dat de afgelopen jaren wereldwijd op tal van vlakken de rijken nog veel rijker zijn geworden. Deze kopen jachten die we nooit eerder gezien hebben, hun kinderen krijgen auto’s en celebration party’s die je nooit hebt meegemaakt en ze hoeven niet eens meer te kunnen lezen. Met het geld dat zij als naakte eigenaar bezitten kunnen ze lezers kopen als ze zin hebben om te laten lezen.

 “Wij doen hier aan politiek en wat u wil doen is hier in België nog meer herverdelen”

(Gwendolyn Rutten tegen Peter Mertens)

 Ze verwijst hierbij naar een rapport van Oxfam International. Dat rapport, zo zegt ze, zegt ook dat België één van de meest herverdelende landen ter wereld is. Wij doen hier aan politiek en wat u wil doen is hier in België nog meer herverdelen! Als ik het dus goed begrijp moet er hier in België niet teveel geklaagd worden over armoede en herverdeling omdat de armen hier het minste arm zijn.

Een arme die minder arm wordt  is hetzelfde als een rijke die rijker wordt.

De armen moeten dus maar gewoon een beetje minder zagen.

Nu begint het wel heel wazig te worden voor mijn ogen dus ik besloot om dat rapport van Oxfam International er eens bij te nemen. Het zal waarschijnlijk niet het meest recente zijn maar ik put uit een artikel in knack dat verscheen op 09.09.2015 met als titel “Oxfam: ‘Steeds meer armoede in Europa, rijken hebben te veel invloed op beleid’. Hierin lees ik:

‘In België, een van de weinige Europese landen met enige vooruitgang inzake ongelijkheid, loopt ruim een op de vijf mensen het risico op armoede of sociale exclusie’. Slechts één of vijf, en wij willen hier nog een beetje gaan herverdelen?? Zal ’t gaan ja!

Mevr. Rutten was dus vergeten dat laatste zinnetje er achteraan te plaatsen. Nu ja, het was een debat, ze kan niet heelder teksten uit knack citeren uiteraard. Voorts lees ik nog het volgende:

‘In België leeft 15 procent van de bevolking onder de armoededrempel. In Brussel leeft 40 procent van de jongeren tussen 15 en 24 jaar onder die drempel, een “bijzonder alarmerend” cijfer, aldus Oxfam.  In België bezitten volgens Oxfam de 5 procent rijksten evenveel als de 75 procent armsten’.

Een tijdje terug heette het nog bij monde van Mevr. Rutten dat de extreme armoede binnen 14 jaar uit de wereld zal geholpen zijn. Ook hier moet ik even over nadenken! Waarom geen 13 of 15 vraag ik mij af? Heeft zij een plan?

Ik heb steevast de indruk, Mevr. Rutten, dat u de kluit aan het bedotten bent.

Ik wil om af te sluiten nog even terugkomen op haar uitspraak dat we wereldwijd vooruitgang hebben geboekt op vlak van kinderarmoede, kindersterfte en geletterdheid en dat, zo stelt ze, is allemaal te danken aan een vrijheidsmodel waar mensen als individu zelf hun keuzes mogen maken.

Mevr. Rutten wil hier uiteraard graag van 2 walletjes eten. Deze regering is zowat de meest wansmakelijke regering sinds het einde van de tweede wereldoorlog wat betreft het niet betonen van respect naar werknemers, werklozen, zieken en gepensioneerden toe. Alles wat in het kraam van de onderneming en de aandeelhouders past wordt opgelegd bij wet. Maar in alles waar deze mensen zwak in staan mogen ze zelf keuzes maken. Tot hier het Liberalisme met een grote L van Open VLD en Mevr. Rutten.

Ik verwijs nog graag naar een interview in de krant ‘De Tijd’ van zaterdag 21.01.2017 met Fons Verplaetse (ex-gouverneur van de Nationale Bank van België) die in 1982 deelnam aan de geheime samenkomsten in Poupehan (Bouillon) met Premier Wilfried Martens, ACV-topman Jef Houthuys en Hubert De Tremmerie (top-bankier bij Bacob) om er de crisis en de nodige maatregelen te bespreken. Verplaetse kopt in de krant met ‘Een economisch beleid kan niet democratisch zijn’. Niet meteen een geliefde uitspraak en al zeker niet mijn visie maar even verder zegt hij het volgende:

‘Een van de belangrijkste maatregelen die hier beslist zijn was de 5-3-3-maatregel: 3 procent looninlevering, 3 procent aanwervingen en 5 procent arbeidstijdvermindering. Als maatregelen werden genomen die de werknemers troffen, moesten de werkgevers ook water in de wijn doen, met een solidariteitsbijdrage bijvoorbeeld. Men heeft nooit kunnen zeggen dat slechts één groep getroffen was. Dat is een groot verschil met nu’.

Dat is een groot verschil met nu Mevr. Rutten. Ondanks forse uitspraken van Verplaetse bleef er één ding overeind en dat is inlevingsvermogen,  ‘respect’ zeg maar. Dat is nu wel even anders. Het was 1982, het gif van Margaret Thatcher, die door Gwendolyn Rutten een grote madam werd genoemd, was nog niet doorgedrongen tot in de diepste vezels van de economie en bijhorende vazallen. De nacht was nog jong.

Bron: http://www.knack.be/nieuws/wereld/oxfam-steeds-meer-armoede-in-europa-rijken-hebben-te-veel-invloed-op-beleid/article-normal-603687.html