Belgische ondernemers ondertekenen een engagement dat ze nooit nog met 853 tegelijk, 221 miljard euro zullen onderbrengen in belastingparadijzen. 

Het mocht niet uitblijven natuurlijk. In Nederland is men er, als het op neoliberale proefprojecten aankomt, altijd nog iets vroeger bij dan wij Belgen (zie link) maar straks zal ‘nudging’ ook uw handel en wandel beïnvloeden. Tenminste toch als het van Open VLD afhangt.

Wat is nudging?

 Wat is nudging? Onderstaande link schept in deze meer duidelijkheid maar het komt in feite neer op een publieke biecht of minstens een op papier overeengekomen afspraak die, tot hiertoe niet bij wet bindend, een dwingender karakter heeft dan de gebruikelijke ‘jaja’ die we allemaal al eens gebruiken als men er ons op aanpakt dat we de voedselvoorraad van een neanderthaler door onze maag jagen terwijl we niet eens meer op jacht moeten of wanneer vrouwen het huishoudbudget in gevaar brengen omdat ze teveel boetiekjes bezoeken terwijl ze echt niet elke dag een party of trouwfeest frequenteren.

 Open VLD neemt ‘the lead’.

 Concreet wil Open VLD een aantal proefprojecten opzetten waarna ze deze handel op andere terreinen wil uitbreiden. Een van die projecten bestaat eruit dat de dokter in zijn wachtzaal een oorkonde ophangt waarin hij plechtig verkondigt dat hij geen voorschrift zal maken voor antibiotica als dat niet echt nodig is. Verder zal zijn software aangepast worden waarbij hij, telkens wanneer hij medicatie voorschrijft, er op gewezen wordt dat er ook generische, schrijf ‘witte’ dus ‘goedkopere’ producten beschikbaar zijn. Wie kan daar, de Farma industrie niet te nauw genomen, nu iets op tegen hebben?

 Baat het niet, het schaadt nog niet!

 Ook de patiënt zal er baat bij hebben. Zo zal iemand die duidelijk sporen van obesitas vertoond veel sneller vermageren wanneer hij bij de dokter een, ik herhaal ‘niet bij wet bindend’ contract ondertekent met de dokter dan wanneer hij zomaar plechtig aan de dokter belooft er een beetje op te zullen letten.

 N-VA op kop, maar ook MR en waarschijnlijk straks ook CD&V (het zijn tenslotte tottendraaiers) zijn het hier volmondig mee eens. CD&V die, wanneer het op het ondermijnen van de zwaksten in de samenleving aankomt altijd eerst een beetje tegendraads is voor de vorm, is het er dus op dit moment nog niet volledig mee eens.

 Wanneer een arbeider door te weinig inkomsten ziek wordt terwijl diegene die de winst van al dit zweet opstrijkt vers fruit en groenten tot zich kan nemen,

 

 

is het aan te raden een contract met deze laatste te ondertekenen teneinde de arbeider gezonder te maken.

Gezondheid hangt af van sociaal-economische context.

“Gezondheid is niet enkel een kwestie van individuele keuzes, maar ook van de sociaal-economische context”, zegt Kamerlid Els van Hoof. Om het simpel te houden, iemand die 75 Indiase Roepies per dag verdient na 14 uur werken en hiermee een potje rijst koopt zal sneller ziek worden dan diegene die met de winst die de arbeider genereert dagelijks een portie vers fruit en groenten achterover kan gooien. In dit, ‘uiteraard extreme’ geval zou een contract met de fruiteter een betere oplossing zijn waarbij ik meteen ook tot mijn punt kom.

 Proefproject

 Het moeten niet altijd de minst weerbare zijn die als proefkonijn moeten dienen en bovendien is nudging misschien wel een oplossing als we het in zoveel mogelijk sectoren gebruiken zodat iedereen zich bewust wordt van zijn fouten.

 Een nudgingmandaat

 Om actueel te blijven en hopelijk nog net op tijd om op te nemen in de nieuwe voornemens van de Waalse Regering zouden politici die bovenop hun hoofdtaak een mandaat aangaan bv., een oorkonde kunnen publiceren in het staatsblad waarin ze plechtig beloven geen vergoedingen, of minstens niet meer dan wat maatschappelijk aanvaardbaar is, aan te nemen, achterover te slaan of deze op om het even welke andere manier in hun zakken te laten belanden.

 Nudging-tax

 Zo zou elke ondernemer die zich via een vennootschap in dividenden laat uitbetalen een oorkonde kunnen ophangen in zijn bedrijf waarin hij bevestigd dat hij er zich van bewust is dat deze manier van belastingontwijking hem op een uiteraard wettelijke maar verder weinig morele manier bevoordeeld tegenover de samenleving waarvan de werknemers doorgaans, en los van de consumptie-BTW, 30% en meer belasting betalen op hun loon.

 De ‘Nudging Deal’

Vorig jaar hebben 853 Belgische bedrijven meer dan 221 miljard euro ondergebracht in belastingparadijzen, 

Le Soir – 14 augustus 2017.

Minstens 853 bedrijfsleiders of CEO’s zouden een overeenkomst kunnen onderteken waarbij ze plechtig beloven om nooit, maar dan ook nooit meer, met z’n 853 tegelijk, 221 miljard euro onder te brengen in één of ander belastingparadijs.

 en tot slot…

De ‘Goesting deal’

 Politici aller partijen zouden in het staatsblad een oorkonde kunnen publiceren waarin ze stellen dat ze er goesting in hebben alles te nudgen tot er geen euro meer aan de vingers blijft plakken van dezen die er geen recht op hebben.

Ik ben alvast ‘genudged’ voor dit initiatief!

Nudging of manipulatie?