In een land als Japan, waar de inwoners meer gamen in een cybercafé, valt gameverslaving sneller op. “Gebruikers in Aziatische landen hebben thuis vaak geen goede internetverbinding, dus gamers worden gedwongen om naar internetcafés te gaan”, verduidelijkt de 21-jarige Lorenz Derijk, ex-gamer. Hierdoor kunnen er sneller maatregelen genomen worden.

“Gameverslaving komt ook voor in Westerse samenlevingen, maar daar is het vaker onzichtbaar”, bevestigt Bram Luyten, ondernemer en vrijwilliger bij de LAN-party-organisator Frag-O-Matic (FoM). Alsmaar meer mensen spelen thuis games, waardoor er geen zicht is op het aantal gameverslaafden.

Sociaal gamen

“Op LAN-party’s merken we ook dat er minder volk komt dan vroeger. Dertien jaar geleden, toen we met FoM startte, kwam iedereen naar LAN-party’s. Thuis was er te weinig bandbreedte om in groep te gamen. Nu zijn er veel meer mogelijkheden om in een grote groep samen te spelen zonder fysiek bij elkaar te zitten”, verduidelijkt Luyten.

LAN-party’s zijn echter niet de oorzaak van een gameverslaving. “Op LAN-party’s is er een link met de realiteit. Meestal komen jongeren in een vriendengroep naar LAN-party’s. Het is dus eerder een sociale gelegenheid”, benadrukt Luyten.

Onbegrepen

Mensen die gamen, en vooral gamers op oudere leeftijd, worden nog steeds raar bekeken. “Veel mensen begrijpen niet waarom gamen zo’n leuk tijdverdrijf is”, zegt Luyten. Dit terwijl de game-industrie zich juist uitbreidt naar spelers van oudere leeftijd, tussen twintig en zesentwintig. “De meeste personen in die leeftijdscategorie hebben werk en kunnen dus makkelijker games betalen”, zegt Luyten.

Bovendien zijn de games intenser dan enkele jaren geleden. “Nu is een game net een film waarover je zelf de controle hebt”, zegt Luyten. Toch zijn het vooral de onlinegames die een gevaar zijn voor de jeugd. “De gamer kan blijven spelen, omdat deze games geen einde hebben. En dat maakt het aantrekkelijker om het spel te blijven spelen”, verduidelijkt Luyten.

Vooral rond het populaire onlinegame World of Warcraft (WOW) is er vaak ophef geweest. “Je kunt blijven spelen op WOW, omdat je steeds beter wordt. Terwijl je tegenstanders ook steeds sterker worden. Het is een uitdaging die nooit eindigt”, vertelt Derijk.

Non-stop

Hoewel de gamewereld steeds belangrijker wordt voor de jeugd, hangt er aan deze trend ook een negatief gevolg: gameverslaving. Deze verslaving is niet te wijten aan de intensiteit of de vorm van een game. “Of iemand al dan niet verslaafd raakt, hangt af van de persoon zelf”, bevestigt Luyten. Ook onderzoek van het Nederlandse onderzoeksbureau IVO bewijst dit. “Je wilt steeds beter worden. Het is echt een soort strijd”, verduidelijkt Derijk.

Conflict

Gamen wordt een verslaving als iemand games gebruikt om rustig te worden of om een kick te krijgen. Deze verslaafden zijn enkel gelukkig als ze kunnen gamen. Ze zijn in gedachten voortdurend bezig met de game, ook als ze niet spelen. Nog erger is als het overdreven gamen leidt tot conflicten met de omgeving.

Soms lijdt werk of school eronder. Relaties worden verwaarloosd, aan eten komt de gamer niet meer toe. “Ik ging niet meer naar school om te kunnen gamen. School interesseerde mij niet en ik wilde alleen maar beter worden”, vertelt Derijk. Volgens Luyten hebben jongeren die zich thuis opsluiten achter hun computer meer kans op een gameverslaving dan zij die in het openbaar of op LAN-party’s gamen.

© 2011 – StampMedia/Xios – Goele Theunis