Twee jaar na de voorstelling van de ‘Digitale Agenda’ door de Europese Commissie, vat Italië de koe bij de horens. Op 3 februari heeft de ministerraad een taskforce opgericht die zich zal concentreren op de uitvoering van het plan. De ‘Smart Cities’, zoals de Italiaanse regering haar projecten heeft genoemd, zullen onder andere de overheid en de bedrijven digitaliseren. De digital divide in Italië (zie ook Digital divide en nieuwe media all’italiana) is ook een belangrijk agendapunt voor de werkgroep.

door Gunther Malin

In 2010 stelde de Europese Commissie haar ‘Digitale Agenda’ voor. Die agenda maakt deel uit van de Europe 2020 strategy, die voor slimme, duurzame en inclusieve groei moet zorgen. Het digitale luik van de strategie moet ervoor zorgen dat de voordelen van het digitale tijdperk zich verspreiden over de hele samenleving. Twee jaar na datum heeft de Italiaanse ministerraad beslist om er werk van te maken. De regering zal zich concentreren op de digitalisering van de overheid, de bedrijven en op de verspreiding van het internet in Italië. Ze hoopt ook de tussentijdse deadline van 2013 te halen door breedbandverbinding overal beschikbaar te maken.

E-government

In België bieden steeds meer gemeenten hun diensten aan via het internet. De federale overheid beschikt ook al over een intranet, speciaal voor de burger. De e-government is in ons land vrij goed ingeburgerd, maar dat is in Italië nog niet het geval. De Italiaanse regering stelt daarom als doel de online diensten uit te breiden en het gebruik ervan goedkoper en sneller te maken. Bovendien wil ze meer transparantie creëren, waardoor de burgers nauwer betrokken worden bij de werking van de overheid.

Met de uitbreiding van het reeds bestaande platform Open Data heeft de regering drie doelen voor ogen. Ze wil de burger de kans bieden om zich te informeren over alles wat in de regering gebeurt. Bovendien wil ze de transparantie verhogen, waardoor politici de verantwoordelijkheid zullen dragen van hun beslissingen. Ten slotte wil de regering de ontwikkeling van applicaties en bedrijfsmodellen vergemakkelijken.

De werking van de openbare diensten moet en kan veel beter. Momenteel kunnen veel diensten nauwelijks samenwerken, omdat bijvoorbeeld documenten niet onderling uitwisselbaar zijn. De diensten werken elk met een eigen systeem en kunnen daardoor documenten van een andere dienst niet lezen. De regering en de verschillende deelregeringen zullen meer moeten werken met open sourcing. Bovendien ontbreekt er een algemene infrastructuur op nationaal niveau. De oplossing die de regering daarvoor wil invoeren is cloud computing. Daarbij worden alle data in een digitale wolk opgeslagen, waaruit alle diensten de informatie kunnen halen die ze nodig hebben.

De Italiaanse regering wil met deze ingrepen uiteraard besparen, maar ook de diensten voor de burgers verbeteren. De eerste sectoren waar de veranderingen voelbaar zullen zijn, zijn de gezondheidszorg en het onderwijs.

‘Slimme steden’

Een belangrijk onderdeel van de Italiaanse ‘digitale agenda’ zijn de zogeheten Smart Cities. Volgens de abstracte definitie is een Smart City een stad uit de toekomst waar “een aanzienlijke technologische en immateriële infrastructuur een dialoog tussen mensen en voorwerpen doet ontstaan. Op die manier wordt informatie verzameld en ontstaat er kennis. Die kennis zorgt voor inclusie en verbetert ons dagelijkse leven”.

In de Smart Cities gaat het vooral om sociale innovatie. Gegevens worden er verzameld en verwerkt, waardoor experts kunnen nadenken over bijvoorbeeld de vermindering van CO²-uitstoot of over een meer efficiënte gezondheidszorg. Deze steden van de toekomst moeten dienen als model, waarrond de overheid de ‘Digitale Agenda’ kan uitvoeren.

Digitale kloof moet smaller

Momenteel kiest nog steeds 40% van de Italiaanse bevolking geen aansluiting tot het internet aan te schaffen. Het aantal Italianen die geen internet hebben omdat er in hun woongebied geen aanbod is, bedraagt nog 6%.

Een ruimer aanbod van digitale openbare diensten heeft weinig zin wanneer meer dan een Italiaan op drie er geen toegang toe heeft. In de strijd tegen de digital divide zal de Italiaanse regering bijgevolg een manier moeten vinden om die 40% non-believers te overtuigen internet in huis te halen. Daarnaast moet ze ervoor zorgen dat ook de gebieden zonder internet binnenkort voorzien worden van een basisverbinding. Pas dan kan ze werk maken van de uitbreiding van het breedbandinternet en de deadline van 2013 halen.

Om elke Italiaanse burger basistoegang te geven tot het internet, rekent de Italiaanse regering op publieke ruimtes zoals scholen en openbare gebouwen. Of Italië tegen een breedbandverbinding kan bieden aan elke burger valt af te wachten. De Italiaanse regering is echter vastbesloten om haar schiereiland naar een nieuw digitaal tijdperk te loodsen.

Bronnen: La Repubblica, website Europese Commissie