Amper 1 op 3 studenten aan de KU Leuven haalt zijn bachelor in de voorziene 3 jaar.
Nochtans slaag je daar beter wel in als je het volgende verhaal leest. Zo niet vertrek je met een ernstige handicap aan de start en eindig je met een nog grotere handicap aan de pensioenstreep.
De beroepsinschakelingstijd is een verplichte periode van 310 arbeidsdagen waarin je na je studies als werkzoekende ingeschreven bent alvorens je aanspraak kan maken op een wachtuitkering of werkloosheidsuitkering. Voor alle duidelijkheid, deze BIT gaat pas in op 1 augustus na dat je je studies volledig hebt beëindigd.Je kan dus ten vroegste het jaar daarop per 1 augustus een uitkering aanvragen mocht je nog geen werk hebben gevonden. Bovendien kent deze situatie geen gelijkschakeling. M.a.w. je bouwt geen pensioenrechten op. Hierdoor wordt jouw toekomstig pensioenbedrag in het slechtste geval al meteen met 1/45 gereduceerd.
…als je tenminste aan de voorwaarden voldoet!
Waar het op neer komt is dat wanneer je op 1 augustus van het jaar waarop je je studies beëindigde geen 24 jaar bent kom je nog in aanmerking voor een latere uitkering. Je mag immers pas na 310 dagen, zondagen niet inbegrepen een vergoeding aanvragen en op dat moment, 1 jaar later dus, mag je geen 25 jaar oud zijn. Voorheen lag die leeftijdsgrens op 30!
Een student die dus in zijn schoolperiode 1 maal dubbelt, op latere leeftijd 1 jaar een verkeerde keuze maakt en pakweg geboren is in de eerste helft van het jaar zal na zijn beroepsinschakeltijd geen vergoeding krijgen.
Een doorsnee schoolcarriére.
We nemen het voorbeeld van de fictieve leerling Bart geboren op 1 maart 1994. In het jaar dat hij 6 is geworden, 1 september 2000, zal hij naar het 1e studiejaar gaan. Het 5e jaar lager onderwijs doet hij een keertje over maar doorloopt vervolgens tot aan het laatste jaar secundair onderwijs vlotjes alle modules. We zijn inmiddels 31 juni 2013, Bart is ondertussen al 19 geworden. Bart heeft met brio zijn studies doorlopen zodat men hem de raad geeft er een 7e jaar specialisatie bij te nemen en ook daar slaagt Bart.
Toch blijft het kriebelen. Bart wil verder studeren en begint het 1e jaar unief. Helaas stelt hij halverwege vast dat deze keuze voor hem te hoog gegrepen is. Op 31 juni 2015 staat hij voor een moeilijke keuze maar beslist om een andere richting in te slaan en doorloopt de volgende 3 jaar van zijn bacheloropleiding met succes.
Bart heeft nu zijn studies beëindigd en op 31 juni 2018 wordt er gefeest. Bart is in maart van dat jaar echter reeds 24 geworden. Toch heft hij het glas op de toekomst.
Waar is da feestje? Nergens is da feestje!
Intussen heeft Bart ook een vriendin en droomt ’s nachts luidop van samenwonen. Op 1 augustus staat hij al om 8u op de stoep bij VDAB. Zijn beroepsinschakelingstijd begint te lopen maar zo een vaart zal het wel niet lopen, Bart hoopt in een paar maand een job te vinden.
Helaas valt dat even tegen en ondanks het vele solliciteren waarbij hij zelfs tot 2 maal toe op het randje van een aanwerving stond kan hij geen vaste job te pakken krijgen. In januari daarop volgend kan hij alsnog een contract van bepaalde duur, met name 6 maand versieren. In deze periode valt ook de verjaardag van Bart, op 1 maart wordt hij 25 jaar.
Het leven kan beginnen! Of niet soms?
