Maar na decennia van vooruitgang zet meer dan de helft van de landen de kloof nu opnieuw groeien, zegt het rapport. In de periode 2020-2024 is het gemiddelde inkomen in de helft van de IDA-landen langzamer gegroeid dan dat van rijke economieën.

En één op de drie IDA-landen is nu armer dan aan de vooravond van de covid-pandemie. Het percentage extreme armoede ligt er ruim acht keer hoger dan het gemiddelde in de rest van de wereld: één op de vier mensen moet rondkomen van minder dan 2,15 dollar per dag.

China, India en Zuid-Korea

De helft van de landen heeft of riskeert schuldenproblemen en buitenlandse kredietverstrekkers trekken zich terug, met uitzondering van multilaterale ontwikkelingsdonoren, waaronder de Wereldbank.

“De wereld kan het zich niet veroorloven de IDA-landen de rug toe te keren”, zegt Indermit Gill, hoofdeconoom van de Wereldbank.

“De welvaart van deze landen is altijd cruciaal geweest voor de mondiale welvaart op lange termijn. Drie van de huidige economische grootmachten in de wereld – China, India en Zuid-Korea – waren allemaal ooit IDA-leners. Alle drie bloeiden op een manier die de extreme armoede terugdrong en de levensstandaard heeft verhoogd. Met hulp uit het buitenland heeft de huidige groep IDA-landen het potentieel om hetzelfde te doen.”

Potentieel

De IDA-landen beschikken over een enorm potentieel, benadrukt het rapport. In een tijd waarin de bevolking vrijwel overal vergrijst, zien de IDA-landen tot 2070 het aandeel jonge werknemers groeien – een enorm ‘demografisch dividend’.

Daarnaast beschikken de landen vaak over enorme natuurlijke hulpbronnen. Ze zijn goed voor zowat een vijfde van de mondiale productie van tin, koper en goud, en sommige landen beschikken over cruciale mineralen die essentieel zijn voor de mondiale energietransitie.

En daar komt hernieuwbare energie nog bovenop: door hun ligging zijn de meeste landen erg veelbelovend voor de productie van zonne-energie.

Hervormingen

Maar die troeven brengen ook uitdagingen met zich mee, zegt het rapport. Om dat demografische dividend aan te spreken, moeten regeringen nu inzetten op onderwijs en gezondheidszorg.

En om het volledige potentieel van hun natuurlijke rijkdommen te benutten, moeten de IDA-landen hun beleidskaders verbeteren en sterkere instellingen opbouwen die in staat zijn tot een beter economisch beheer. Dat vereist ambitieuze hervormingen en aanzienlijke financiële steun van de internationale gemeenschap.

“IDA-landen hebben een ongelooflijk potentieel om sterke, duurzame en inclusieve groei te realiseren”, zegt Ayhan Kose van de Wereldbank. “Maar om dat te realiseren, zullen ze een ambitieuze reeks beleidsmaatregelen moeten implementeren die investeringen stimuleren: begrotings-, monetaire en financiële beleidskaders verbeteren en een reeks structurele hervormingen om de instellingen te versterken en het menselijk kapitaal te vergroten.”