‘Het is een drukke periode van tien weken hard werken geweest’, vertelt producer Vincent Custers. Hij en zijn collega Lieven Dekens vormen een sterk producer-duo die het hele Van Thilt-circus de voorbije zomer onder hun hoede had. ‘De sfeer zat er goed in: onze hele crew telt meer dan 50 mensen en dan is een goed team wel belangrijk.’ Door de wekelijkse verhuis van de ene stad naar de andere waren veel werkende handen nodig. ‘In België kan ‘Van Thilt on Tour’ al als een grote productie tellen. Je moet rekenen dat je voor soortgelijke productie in Amerika een crew hebt van enkele honderden mensen. Maar daar is dan ook alles ‘huge’… ‘ Na de slotshow is er even tijd voor vakantie maar niet voor lang; de volgende productie voor Een volgt snel. ‘Persoonlijk vond ik Breda het meest aangenaam’, gaat de producer verder, ‘de contacten liepen ook heel vlot en losjes met de plaatselijke bevolking, alles liep heel gemoedelijk met ‘s avonds op het plein nog een biertje om af te sluiten. Net als hier in Geraardsbergen trouwens; dus ja, die twee steden blijven me ‘t meest bij.’Ook voor Marcel, als vaandeldrager van zijn Circus, was het een fijne zomertijd: ‘We werden op elke lokatie goed ontvangen en hebben de meeste van de Bekende Vlamingen van het moment wel op bezoek gehad. Én alle gasten kwamen heel graag langs. Bovendien zijn de reacties over het algemeen zeer goed, dus dat kan wel tellen in een periode dat televisie meestal op een lager pitje draait.’Marcel was al langer voorstander om er een Tour-programma van te maken, waarbij de show wekelijks vanuit een andere stad uitzendt. ‘En dit jaar is dat dus met glans gelukt. Volgende jaar doen we het concept zeker over. Die verhuis is telkens een uitdaging voor de hele crew, maar het is beslist verfrissend voor de show.’Of hij de Oudenbergstad voor de slotshow goed gekozen vond? ‘Hier in Geraardsbergen was elke dag wel iets te beleven: als afsluiter konden we niet beter treffen! Bovendien heeft de stad wel iets extra door hier in de flank van de berg, ‘de Oudenberg van Geraardsbergen’, te liggen, met die legendarische Muur. En ik heb hem ook beklommen; ‘t was wel te voet, maar goed, ik heb het toch gedaan!’. Na vanavond is dit Circus Marcel ook gedaan, de show is over, voor een jaartje de kast in. Marcel kijkt nog even achterom, naar het beeldje van Manneken-Pis, in de nis van het stadhuis van Geraardsbergen dat er prat op gaat het oudste manneke te huizen. ‘De dag dat het zonlicht niet meer scheen’ denkt de zanger/schrijver van het sublieme Arbeid-Adelt-lied uit 1982. Volgende zomer schijnt de zon vast opnieuw, wie weet… (WiSch)