Het Monroeïsme[1] is barbaars. Het is brutaal. Soms geeft de term ‘imperialisme’ op emotioneel vlak niet weer hoe wreed het in realiteit is, hoe barbaars en onbedachtzaam ten opzichte van de levens van gewone mensen. Er zijn waarschijnlijk al 50.000 mensen gedood in Gaza. Er worden 7.000 mensen vermist, waaronder 5.000 kinderen. 15.000 kinderen gedood in Gaza – een generatie die verloren is.
Dat is de wreedheid, de hardvochtigheid van het imperialisme. We hebben besloten de term ‘hyperimperialisme’ te gebruiken om een fractie van die brutaliteit, dat barbarisme, vast te leggen. Het hyperimperialisme, geleid door de Verenigde Staten, is namelijk gevaarlijk en decadent. Het is belangrijk om het gevaar van decennia van hyperimperialisme te onderkennen.
75% van de mondiale militaire uitgaven wordt besteed door de Verenigde Staten, de NAVO-leden en hun naaste bondgenoten zoals Japan en Zuid-Korea. Kameraden en vrienden, ik wil dat u daarover nadenkt.
Als mensen zeggen dat China een bedreiging is, dat Rusland een bedreiging is, waar hebben ze het dan over? Dat is geen correcte weergave van de feiten.
De Verenigde Staten en hun bondgenoten nemen 75% van de mondiale militaire uitgaven voor hun rekening; China slechts 10%. Hoe vormt China een bedreiging? Rusland? Venezuela? Cuba? Er bestaat maar één bedreiging voor de planeet, en dat is het hyperimperialisme; een structuur geleid door de Verenigde Staten en hun naaste Europese bondgenoten.
De enige terrorist op deze planeet, is de Amerikaanse regering en haar naaste bondgenoten, waaronder Israël. Dat is de grootste bedreiging waarmee we vandaag worden geconfronteerd.
Daarom noemen wij het hyperimperialisme gevaarlijk. Maar het is veel erger: het is ook decadent.
Kijk naar de mensen die het Westen leiden. Joe Biden, Olof Scholz, Rishi Sunak, Emmanuel Macron. Geen van deze mensen heeft het respect verdiend van mensen waar ook ter wereld. Hoe is het mogelijk dat deze landen met hun enorme rijkdom niet één intelligente leider kunnen voortbrengen? Hoe is het mogelijk dat iedere leider van het mondiale Noorden middelmatig is?
Biden maakt zijn zinnen niet af. Dat komt niet door zijn leeftijd, er zijn veel mensen die 80, 90 jaar oud zijn en toch nog extreem helder.
Het gaat niet om de brutaliteit van Donald Trump. Er zijn veel brutale mensen in de wereld, maar ze lijken niet allemaal op Trump.
Het gaat niet om de onzichtbaarheid van Olof Scholz. Als Scholz het podium betreedt, lijkt hij eerder een schaduw. Hij bestaat niet eens. Angela Merkel had tenminste een persoonlijkheid.
Emmanuel Macron, kom op, wie is dat? Hoe heeft Frankrijk Macron kunnen voortbrengen? Het land van de Franse Revolutie, van de Commune van Parijs, van filosofen als Jean Paul Sartre?
Europa brengt geen filosofen meer voort. Er is vandaag geen Hegel in Duitsland. Er is geen Sartre in Frankrijk. Er worden geen echte intellectuelen meer voortgebracht door de Verenigde Staten.
Het probleem is niet de leeftijd van Biden of het gebrek aan persoonlijkheid van Scholz. Het probleem is dat ze geen project hebben. Ze weten niet wat ze doen. Ze begrijpen de drijfveren van de mensheid niet. Ze begrijpen de noodzaak niet om de armoede te overstijgen. Ze begrijpen niet wat dat betekent: een reëel project om onze kinderen te onderrichten of de wereld vooruit te helpen.
