Mijn bank, mijn overheid, mijn belasting, mijn Vaderland, mijn graf, mijn hemel, een zeer groot aantal leden stemde voor langer werken. Verplichte werken voor aandelen, badkuip en douche, democratisch gefemel. Mondje dicht over Irak, Afghanistan, een wandeltocht langs grafzerken.

Deze partij met een diepgang van straat en bakstenen bouwt geen enkele brug, goochelt met kapitaal gesneden uit de voering van het systeem. Hinkt op de loop van het geweer, hink stap en draait op zijn gladde Rooie rug. De AOW en pensioenen, de prikstokken van sociaal democratisch sociaal gefleem.

Sociaaldemocraten zijn geen socialisten, het rode dasje bindt de witte boorden. Als de rooien komen dan zijn ze groen als de groenen komen zijn ze rood. Verfpotten. Rood en groen eens en voor altijd hangend aan twee schellen koorden. Trompettert lof voor het systeem en schrapt banen zingend onder het morgenrood.

Een groepje stafleden stemmen voor het hele volk, ’t genot van kapitaal zuigen. Werk, werk, werk, met luide stem, sociaaldemocraten, Ja knikkers.. Het hele volk moet het land redden doe je niet mee, je zult moeten buigen.

Nederland heeft genoeg generaals, een zwaar betaald leger, arbeid en handelsmerken. Met mooi weer staat de partij op zeepkisten voor het Kapitaal, en prevelen met rode rozen in de hand het morgen rood. Historisch gezien een gigantische kapitale staart, sociaaldemocraten zijn geen socialisten ze vallen nog liever hartstikke dood, en weder opstandig schrijft men een program voor steenrijke werklozen.