Dat de media zelf niet meer zoekt achter de grotere waarheid dat is al langer geweten. Maar waarom burgers dat zelf niet proberen blijft mij een raadsel. Discussies worden gepolariseerd zonder te kijken naar het grotere, achterliggende geheel.

Polarisatie is het veroorzaken van een conflict of het versterken van tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen of politieke partijen.

Zo wordt al eens makkelijk verteld dat er in de regio rond Kortrijk vacatures vrij staan en dat men dus maar niet begrijpt dat Walen deze niet komen invullen en Fransen wel. Dat Fransen daar een hogere netto verloning aan over houden wil niemand gezegd hebben. Maar dat niemand in de media de vraag durft stellen waarom diezelfde vacatures ook blijven openstaan, terwijl er nog steeds Vlaamse werklozen zijn in diezelfde regio, dat is polarisatie.

Achter gans dat verhaal steekt ook een strategie. Polariseer, vertel en laat de massa geloven wat je verteld. Walen zijn luiaarden en profiteurs. We zijn dus beter af zonder hen.

Echter niemand die echt duidelijk kan maken wat het voordeel zou zijn voor de burgers. Zo spreken Nva en Vals Belang beide wel over een beter klimaat voor de werkstelers. Die laatste worden enkel beter als ze minder zelf moeten betalen en meer kunnen produceren met minder. De dupe van dit alles is de werkende mens.

Dat is strategie met een naam : verrottingsstrategie.

Diezelfde strategie wordt ook al jaren gebruikt tegen de sociale zekerheid. Na vele jaren hebben de politiekers en werkstelers begrepen dat de sociale zekerheid als een geheel aanvallen onbegonnen werk is. Daarom kiest men er nu bewust voor om aparte delen van de sociale zekerheid aan te vallen.

Maar vooraleer men daar aan begint moet men een onderwerp kiezen dat makkelijk te polariseren is. Iets dat de mensen direct raakt : pensioenen en werkloosheid bijvoorbeeld.

Zo is ondertussen iedereen overtuigd dat de pensioenkas leeg is. Je reinste onzin natuurlijk want de staat zal altijd geld hebben om ons pensioen te betalen. Ieder van ons draagt immers alle maanden af voor datzelfde pensioen. Maar dat mag blijkbaar ook niet gezegd worden.

Ook de werkloosheid wordt dagelijks gepolariseerd. De werkloosheid is met zoveel procent gestegen, dat horen we elke maand. Maar wat met het aantal vacatures? Zijn er evenveel vacatures als er werklozen zijn? Neen, die zijn er niet. Wat is dan het grootste probleem : de werkloosheidsuitkeringen of het tekort aan jobs?! 

Tussen die werkloosheid en het pensioen polariseerd men nog een derde onderdeel, namelijk het brugpensioen.

Waarom is er niemand die verteld dat er voor elke bruggepensioneerde een jongeren aan de slag zou moeten gaan? En niemand die kwaad wordt van het feit dat werkstelers brugpensioen willen aangrijpen om mensen massaal de straat op te zwieren. De omgekeerde wereld natuurlijk. Brugpensioen was er voor gemaakt om werkloze jongeren aan een job te helpen. Nu is het een hulpmiddel voor de werksteler om oudere mensen bij het huisvuil te zetten. En dit op een moment dat er tienduizende jongeren werkloos zijn en dat er studies zijn die uitwijzen dat er daar de komendejaren nog eens 110.000 zullen bijkomen.

Dat nog geen zeven procent van die vijftig plussers ooit terug op de arbeidsmarkt geraken is twee seconden nieuws. Niemand die durft te zeggen dat nog geen zes procent van alle inwoners in België, tussen de 50 en 64, bruggepensioneerd is.Het aantal omwille van een herstructurering is nog kleiner! En dat brugpensioen voor de burger goedkoper is dan de gewone werkloosheid dat wil ook niemand gezegd hebben.

De strategie ? Simpel. Brugpensioen als doel afschaffen maar als middel bijhouden. Met andere woorden het voor werkstelers goedkoper maken om oudere werksmekers te ontslaan. De enige manier om die ouderen dan langer aan de slag te kunnen laten is door ze goedkoper te maken voor de werksteler.  Minder inkomsten voor de staat dus. Dan willen we nog niets gezegd hebben over de loons -en arbeidsvoorwaarden voor de werksmekers.

Meer werkloosheid dus en dat valt niet langer te betalen. Werkloosheidsuitkering beperken in de tijd wordt dan als ultieme oplossing naar voor geschoven. Geen al te goed vooruitzicht voor een 50 plusser die is ontslagen.

Maar er zijn nog altijd te weinig jobs voor alle werklozen dus moeten er meer inkomsten komen. Werkstelers krijgen lastenverlagingen die wij, de werksmekers, zullen betalen. Et voila we komen bij het pensioen.

Wij moeten langer aan het werk, dat is een boodschap. Wij moeten meer afdragen en minder ontvangen, dat is een andere. Flexibel, ook dat moeten we zijn.

Maar niemand die de vraag durft stellen wat zij moeten zijn? Zij die ons werk zouden moeten geven, die mee zouden moeten afdragen voor onze welvaart en het niet doen. Zij die liegen om een kapitalistische agenda door te drukken waarvan elke werksmeker in het land de dupe zal worden.

Zij hoeven nooit verantwoording af te leggen. En dat is strategie mensen. Zelf zaken polariseren, zaken laten verrotten. Ondertussen de masse laten denken dat zij er verantwoordelijk voor zijn en dat zij het dus maar moeten oplossen. En de strategie werkt, want zowat iedereen geloofd het.