We hebben de volledige ineenstorting van het mondiale Noorden gezien tijdens de COVID-pandemie. Maar reeds daarvoor, na de financiële crisis van 2008 – ze zijn nooit hersteld van die langdurige depressie – zagen we hoe het mondiale Noorden worstelde met zaken als dakloosheid, racisme, homofobie enzovoort.
Ze hebben geen project. Ze hebben geen frisse ideeën. In die zin zijn ze niet alleen gevaarlijk, maar ook decadent. Tussen de 35 en 40 biljoen dollar bevindt zich in illegale belastingparadijzen. Dat geld zou in publieke handen moeten zijn om bruggen te bouwen. Ze weten niet meer hoe dat moet, ze kunnen ze enkel opblazen.
Ze weten niet meer hoe ze scholen moeten bouwen. Ze weten niet meer wat onderwijs is. Ze begrijpen de gezondheidszorg niet. Dat decadente aspect van het hyperimperialisme is voor ons heel belangrijk: ze proberen de wereld immers ervan te overtuigen dat er geen toekomst is, enkel omdat zij geen project hebben.
Ze proberen de wereld ervan te overtuigen dat het enige wat je nu hebt, je altijd zult hebben. Er is geen verbetering mogelijk. Je moet tevreden zijn met wat je hebt, want het kan altijd nog erger worden.
Bezuinigingen alom. Als je naar school gaat, mag je je gelukkig prijzen — morgen is er misschien geen school meer. Dat is geen toekomstvisie, dat is een permanent heden. Dat kan zelfs een gigantische terugkeer naar het verleden inhouden, omdat ze geen project hebben.
Ze zijn decadent omdat ze geen toekomst bieden. Daarom is er zoveel hopeloosheid in de wereld, zoveel giftige energie. Zo’n grote toename van de rechtervleugel, die groeit in een omgeving waar er geen project is voor het volk, voor ons.
Wij die in de mensen geloven, wij die geloven in de mogelijkheid van een toekomst: het is niet genoeg om enkel kritiek te leveren. Het is niet genoeg om alleen maar het gevaar en de decadentie van de wereldleiders in het mondiale Noorden te bekritiseren.
Wij zijn heel goed in het bekritiseren. Wij zijn de beste antikapitalistische critici. Wij weten hoe we ‘neen’ moeten zeggen. Wij weten hoe we ze moeten bestrijden. Maar als we de grootste sociale beweging ter wereld willen opbouwen, hebben we iets nodig waar mensen ‘ja’ op kunnen zeggen, we hebben een project nodig. We hebben mensen nodig die optimistisch zijn, niet alleen met betrekking tot de toekomst, maar ook tot ons project.
Het is niet genoeg om te zeggen dat een andere wereld mogelijk is. We moeten zeggen dat het socialisme niet alleen noodzakelijk, maar ook mogelijk is.
Veel mensen geloven niet dat socialisme mogelijk is: “Kameraad, je hebt je kans gehad bij de Sovjet-Unie. Waar is het nu? Het socialisme was een goed idee. Ziet er goed uit op papier, maar niet in realiteit. Mensen zijn hebzuchtig.”
We moeten mensen overtuigen met een concreet project. We moeten hen ervan overtuigen dat socialisme niet alleen een goed idee is, maar dat we ook weten hoe we scholen en bruggen moeten bouwen. Wij kunnen dit allemaal betalen, er is geld genoeg, het kapitalisme heeft zich voldoende ontwikkeld.
Nu is het tijd om het kapitalisme te socialiseren. Nu is het tijd om het over te nemen en het te overstijgen. Niet alleen het kapitalisme zelf, maar ook de eeuwenoude problemen die het heeft geërfd en niet kon oplossen vanwege de privé-eigendom. Problemen zoals de ongelijkheid in onderwijs en op gebied van de gezondheidszorg.
Wij weten hoe we ze moeten oplossen. Wij hebben de ideeën. We hebben een project, een plan waarin een alternatieve sociale wereld met zijn vele verschillende aspecten wordt uiteengezet.
