Op de homepage van DWM (zie link) krijgen we een weinig fraai voorbeeld van hoe deze, maar ook de vorige regeringen onze samenleving stukje bij beetje verkopen aan de meest biedende. Hilde, een alleenstaande moeder met 2 kinderen wordt niet alleen en ondanks een reeks goedaardige maar aan te pakken tumoren van haar toelagen beroofd, ze krijgt ook geen werkloosheidsvergoeding en komt uiteindelijk bij het O.C.M.W terecht. Weer een werkloze minder, goed voor de statistieken toch?
Omdat een reactie beperkt in karakters is plaats ik deze dan maar bij de community. Ik verzoek tevens enkele goedgeplaatste mensen per e-mail om zich uit te spreken over uw situatie.
Hilde,
Deze situatie wekt bijzonder veel woede op uiteraard. Het is een woede die uiteindelijk zal resulteren in een wereld waar onbegrip de toon zet en waar politici, dezen die de samenleving vorm zouden moeten geven, de zin en de onzin niet meer van elkaar kunnen onderscheiden.
We moeten van de hangmat naar de springplank zegt ex-CEO (Van de Velde) Ignace Van Doorselaere.
Hij heeft gelijk, met het geld dat we hiermee uitsparen kunnen we een springplank kopen voor de aandeelhouders om in hun hangmat te springen.
Kankers en gezwellen, neen ik heb het niet over onze regering, worden zonder dat ik dat wetenschappelijk kan onderbouwen maar mijns inziens (sneller) geactiveerd bij mensen die, zoals men het dan uitdrukt, elke dag kankeren. Maar hoe kan je ook anders, je wordt van het kastje naar de muur gestuurd, je wordt je waardigheid ontnomen, je bent bang voor de toekomst van jezelf en van je kinderen. Het is wat men noemt een existentiële angst, net dezelfde als deze die mensen vandaag, nog iets acuter, ondervinden in Syrië terwijl zij langs alle kanten belaagd worden, niet in het minst door politici die letterlijk van op een ‘schoon’ verdiep op hen neerkijken en de angst van mensen in nood negeren ter promotie van hun eigen grote gelijk en de komst van de volgende verkiezingen. Winnen is belangrijker dan deelnemen, zo kijken ze ook tegen de samenleving aan. Existentiële angst is hen niet bekend. Kijk maar eens naar mensen zoals Herman De Croo of Mark Eyskens, deze mensen blaken van gezondheid, wat zou hen letten? Je nooit zorgen hoeven te maken over de toekomst van je geliefden, elke maand weer minstens het tienvoud van het inkomen van een arbeider op je rekening, ten laatste op 55 op pensioen en een netwerkje om U tegen te zeggen. Hoe zouden ze zich nog maar een moment kunnen inbeelden hoe het is om in jouw situatie te zitten?
Van Doorselaere is een kei in het succesvol maken van een bedrijf, maar als bindmiddel voor de samenleving faalt hij al even succesvol.
Vandaag nog lees ik op de website van de krant ‘De Morgen’ een opiniestuk van Ignace Van Doorselaere, ex-CEO bij Van De Velde (lingerie) te Schellebelle. Van Doorselaere is een kei in het succesvol maken van een bedrijf, maar als bindmiddel voor de samenleving faalt hij al even succesvol. Het is alsof deze man een totaal gebrek aan empatisch vermogen heeft. Ik heb hem even gegoogeld en op een VOKA meeting in 2013 had hij het o.a. over het stoppen van de hangmat- en het begin van de springplankcultuur en over de goesting die iedereen moet aanleren om onze economie te stimuleren. Je moet dus een beetje opgeleid worden Hilde. Opgeleid naar een volwaardig en gehoorzaam mens, zich onderwerpend aan de winstverwachtingen van onze ondernemers en hun aandeelhouders. Waarom leef je anders? Stop dus toch eens met kankeren!
Toch heeft hij nog een klein opmerkinkje, mocht deze regering een bedrijfsploeg zijn, zo stelt hij, Charel Michel en de zijnen zouden een flinke draai om de oren krijgen, kijk eens aan. Opmerkelijk is dat Dhr. Van Doorselaere blijkbaar geen verschil kan maken tussen een onderneming die tot doel zou moeten hebben de samenleving van nut te zijn en een regering die tot doel heeft de onderneming binnen een door de samenleving vastgelegd kader te laten ondernemen. Hier wil ik binnen de context van uw probleem Hilde, op dit moment niet verder op ingaan.
Weet je trouwens wat vandaag nog het verschil is tussen een dictatuur en een democratie? In een dictatuur moet je zwijgen, in de democratie van vandaag mag je alles zeggen maar niemand luistert nog. Democratie beperkt zich tot de dag van de verkiezingen, de dag erna blijkt het negeren van de kiezer al een must te zijn. Onze politici zijn zich niet meer bewust van hun taak naar de samenleving toe en onze ondernemers laten alle remmen los en hebben nog maar één doel, winst. Neen, geen winst voor de samenleving uiteraard, geen extra geld of hulp voor Hilde, wel winst voor de koningen van het investeren want Hilde wil blijkbaar niet begrijpen wat een inspanningen het vraagt om je geld zomaar ergens in te investeren zonder dat je weet wat de uitkomst zal zijn! Blijf jij maar lekker in je hangmat hangen, ondertussen zullen deze Goden wel hun bankrekening op het spel zetten.
Dat een trein niet kan rijden zonder locomotief, maar ook dat een locomotief geen reden van bestaan heeft als hij lege wagons moet trekken.
Helaas Hilde moet ik je dus teleurstellen, een ziekte-uitkering voor een paar goedaardige tumoren, schaam je! En ondertussen maar verteren op kosten van jouw gezonde medemensen. En volgend jaar worden de laatste al verwijderd? En wat dacht je in tussentijd te doen? Zomaar wat rondhangen misschien? Er is verdomme een economie die op je wacht, er zijn aandeelhouders die hun centen willen zien en er zijn politici die straks weer verkozen moeten worden. Komaan Hilde, goesting wil ik zien. Op naar het werk verdomme! Wat moeten uw kinderen daar niet van denken?
*Omdat uw verhaal mij nogal bekend in de oren klinkt maar mij ook intens raakt heb ik mijn reactie verstuurd, zowel aan onze minister van volksgezondheid Mevr. De Block als aan Dhr. Van Doorselaere. Het staat hen in deze democratie vrij hierop te reageren uiteraard. Als het zinvol is wil ik misschien luisteren.
Hilde, zowel voor jou en je kinderen, voor alle mensen die blijkbaar niet worden opgemerkt, niet worden opgevangen ook al leven ze in barre en onzekere omstandigheden hoop ik alsnog dat de toekomst een uitweg zal bieden. Dat we mensen aan het roer krijgen die gaan voor andere waarden dan deze die vandaag het hoogste geluk vertegenwoordigen. Dat er ondernemers opstaan die dankbaar zijn voor de kansen die ze krijgen in deze samenleving om ongedwongen te kunnen ondernemen, die een infrastructuur en juridische dienst ter beschikking krijgen om U tegen te zeggen. Die beseffen dan hun taak er één voor en met de samenleving is en vooral,
Dat een trein niet kan rijden zonder locomotief, maar ook dat een locomotief geen reden van bestaan heeft als hij lege wagons moet trekken.
http://www.demorgen.be/economie/ondernemers-aan-michel-i-herpak-u-b6d97b13/
https://m.voka.be/media/4327742/vokacongres_2013_-_toespraak_ignace_van_doorselaere.pdf
