Geachte Dokter,

Ik tik even dit briefje om bepaalde gedachten op papier te zetten en omdat ik deze ideeën niet ‘kwijt’ kan in de huis- en kennissenkring (enkel een beetje aan m’n dochter Sarah en hier en daar aan iemand met een luisterend oor).

Alles gaat terug naar een 10-tal jaar geleden toen ik vanwege m’n “overactief” brein ben opgenomen in het UZA (afdeling psychiatrie). Ik was me toen, ondanks m’n toestand, zeer bewust van alles wat ik deed, hoorde en zag. Dat heb ik genoteerd in een soort dagboekvorm en sindsdien ben ik ook intensief boeken beginnen lezen vnml. over oosterse zienswijzen wat ik heden ten dage nog steeds doe. In deze boeken vind ik de bevestiging en overeenkomsten van alles wat ik toen heb neergeschreven dus m.i. zitten die sluimerende theorieën ergens ‘ingebakken’ in de mens (ook besproken door de neuroloog Dr. Andrew Newberg) en zijn die bij mij “wakker” geschud door die bepaalde toestand. Deze theorieën gaan dan o.a. over “één zijn met het universum (anderen noemen het God)”, “alles is met alles verbonden” (quantum-mechanica), het drievoudige principe is het beste, enkel “nu’” telt, als je goed oplet (dwz. volledig bewust leeft) zie je tekens en verbanden en voel je de “stroom” (the “flow” zoals Thich Nhat Hahn zegt), je voelt je totaal in rust en balans en je neemt de dingen zoals ze zijn (het is zoals het is), je let op je ademhaling en je stappen, je bent steeds alert en “open” (dit zit ook allemaal vervat in de “budo mind” zoals in aikido), je kan je gedachten “sturen” en indien nodig stilleggen en volledig opgaan in wat je bezig bent, je kent geen angst en je bent voorbereid op het “ergste”.  Wanneer ik terugdenk aan m’n prille bestaan heb ik dit eigenlijk altijd zo’n beetje gehad en is dat in april 1998 volledig ontplooid.

Als ik de teksten lees in al die boeken blijkt het dat velen op zoek zijn naar “wie ben ik ?” en “waarom zijn we hier op aarde” (zie: boeddhisme, taoïsme, reiki, tantra, zen, bön, kabbala, islam, soefisme, sjamanisme, katholicisme, indianen en vele andere) en worden er ook middelen aangereikt om het ‘lijden’ te verminderen.

Wat me op m’n zoektocht het meeste aanspreekt is de bön religie (de voorloper van het Tibetaanse boeddhisme): dit ontstond blijkbaar een 16000 jaar geleden op ‘het dak van de wereld’ en is de eerste religie ter wereld. De hieruit ontstane Dzogchen-leer spreekt me ten zeerste aan en heb ik onlangs “ontdekt”. Het sluit het meeste aan bij mijn denken en voelen. Ik vraag mij wel af hoe men al die inzichten en kennis verkregen heeft: allerhande ingewikkelde patronen, verschillende boeddha’s en andere “wezens” en al die verhalen, zienswijzen en richtlijnen, ook het kosmologisch inzicht was toen blijkbaar zeer accuraat. (nb. de Egyptenaren kwamen pas aan bod zo’n 5000 jaar geleden…).

Dank zij het internet (met vnml. Wikipedia en enkele goede boeddhistische sites), bladen en boekhandels alsook de openbare bibliotheken van Antwerpen kan ik hieromtrent veel informatie bekomen.

M’n hartinfarct van vorig jaar is wel een bepaalde trigger geweest: nl. dan besef je dat je niet het eeuwige (fysieke) leven hebt en benut je ieder moment “ten volle”.  Ik beschouw m’n leven hier dan ook als een soort “doorreis op aarde”.

Sinds een paar jaar is er een stroming voelbaar (vnml in de psychiatrie) die de mensen met depressies en stress een helpende hand aanbiedt in de vorm van “mindfulness” trainingen (o.a. door Dr. Edel Maex – psychiater ZNA Middelheim & ITAM te Deinze). Deze trainingen zijn gebaseerd op het zenboeddhisme wat in Japan ontwikkeld is en “verwesterd” werd door Jon Kabat Zin iswm Thich Nhat Hahn. Ook in managementcursussen zie je het meer en meer opduiken (vnml. in Nederland). Op de Artevelde Hogeschool Gent kan je vanaf 02/2008 een opleiding volgen in deze materie.

Tot hier m’n beknopt relaas en natuurlijk is dat maar een persoonlijke visie en mag/kan ik hier niemand van overtuigen en mag ik ook niet “overdrijven”. Iedereen volgt zijn/haar eigen weg.

Ik besluit nog even met te melden dat ik blij ben dat ik leef en kan genieten van het “nu”.  

Ik ben maar een druppel in de oceaan maar ik ben wel Rob.

Ik ga verder mijn weg…

E-MA-HO (is een Tibetaanse uitroep voor “kosmische vreugde”)

Bijlagen :

Dzogchen betekent in het Tibetaans ‘De Grote Perfectie’. Het is een eeuwenoud onderricht dat zich ontwikkelde binnen het Tibetaanse Boeddhisme. Het wordt beschouwd als het hoogste en het meest directe spirituele pad. Dzogchen is eerder een systeem van innerlijk weten dan een religieuze leer. Tibetaanse meesters hebben deze kennis doorgegeven zonder de begrenzingen van een sekte of een monastieke traditie. Dit spirituele pad is voor iedereen toegankelijk. Het behoort niet tot een school of een religieus systeem.

http://www.dzogchen.nl/live/site/pCNN.php

ook dit sluit volledig aan (maar dan de objectvrije vorm) :

http://nl.wikipedia.org/wiki/Meditatie

en

http://en.wikipedia.org/wiki/Meditation

Ik stop nu maar want er is zoveel…  en zie geduldig uit naar een ‘meester’…

(de zen-weg indachtig : als de leerling er klaar voor is, verschijnt de meester) en… die zit in je”zelf” = “wakker” worden!