De veelheid van sociale actievormen was duidelijk te merken in Vlaams-Brabant. In een aantal bedrijven werd de productie volledig stilgelegd, onder meer bij AB InBev in Leuven en Barry Callebaut in Halle.
Ook in bedrijven die niet dicht bleven, werd de stakingsoproep goed opgevolgd. Bij Bosch in Tienen legde 70 procent het werk neer. Bij Brussels Airport in Zaventem werd stakers aangeraden om thuis te blijven. 150 militanten verzamelden zich toch aan een stakerspost op de luchthaven.
Op andere plekken was de actie meer symbolisch of ludiek. Op campus Gasthuisberg van UZ Leuven uitten de militanten op het middaguur hun ongenoegen en hun bezorgdheid met een korte rijk gevulde feesttafel voor de happy few om hen te confronteren met de lange tafel van de armoede, waar alleen water en brood te rapen viel.
Op vele andere plaatsen werd ingezet op sensibilisering: het winkelcentrum The Leaf in Ternat, het station van Landen, de Ikea in Zaventem, de parking op de E314 in Rotselaar. Daar deelden ACV-militanten flyers uit en gingen ze met mensen in gesprek over de dalende koopkracht.
“Het water staat ons aan de lippen”
Johan Vervoort: “De vormen die de acties aannamen waren heel divers, maar er kwam wel één sterke boodschap naar voren. Heel wat mensen vertelden hun persoonlijk verhaal, over hoe moeilijk ze het hebben om nog rond te komen. Het water staat veel mensen aan de lippen.”
“Uit ons recent onderzoek bij kmo’s in Vlaams-Brabant blijkt dat 37% van de werknemers het zeer moeilijk heeft om de gas- en elektriciteitsrekening nog te betalen. Zij gaan met een bang hart de koude winter tegemoet … Heel veel werknemers hebben het niet alleen financieel heel moeilijk, ook de gevolgen voor hun mentale gezondheid zijn zeer groot. De angst en onzekerheid wegen zeer zwaar.”
“De werknemers hebben een zeer duidelijk signaal gegeven. Het kan zo niet verder. Er moet dringend iets gebeuren. Het is tijd dat overheid en werkgevers hun verantwoordelijkheid opnemen.’
ACV-eist:
• snel een prijsplafond voor gas en elektriciteit;
• de uitbreiding van het sociaal tarief naar midden-lage inkomens;
• hogere vergoedingen voor verplaatsingskosten;
• een stop op aanvallen van werkgevers op de automatische loonindexering;
• een akkoord tussen werkgevers en vakbonden om de koopkracht te verhogen in die sectoren waar dat mogelijk is, bovenop de loonindexering;
• snelle belastinghervormingen zodat werknemers meer overhouden en de sterkste schouders meer bijdragen.