CBFA-studie bevestigt: vrijwilligheid werkt niet
De publicatie van het CBFA-rapport over de naleving van de Corporate Governance Code maakte nogmaals duidelijk dat vrijwilligheid binnen het bedrijfsleven niet werkt. sp.a-Kamerlid Bruno Tuybens ziet bevestigd wat hij al lang tot vervelens toe stelt. Het rapport toont immers aan dat de vennootschappen slechts in beperkte mate de Code naleven. In een reactie in De Standaard zegt CBFA-voorzitter Jean-Paul Servais dat deze slechte resultaten te wijten zijn aan de vrijwilligheid van deze Code.
CBFA publiceerde vandaag het rapport “Naleving door de Belgische genoteerde vennootschappen van nieuwe openbaarmakingsverplichtingen opgelegd door de Belgische Corporate Covernance Code 2009”. In het rapport wordt op basis van de jaarverslagen 2009-2010 nagegaan in hoeverre de bepalingen van de Corporate Governance Code 2009 en de Wet van 6 april 2010 tot versterking van het deugdelijk bestuur worden nageleefd. De bestudeerde bedrijven bestaan uit 122 vennootschappen die behoren tot de Bel 20, de continu- en de fixingmarkt.
Dit rapport toont aan dat de vennootschappen slechts in beperkte mate de Corporate Governance Code naleven. Zo worden o.a. de bepalingen met betrekking tot de kenmerken van de interne controle- en risicobeheerssystemen, de procedure voor ontwikkeling van de remuneratie en de evaluatie van raden van bestuur, comités en individuele bestuursleden niet goed nageleefd. Volgens CBFA-voorzitter Jean-Paul Servais zijn deze slechte resultaten te wijten aan de vrijwilligheid van deze Code. Tuybens: “De CBFA-voorzitter heeft gelijk: enkel een wettelijk kader voor Corporate Governance kan ervoor zorgen dat bedrijven zich zullen schikken. Met de Wet Deugdelijk bestuur van 6 april 2010 is de vrijwilligheid vervangen door een verplichte naleving. Helaas gaat deze wet op verschillende vlakken minder ver dan de Code en de aanbevelingen van de Europese Commissie. Alle amendementen die ik begin dit jaar indiende, werden door de meerderheidspartijen weggestemd.”
Zo wordt er aan de royale bonussen en gouden parachuteregelingen van vandaag in wezen niet geraakt. De onafhankelijke bestuurders bij AB Inbev kunnen in de toekomst nog steeds vergoed worden met aandelen. Dit ondanks de Corporate Governance Code, ondanks de aanbevelingen van de Europese Commissie die nochtans niets aan duidelijkheid overlaten. Daarnaast blijft het ‘Comply or explain”-principe gelden. Hierdoor kunnen bedrijven onder de wettelijke verplichtingen uitkomen, enkel door uit te leggen waarom ze iets niet toepassen. Slappe koffie. En nog lijkt de lat te hoog te liggen indien vrijwilligheid speelt. Uit de CBFA-studie blijkt dat vele bedrijven het ‘Comply or explain’-principe aan hun laars lappen. Voor een aantal bepalingen heeft geen enkele vennootschap uitgelegd waarom zij deze niet toepasten. Dit toont aan hoever de vrijwillige bereidheid werkelijk gaat.
Tuybens vindt de huidige wetgeving betreffende deugdelijk bestuur niet toereikend. Hij diende daarom de voorbije maanden diverse wetsvoorstellen in omtrent deze problematiek. Twee wetsvoorstellen handelen over de aandelengerelateerde vergoeding voor niet-uitvoerende bestuurders, waaruit volgens het CBFA-rapport nogmaals blijkt dat slechts één Bel-20 bedrijf dergelijke bonussen uitkeert. Tuybens: “Een eerste wetsvoorstel moet deze vergoedingen in de toekomst onmogelijk maken. Met dit voorstel kunnen we echter niet tegengaan dat de huidige niet-uitvoerende bestuurders van AB-Inbev hun riante vergoeding kunnen verzilveren. 18 miljoen euro aan de vooravond van aangekondigde sociale onderhandelingen. Daarom pleit ik in mijn tweede voorstel voor een punitieve belasting van 95% op deze aandelengerelateerde vergoeding.”
Daarnaast diende Tuybens opnieuw een wetsvoorstel in om de raden van bestuur van beursgenoteerde bedrijven te vervrouwelijken door middel van quota. “Zonder deze verplichte maatregelen zullen de raden van bestuur in ons land ook in de toekomst een ouderemannenaangelegenheid blijven. De Noorse studie ‘Women on board’ benadrukt dat enkel een verplichting en sancties ervoor zorgen dat de quota gehaald worden. Een lange overgangsperiode is dus uit den boze”, aldus Tuybens.
Met de publicatie van het CBFA-rapport werd dus nogmaals duidelijk dat vrijwilligheid binnen het bedrijfsleven niet werkt. Tuybens: “Vrijwilligheid leidt tot vrijblijvendheid. En vrijblijvendheid leidt niet tot resultaten. Zolang er geen wettelijke verankering is, verandert er weinig tot niets in het bedrijfsleven.”
Bruno Tuybens
