Het laatste wapen van de liberale democratie namelijk de Trumpisten en Bolsonaristen blijken het niet te halen in Argentinië. De extreem-rechtse liberaal gezinde Milei houdt stand als persoon, maar vindt geen carosserie om mee te rijden.

In Argentinië is er een strijd aan de gang tussen het peronisme dat billijk, populistisch en economisch nationalistisch is en de liberale democratie zoals we die kennen in Europa. De gezanten van de liberale democratie zijn Macri en Milei, ofwel respectievelijk de incarnaties van Trump en Bolsonaro.

Zonder liberale democratie zullen de Europese landen nooit het geld terug zien dat ze in Argentinië hebben gestokken omdat het IMF geen schuldbemiddeling meer kan doen met Argentinië. De steun aan Argentinië is altijd zeer altruistisch en solidair geweest, maar er zijn grenzen. Reden te meer om niet de staatschuld billijk te verdelen in Argentinië, maar wel de rijkdom…

Er zal dus zeer moeilijk een deal met Europa komen als de liberale democratie niet recht blijft in Argentinië, het peronisme draait op autogestión. Arbeiders aan de macht in fabrieken, een appeltaart voor een tandonderzoek daar begon het mee, twintig jaar later eten Argentijnen drie maal weeks op restaurant, op zaterdag ook en op zondag asado. Waarom terugkeren naar Europa, zelfsal zijn zestig procent van de Argentijnen Italiaan, het is beter in Argentinië, maar het zijn ook harde werkers en goede sporters.

Het is de twintigste verjaardag van het vertrek van de auteur naar Argentinië.