Het conflict dat aan de universiteiten wordt uitgevochten, met name door de pro-Palestijnse organisaties Jewish Voice for Peace (JVP) en Students for Justice in Palestine (SJP), heeft nu ook het Huis van Afgevaardigden bereikt. Daar werd op 11 november o.a. de Joodse academica Amanda Silberstein van de universiteit van Cornell uitgenodigd in de subcommissie Recht. Zij kwam getuigen over het antisemitisme aan die universiteit waarvan zij zegt het slachtoffer te zijn. Zij werd onderbroken door pro-Palestijnse manifestanten… Het thema van de zitting was de vrije meningsuiting aan de universiteiten, “Free speech on college campuses”.
Een student van de universiteit van Cornell werd onlangs aangehouden en voor het gerecht gedaagd wegens het online uiten van “antisemitische doodsbedreigingen”. Volgens zijn moeder heeft hij psychische problemen. Maar Amanda Silberstein sprak over de context, namelijk professoren en studentenverenigingen van de instelling die Jodenhaat gevoed en verspreid zouden hebben. Daarmee verwees zij kennelijk ook naar de rel die ontstond rond uitlatingen van de gerenommeerde Cornell-professor Joseph Massad, auteur van geprezen en gezaghebbende boeken over het Midden-Oosten en de Palestijnse kwestie.
Massad, zelf van christelijk-Palestijnse afkomst, publiceerde op 8 oktober, vlak na de Blitzkrieg van Hamas, een stuk op The Electronic Intifada, een medium dat de Palestijnse zaak verdedigt, gevestigd in de VS, onder de titel: “Alleen maar het zoveelste gevecht, of de bevrijdingsoorlog van Palestina?” De professor was duidelijk aangenaam verrast door de korte invasie in Israël en vroeg zich af of dit het begin zou worden van een beslissende fase in de strijd van de Palestijnen tegen Israël?
Ontslag geëist
Er kwam snel een studentenpetitie om het ontslag van de professor te eisen, en die zou al zo’n 70.000 handtekeningen gekregen hebben. Massad werd verweten dat hij terrorisme goedkeurt, dat hij sprak van een “verbluffende overwinning”, en van een actie die “indrukwekkend” en “ongelooflijk” was. En ook dat hij een organisatie die als terroristisch bestempeld wordt door de VS, het VK, de EU, Australië, Canada en Japan weigert een terroristische organisatie te noemen en haar steunt. En dus: “Om het even welk standpunt je hebt in dit conflict, het ondersteunen en prijzen van een van de ergste daden van terrorisme in de geschiedenis is nooit aanvaardbaar. We doen een beroep op de Universiteit van Columbia om Massad verantwoordelijk te stellen voor zijn commentaren en hem onmiddellijk te verwijderen van de faculteit van Columbia.”
Maar de petitie legt ook een verband tussen het standpunt van de professor en de samenleving, waarvoor geen bewijs gegeven wordt: “Massads beslissing om de afschuwelijke aanval te prijzen, moedigt geweld en desinformatie op en buiten de campus aan, en brengt in het bijzonder Joodse en Israëlische studenten op de campus in gevaar. Bovendien hebben veel studenten al gezegd dat zij zich onveilig voelen in de aanwezigheid van een professor die afgrijselijke moorden op burgers ondersteunt.”
Ook in Cornell kwam de hoogleraar geschiedenis Russell Rickford in opspraak omdat hij over de aanval van Hamas gezegd had dat die het “monopolie van het geweld” uitgedaagd had en de “machtsbalans” had doen omslaan. Hij vond dat “stimulerend” en het gaf “energie”. Na kritiek bleef hij eerst op dat standpunt maar later zag hij zich gedwongen. zijn woorden te herzien en zich te verontschuldigen. Maar hij is voor dit semester geschorst. De schorsing kan nog een ontslag worden, het universiteitsbestuur beraadt zich daarover.
Contrasterende standpunten van de universiteitsbesturen
Soortgelijke conflicten doen zich ook aan andere universiteiten voor. In die van Harvard werd professor Marshall Ganz ervan beschuldigd Joodse studenten te discrimineren door ze te onderwerpen aan anti-Israëlische en antisemitische tendentieuze informatie. Maar het universiteitsbestuur ging niet mee in de actie daartegen.
Aan de universiteit van Yale kwam er een petitie voor het ontslag van professor Zareena Grewal, die tienduizenden handtekeningen behaalde. Grewal had de aanval van Hamas “buitengewoon” genoemd en in een berichtje op X gesteld dat “Israël een moorddadige, genocidaire kolonistenstaat is en dat Palestijnen alle recht hebben om zich met gewapende strijd te verzetten; solidariteit met Free Palestine”. Het universiteitsbestuur publiceerde een verklaring waarin zij wees op “vrijheid van meningsuiting” van de professor.
Aan de universiteit van Columbia werd een schorsing tot het einde van het semester uitgesproken tegen de al genoemde pro-Palestijnse studentenverenigingen JVP en SJP. Die strafmaatregel werd gemotiveerd met het overtreden van het universiteitsreglement tijdens de anti-Israëlacties van de beide organisaties. Aan deze universiteit had een Joodse miljardair, Henry Swiec, ontslag genomen uit de Raad van Bestuur van de Business School omwille van de “morele lafheid” van het universiteitsbestuur, waardoor Joden zich onveilig voelen op de campus, volgens hem.
Pro-Palestijns? Zoek ergens anders werk!
De conflicten aan de universiteiten gaan verder dan alleen maar intern getwist. Een belangrijke firma voor rechtszaken heeft bekendgemaakt dat zij jobkandidaturen van personen die een goedkeurende tekst over de aanval van Hamas ondertekenen, zou afwijzen. Als reactie daarop publiceerden een honderdtal academici van de universiteit Columbia een brief om de studenten te ondersteunen: “Volgens ons is de studentenverklaring bedoeld om de gebeurtenissen van 7 oktober 2023 in hun context te plaatsen door duidelijk te stellen dat de militaire operaties en het staatsgeweld niet begonnen zijn op die dag, maar dat het ging om een militaire reactie van een volk dat vele jaren lang verpletterend en onophoudelijk staatsgeweld door een bezettingsmacht heeft ondergaan.”
De spanningen aan de Amerikaanse universiteiten vertonen kenmerken van ontsporing: de gemoederen zijn oververhit en het debat is verziekt of ontbreekt, er is vaak geen poging meer om elkaars standpunt te begrijpen en in de plaats daarvan gaat het al gauw om broodroof. Dissidente, pro-Palestijnse stemmen lopen groot gevaar te worden uitgeschakeld, al zijn er gelukkig ook universiteitsbesturen die de vrijheid van meningsuiting vooropstellen. In feite gaat het om een ideologische machtsstrijd, en daarbij spelen degelijke argumentatie en begrip geen rol. Vermits Israël zowat een staat van de VS is, en essentieel geacht wordt voor de macht van de VS in het Midden-Oosten, is de dominante ideologie in de VS pro-Israël en anti-Palestijns, en dus moeten de verdedigers van de Palestijnse rechten opboksen tegen een enorme overmacht.
In die strijd is het begrip antisemitisme een troebel sleutelwoord. Vanuit pro-Israëlische hoek wordt anti-zionisme daarbij gerekend, en vaak ook elke kritiek op Israël. Ook het begrip terrorisme wordt onzindelijk gebruikt. Een verzetsbeweging als Hamas moet altijd terroristisch genoemd worden, terwijl een grootschalige terreurorganisatie als Israël niet terroristisch is, maar uitsluitend legitiem geweld gebruikt. Zoals we nu elke dag zien in Gaza.
