Laten we beginnen met een aantal van de onthullingen op een rijtje te zetten. De namen van drie huidige presidenten duiken op. De Chileense president Sebastián Piñera (momenteel zeer onpopulair in eigen land), de recent verkozen president van Ecuador Guillermo Lasso en de president van de Dominicaanse Republiek Luis Abinader.

Op de lijst vinden we ook het hoofd van de Braziliaanse Centrale Bank alsook de Braziliaanse minister van economie Paulo Guedes, darling van de financiële wereld (en als jonge econoom nog actief in de eerste regering van Augusto Pinochet in Chili).

Verder figureren op de lijst een aantal ex-presidenten, twee uit Colombia, Gaviria Trujillo en Andrés Pastrana Arango, en één uit Argentinië, Mauricio Macri.

De Chileense president Piñera maakte het wel erg bont. De Pandora Papers brachten aan het licht dat hij tijdens zijn presidentschap een mijnbedrijf verkocht aan een van zijn beste vrienden via een schimmige constructie. Ondertussen vraagt de Chileense oppositie zijn ontslag. Begin november 2021, nog voor de presidentsverkiezingen op 21 november 2021, wordt over zijn lot beslist.

De Chileense oppositie eist het ontslag van president SebastiánPiñera.

In Mexico kwamen de namen van drie zakentycoons bovendrijven. De Papers tonen een sterke verwevenheid tussen de belastingparadijzen en het Mexicaanse machtscentrum.

Cuba is de grote afwezige in deze onthullingen. Hoewel een populaire roddel is dat de Castro-familie geheime fortuinen zou versluizen naar belastingparadijzen, bevestigden deze Papers nog maar eens dat ook deze geruchten geen grond van waarheid bevatten.

De onthullingen van de Pandora Papers zijn een mokerslag voor de volkeren van Latijns-Amerika die gebukt gaan onder extreme ongelijkheid. Eens te meer wordt duidelijk dat de rijkdom wegvloeit uit deze landen in plaats van terug te vloeien naar sociale voorzieningen voor de bevolking.

Geen wonder dat slechts een kwart van de Latijns-Amerikaanse bevolking ‘tevreden is met de democratie’ in eigen land. In 1971 schreef Eduardo Galeano het al in zijn boek De Aderlating van een continent: “De wereld is verdeeld tussen de onwaardigen en de verontwaardigden. Iedereen weet aan welke kant hij of zij wil staan”.