Op 1 juli 2019 laat Bart zich na het beëindigen van het contract opnieuw inschrijven bij VDAB. Men zit er blijkbaar niet echt op hem te wachten. Een wachtuitkering of werkloosheidsuitkering? Neen, daarvoor is Bart immers te oud. Op het moment van de aanvraag mag je immers geen 25 zijn, Bart zit er 4 maand over.
Ga onmiddellijk naar je ouders, ga niet langs start, je ontvangt geen uitkering!
Bart zit blijkbaar in een straatje zonder einde. De enige manier die rest is dat Bart in een periode van 21 maand 312 arbeidsdagen kan presteren of een vaste job vindt uiteraard. In de volgende periode tussen 1 augustus 2019 en 31 april 2021 zijn er, week-ends niet inbegrepen, 455 arbeidsdagen. Hiervan moet Bart er 312 of 2/3 van de periode zien te vullen met arbeid.
Bart neemt noodgedwongen alle mogelijke kutjobs aan die op zijn weg komen. Van call center tot afleveringsdienst tot het plooien van kartonnen dozen in de drukkerij aan toe. Onder zijn niveau maar er zit niets anders op.
Helaas, voor vele kutjobs is het diploma van Bart immers te hoog en bij de eindstreep zal Bart niet de vereiste dagen halen om te kunnen genieten van een eventuele vergoeding. De kans op een job van zijn niveau wordt ook steeds kleiner. En hoeveel jaar ervaring heeft mijnheer? Geen, oei oei, dat is niet wat wij zoeken. Wij zoeken mensen die onmiddellijk inzetbaar zijn.
Wie langer leeft moet langer werken,
En zo gaat de tijd voorbij. Bovenop deze ellende zullen de niet gewerkte dagen ook niet meetellen voor het pensioen van Bart. Zo zal hij pakweg 45 jaar of later met gaten als van emmenthal in zijn loopbaan zitten. In 2021 zal Bart 27 jaar worden zonder een noemenswaardige pensioenopbouw. Vanaf hier is het 45 jaar tot de eindstreep voor een volledig pensioen, hij zal dan 72 zijn.
Dan is er nog de zorgkas.
Alhoewel Bart niet echt een eigen inkomen heeft op de snabbels na vraagt de zorgkas hem sinds vorig jaar zijn bijdrage te storten. Uiteraard maakt Bart zich ook zorgen maar deze premie is uiteraard niet voor dit soort zorgen bestemd.
In tegenstelling tot de verplichte ziekteverzekering die voor mensen onder een bepaald minimuminkomen alsnog een basispakket voorziet heeft onze Vlaamse regering geen schokbrekers ingebouwd voor wat de zorgverzekering betreft. Na telefonisch contact en na herhaaldelijk te hebben gezegd dat iemand die geen geld heeft ook geen premie kan betalen begin ik blijkbaar op de zenuwen te werken en laat men mij weten dat ik zelf een voorstel van decreet kan indienen als ik dat nodig acht.
Hoe is het zover kunnen komen?
Bart voelt zich stilaan bekocht en terecht. Deze samenleving draagt geen zorg voor zijn jongeren, ze jaagt ze op als wild en het is nooit genoeg. Wie niet weg is is gezien zeggen onze politici, een spel dat ze waarschijnlijk nog kennen uit hun eigen kindertijd.
Bart heeft stress. Zijn fierheid is samen met zijn vriendin verdwenen. Zijn zelfvertrouwen zit onder nul. Nochtans heeft hij maar 1 keer gedubbeld en heeft hij tenslotte toch een bachelor gehaald.
En toch zitten dezelfde politici vandaag weer bij mekaar om ons opnieuw een rondje politiek geklungel te verkopen. Op één na hebben ze allemaal hun uittredingsvergoeding opgenomen. Hoe zouden ze anders hun periode van werkloosheid kunnen overbruggen?
Bij deze een oproep aan vakbond, studenten en politici. Genoeg is genoeg. Wat mij betreft mag het een gloeiend hete herfst worden!
Bronnen:
https://www.vdab.be/inschrijving/pas-van-school
Artikel DS: Sociale zekerheid in het rood? Kijk naar de inkomsten.
