De tweejaarlijks in Noord-Amerika georganiseerde European Union Studies Association Conference is niet alleen de beste plaats voor onderzoekers in EU-studies om andere experts te ontmoeten, te leren waar zij mee bezig zijn, en te horen hoe zij op het eigen onderzoek reageren. Het is ook telkens een graadmeter voor welke onderwerpen in die periode in het centrum van de belangstelling staan.
Tijdens deze editie ging, we maken een raming, één derde van de panels (academia-speak voor een sessie van anderhalf uur waarin drie tot vijf papers worden gepresenteerd) over het buitenlands beleid van de Europese Unie. Nog eens ongeveer één vijfde had EU economisch bestuur als onderwerp. Panels over deze thema’s werden ook het meest talrijk bijgewoond. We vermoeden dat de recente gebeurtenissen in Noord-Afrika en de eurocrisis daar voor niet weinig tussen zitten.
Het succes van onderzoek zit ‘m dus deels in het kiezen van een onderwerp dat een paar jaar later brandend actueel wordt. Vooruitziendheid dus, of geluk. Weinig of geen panels over klimaatbeleid doet niet het beste vermoeden over de toekomst van onze aarde. Ook over EU handelsbeleid, het dada van ondergetekende, trouwens ‘slechts’ twee panels; het is ooit anders geweest.
Hoewel veel problemen vanuit de meest uiteenlopende, meer en minder originele invalshoeken worden bestudeerd, worden op zulke conferenties weinig oplossingen aangereikt. Het maakt dat het nemen van een beetje mentale afstand tijdens een panel soms een (wereld)vreemde indruk opwekt. Moest één van de vliegtuigen tussen Brussel (of Londen) en Boston zijn bestemming niet hebben bereikt, zou dat dus niet per se een grote ramp geweest zijn voor Europa en de wereld. Eerder voor de horeca in de buurt van het Boston Hyatt Regency.
Verder opvallend was – hoewel we nochtans ons best hebben gedaan om te netwerken – dat we weinig werden aangesproken over de politieke problemen in België, minder dan vroeger op conferenties het geval was. Of dat betekent dat men zoveel medelijden heeft gekregen dat men ons er niet meer wil mee lastig vallen, of dat ludieke acties als de frietrevolutie ervoor hebben gezorgd dat buitenlanders zich realiseren dat het nog zo erg niet is, vraagt verder onderzoek.
Tenslotte nog een kleine vermelding van een originele manier van de organisatoren om ervoor te zorgen dat er nog wat volk bleef hangen tijdens de laatste sessie op zaterdagvooravond. Normaal is het zeer ondankbaar op dat moment te moeten presenteren aangezien de meeste conferentiegangers dan al de stad zijn ingetrokken. Nu stond een panel over ‘The Europeanisation of Football’ gepland met onder andere een paper over ‘A Club Perspective: The Transformation of FC Barcelona’. Veel nieuwsgierigen gingen naar dit panel luisteren. Dat, en de afsluitende receptie, hield vele deelnemers tot de laatste minuut op de conferentie.
Ferdi De Ville organiseerde op de conferentie een panel over EU handelsbeleid en presenteerde een paper getiteld ‘European Union Regulatory Politics in the Shadow of the WTO: A Historical Institutionalist Perspective’.
