De privatisering van oorlog

De privatisering van oorlog

dinsdag 29 november 2011 09:55
Spread the love

In het kleine zaaltje in het Brusselse De Markten ging het debat door met de Heer Generaal Majoor, Kees Homan, onderzoeker bij het instituut ‘Clingendael’  en Cameraman Daniel Demoustier en moderator Gui Polspoel. Het debat ging over de rol die de private firma’s vervullen in oorlogsgebieden.

In de media worden ze ook wel “contracters” genoemd, maar in werkelijkheid gerust moderne huurlingen genoemd kunnen worden. De bekendste en invloedrijkste is de firma Blackwater van de voormalige Amerikaanse vice Precedent en havik, Dick Cheney. De meeste leden/werknemers zijn gepensioneerden en x- militairen die nog wat bij willen klussen.

Ze worden ondermeer ingezet voor logistiek, bewaking en ondervraging van gevangenen, het bewaken van militaire installaties.
En als er geen camera’s in de buurt zijn ook bij gevechten.

In de statistieken van gesneuvelden komen ze niet voor en als je bedenkt dat er in Afghanistan 1/5 soldaten een huurling is,( In Vietnam bijvoorbeeld was dat 1/55) om het cru te zeggen, voor de Amerikaanse administratie is het beter dat een “contracter” het gegoten loodje legt dan een gewoon soldaat. Er kraait immers geen haan naar een “contracter” die bestaat gewoon niet.

Deze huurlingen firma’s hebben er alle belang bij dat conflicten stand gehouden worden, in tegenstelling tot de gewone soldaat, die hoopt zo snel mogelijk naar huis te gaan.

Als je bedenkt dat deze “contracter s”1500 dollar per dag verdienen, is het wel te begrijpen dat ze geen enkel belang hebben bij het beëindigen van een conflict.

Een voorbeeld: na de aardbeving in Haïti verspreiden de “contracters” een gerucht dat de de hoofdstad Port-au-Prince gewapende bendes de straten onveilig maakten om hulpverleners bang te maken, de hulpverleners durfden toen niet zonder contracters hun werk te doen en de verzekeringen dreigden hun polissen te verhogen als ze zonder gewapende beschermers de straat op gingen, hetzelfde gold voor de journalisten.

De “contracters”worden ook gebruikt  om bepaalde restricties te omzeilen die volgens internationale verdragen niet door het reguliere Amerikaanse of andere legers mogen uitgeoefend worden bv: als de UN nog niet klaar is met een resolutie ,het duurt +- 6 maanden voordat er UN blauwhelmen kunnen ingezet worden in een conflict situatie, dan schieten deze moderne huurlingen in actie om voorbereidingen te treffen voor het reguliere leger.

Dat deze huurlingen zich niet moeten verantwoorden aan een wetgevende macht, Iets wat een gewoon soldaat wel moet( hij heeft zich te houden aan het oorlogsrecht) maakt dat oorlog als een spelletje word gezien, een huurling bijvoorbeeld ,kan zijn kind om 8 uur naar school brengen naar , naar Washington te rijden ,om op 7.000 km van een conflict op zijn scherm drones te besturen  een paar bomen te dropen op een Afgaanse dorp en om 14uur naar huis rijden om met zijn Mary te lunchen.
Ethisch valt hier veel over te zeggen, evenals over landen, die huurlingen moeten inzetten om landen te bezetten en onder controle te houden. Men zou hun situatie kunnen vergelijken met het Romeinse rijk dat op een bepaald moment veel te uitgestrekt werd en daardoor is ten onder gegaan.

Op mijn vraag aan de heer Homans wat het verschil is tussen Obama met zijn blackwater contracters ,Sarkozy met zijn vreemdelingen legioen en Cameron met zijn gurkhas rigiment en anderzijds Khadaffi met zijn zwarte “huurlingen ”kreeg ik geen relevante antwoord. De heer Homans probeerde wat bij te sturen met de bewering dat de contracters in dienst zijn van boven genoemde regeringen, waarop ik repliceerde dat Khadaffi ook aan het hoofd stond van een regering en het enige verschil is dat Khadaffi’s “huurlingen ”zwart waren en de opdrachtgever bruin.

take down
the paywall
steun ons nu!