Jurgen Verstrepen, grote muil van de lokale free speech beweging en fanatiek voorstander van om het even welke partij die een zitje in de maak heeft zoekt de media op. Niet zeveren, zegt hij, laten we allen samenleggen en een Albanees zoeken die Michéle Martin neerlegt.

Renaat Landuyt, Justitiespecialist, mag in terzake zijn ongenoegen hierover ventileren én zegt hij, Verstrepen is iemand die zich eigenlijk buiten onze democratie plaatst.
PV zal worden opgemaakt wegens strafbare bedreigingen en het uitlokken van misdaden.

Het is me toch wat met onze democratie, dat iemand zich zomaar buiten deze democratie durft te plaatsen is toch ongehoord. Om te beginnen bij het begin, Michéle Martin was partner in crime van Marc Dutroux. De feiten zijn gekend, zelfs in Australië zeg je beter niet dat je uit België komt als je een kind bij de hand hebt. Dat de emoties hoog oplaaien is dus begrijpelijk, precies omdat de feiten zo gruwelijk duidelijk zijn. Iedereen kent ze en formuleert dus naar eigen inzicht zijn vermeende oplossingen en ongenoegen. De ene al wat gematigder dan de andere, Verstrepen al wat dommer dan de andere. Uiteraard kan je deze onzin niet ernstig nemen. Maar kijk, daar wordt de politiek en het parket wakker uit een lange winterslaap en meteen zetten ze een actie ‘red de democratie’ op poten. Wie een poot uitsteekt naar onze democratie zal het geweten hebben! Hoe strijdlustig toch om een tweederangs politicus die zoals velen onder hen nooit potten heeft gebroken en een nieuwe stal zoekt maar meteen aan te pakken.

Terzake besteed verder ook aandacht aan het trieste lot van de Tamil bevolking waarbij de focus ligt op de laatste weken van de burgeroorlog waarin een groot deel van deze laatsten wordt samengedreven in no fire zones die alsnog worden aangevallen door het regeringsleger en waarbij de mensheid zijn meest beschamende kant toont. Een gruwel vergelijkbaar met deze van Dutroux maar op iets grotere schaal, in de kelders van de aarde zeg maar.
Uit het verslag blijkt tevens dat de Verenigde Naties, die zich vooral bezighouden met internationale recht, mondiale veiligheid, en behoud van mensenrechten op de hoogte waren van de feiten. Ban Ki-moon, secretaris generaal van de V.N. brengt een kort bezoekje aan de vitrine van Sri-Lanka waar de betere slachtoffers uitgestald worden en keert na 15 minuten al terug.

Het is me toch wat met onze democratie, dat een land zich zomaar buiten de democratie durft te plaatsen en een deel van zijn bevolking uitmoord. Je zou verwachten dat ook hier de emoties hoog oplaaien. Toegegeven de feiten zijn minder duidelijk, de bevolking kan niet van alles wakker liggen, anders slapen we straks niet meer. En dus wordt er niemand wakker, de politiek slaapt rustig door en ook  het parket knapt een uiltje. Die buitenlandse dingen daar heb je toch geen vat op. Niemand dus die Ban Ki-moon en zijn organisatie aanklaagt, minstens wegens schuldig verzuim.

Het lijkt er dus op dat de politiek en het parket ook al eens een grote muil durft op te zetten, als het niet te heet of te koud is.
Een rechtssysteem dat 97% van zijn dossiers m.b.t. misbruik van voorkennis, manipulatie van aandelenkoersen en andere beursdelicten seponeert maakt zich met deze aanklacht ten schande en wekt alleen maar de indruk dat tijdsgebrek en personeelstekort niet echt de oorzaak van de achterstand zijn.
Het geeft aan dat ze gewoon liefst zelf kiezen wanneer en waarom ze in actie schieten. En politiekers die begaan zijn met onze democratie, na alles wat we tot vandaag van hen hebben gezien?