Dictators zijn en waren in verschillend vormen en maten. Deze kunnen in verschillende categorieën verdeeld worden. Een van die categorieën is die van de islamitische en niet-islamitische dictators. De vier Islamitische dictators als Erdogan, Khamenei, Sisi en het koningshuis van Saoedi-Arabië vormen direct en indirect gevaar voor de Nederlandse en Europese verlichte beschaving. Pro-actief een islamitisch dictators beleid voeren, is een pure noodzaak. Niks doen is geen optie. De vraag is dan ook : hoe moeten wij met de islamitische alleenheersers omgaan?
In het verleden hebben Europese leiders ernstige fouten gemaakt in hun beleid jegens bijvoorbeeld wijlen Saddam. Het verhaal van Saddam is alom bekend. Saddam is destijds door de Amerikanen, Engelsen en Fransen bewapend. Hij viel Iran binnen. Dat vonden de drie Westerse beschavingen niet zo erg. Zij verkochten hun wapens en Iran was tenslotte een vijand. Na de bloedige en langdurige oorlog met Iran voelde Saddam zich onoverwinnelijk. Hij had genoeg wapens en geld. Nu keerde hij zich tegen zijn Westerse bondgenoten door notabene de Westerse satelliet olierijke staat Kuwait binnen te vallen. Wij hebben ons dus destijds in Saddam vergist. Wat er uiteindelijk met Saddam en Irak is gebeurd is verder geschiedenis. Maar de bekende uitspraak ‘van de geschiedenis moeten wij het leren’ is hier meer dan ooit van toepassing. Sterker nog: de beleidsmakers van Nederland en de rest van de Westerse beschaving moeten in rap tempo ander beleid gaan voeren om de veiligheid in Europa veilig te stellen. Beter gezegd: om de beschaving te redden. Want zo als wij in Nederland en in nog paar andere Europese (en Scandinavische) landen hebben, heeft de mensheid nooit gekend. De vrijheid, de rijkdom en de veiligheid die wij in West-Europa kennen, is een voorbeeldig cadeautje voor de mensheid. Laten wij dit niet verkwanselen door een paar achterlijke islamitische dictators.
Saddam
Islamitische dictators dicht bij huis zijn mannen uit het Midden-Oosten die dicht aan de grenzen van Europa vertoeven. Alle vier vormen elk op een andere manier een gevaar voor Europa. Het koningshuis in Saoedie-Arabië is al decennia lang een bron voor de Islamitische terreur. Het geld dat wij betalen aan de vloeibare stof voor onze auto’s ging al in de jaren tachtig naar ‘onze vrienden’ de Mudjahedien o.l.v. lieden als Osama Bin Laden in Afghanistan. De hele terreur in het Midden-Oosten wordt nu nog steeds ook voor een groot deel door Saoedie-Arabië gefinancierd. De explosieve bevolkingsgroei in Egypte onder leiding van Sisi kan op termijn tot schrikbarende situaties leiden voor Europa. Al die mensen moeten eten en water hebben. Sisi en zijn maatjes zijn meer bezig met hun macht dan met de toekomst van hun volk. Wij zullen op termijn een dure nota gaan betalen aan dit schrikbewind van de farao’s. In Turkije ontpopt zich Erdogan tot een nieuwe Saddam en daarmee is wat dat betreft alles gezegd. Sterker nog: het is bijna een nieuwe vorm van replica van Saddam aan het worden. Het enige grote verschil is dat hij nog dichter bij ons is. En tenslotte de mollahs in Perzië zijn gevaarlijk, maar het minst van de vier. De andere drie lijken minder gevaarlijk, omdat zij op papier onze bondgenoten zijn. Maar de realiteit is weerbarstiger. Perzen zijn een beschaafd volk en hebben nooit Europa aangevallen. Sterker nog: Perzië heeft in de afgelopen eeuwen geen andere landen aangevallen. De dreiging om een kernwapen te maken, is minder gevaarlijk dan bijvoorbeeld Pakistan met een kernwapen.
Zelfvertrouwen
Maar hoe moeten wij om gaan met deze dictators om de schade voor onze vrijheid en rijkdom te beperken? Europa dient vooral meer zelfvertrouwen tonen richting de dictators. Meer lef. Laat zien dat je sterker bent en ook betere cultuur hebt. Gooi onze waarden en normen niet overboord als bijvoorbeeld een vrouwelijke minister naar het Midden-Oosten gaat, (terwijl paar dagen eerder duizenden jonge Iraanse vrouwen de straat opgingen en wapperden met die hatelijke hoofddoek.) De Nederlandse minister die naar Iran ging, had nooit een hoofddoek moeten dragen. Verkeerd signaal op een verkeerde plek en op een verkeerd moment. De Saoedische kroonprins kwam onlangs tijdens zijn reis in Europa en Amerika wel met zijn buitensporig kledingdracht aan. Hij droeg geen beschaafde drie delig kostuum van Hugo Boss.
Onze leiders moeten in hun briefings van beleidsmakers horen dat de dictators ons meer nodig hebben, dan wij hun. Wij kunnen wel zonder hun, maar zij zijn meer van ons afhankelijk. Europese leiders mogen best wel aan de dictators laten zien en horen dat wij veel sterker zijn dan hun. Wedden dat dan dictators ook van een ander vaatje gaan tappen? Geef je namelijk een islamitische dictator een vinger, dan denkt hij meteen aan de rest van je arm.
Tenslotte hoeven Europese leiders diplomatieke escalaties niet uit de weg te gaan als bijvoorbeeld om de mensenrechten gaat of andere zaken. Nederland verdient in die zin een grote pluim voor het terugtrekking van haar ambassadeur uit Ankara. Niet gaan jammeren dat wij daar geen ambassadeur hebben. Er mogen meer Europese landen het voorbeeld van Nederland volgen. Waarom de rest van Europa niet het zelfde heeft gedaan uit solidariteit met Nederland is onbegrijpelijk. Nederland en de rest van de EU dienen dan ook gezamenlijk de Islamitische dictators te lijf te gaan en hen op dezelfde behandeling trakteren als de voormalige Sovjet-Unie.
Abraham beth Arsan, freelancejournalist en zelf in het Midden-Oosten geboren.