Het is een concreet en haalbaar plan. Mensen beweren soms dat je het socialisme niet kunt opbouwen, zolang het kapitalisme bestaat. Dat is niet waar. Je kunt nu een begin maken, sterker nog: mensen hebben dat al gedaan.
De Sovjet-Unie bouwde aan het socialisme en heeft in haar zeventigjarig bestaan veel bereikt. Er was geen inflatie van de huizenmarkt, mensen hoefden niet in een sloppenwijk te wonen: er waren woningen voor iedereen.
Kijk naar de Cubaanse revolutie, die iedereen heeft opgeleid: Cubanen, ik denk dat jullie de ninja’s van de revolutie zijn. Jullie komen van een andere planeet. Waardigheid, dat is het resultaat van een revolutie.
De Chinese revolutie overwon de massale armoede — kijk naar het verschil tussen India en China. China overstijgt de absolute armoede, in de rest van Azië is ons dat niet gelukt.
Het was de opbouw van het socialisme die hen in staat stelde mensen onderdak te bieden, de COVID-pandemie te overwinnen enzovoort.
Je moet niet wachten op later, je moet nu beginnen te bouwen. In Venezuela bijvoorbeeld was dat kameraad Jorge [Arreaza] minister of Communes. Bouw nu aan het socialisme. Bouw nu voedselsoevereiniteit op. De MST [Beweging van landloze boeren in Brazilië] stuurde 30 ton voedsel naar Gaza omwille van hun socialisme.
Kameraden, ik wil dat jullie de tekst lezen [over een alternatieve sociale agenda]. We hebben u nodig. We hebben uw ideeën, uw suggesties nodig. Dit is een plan, een programma dat ALBA-TCP, het Simon Bolivar Instituut en Tricontinental alleen met uw hulp kunnen uitvoeren.
Zonder uw input is dit slechts een stukje papier, en dat is niet relevant. Als we deze zaken niet in praktijk brengen, wat heeft het dan voor zin? Wat heeft het voor zin om een plan te hebben als niemand er iets mee doet?
We moeten het plan gebruiken, het uitbouwen met de wijsheid van alle sociale bewegingen die zich in deze kamer bevinden. Bekijk enkele punten, zie wat er vergeten is. Bekijk wat reeds volledig is opgesteld en geef ons feedback. En als we eenmaal een plan hebben waar we allemaal trots op zijn, laten we dan eropuit gaan en campagne voeren met dit plan.
Laten we teruggaan naar de mensen en zeggen dat we niet decadent zijn. Wij zijn optimistisch. Er is een toekomst. Uw kind hoeft niet permanent analfabeet te zijn. Uw ouderen hoeven geen gezondheidszorg te ontberen. We hebben geen rijke mensen en hun geld nodig die ons leven miserabel maken.
We moeten dit document niet alleen voor deze of gene hervorming gebruiken. Gezondheid hier, financiën daar – neen! We gebruiken dit document om het inzicht van mensen in onze revolutie te veranderen, zodat ze begrijpen dat er twee krachten in de wereld bestaan.
Er is natuurlijk de kracht van decadentie. Die hebben we niet nodig, we zijn er klaar mee. Het enige wat die te bieden heeft, zijn bommen; het enige wat wij ondervinden is intimidatie, het regime van dwingende illegale maatregelen en sancties.
Dat is wat ze zijn. Ze zijn gevaarlijk. Ze zijn decadent. We hebben ze niet nodig. We hebben miljarden mensen over de hele wereld nodig die ons project beschouwen als een concrete manier om de decadentie te verwerpen. En verwerp niet alleen de decadentie, maar omarm het socialisme. Omarm dit project. Omarm het project dat u in Venezuela uitbouwt en dat wij over de hele wereld willen verspreiden.
Kameraden, er zijn slechts twee keuzes. In het Communistisch Manifest schreven Marx en Engels: óf we evolueren naar het socialisme, óf we krijgen te maken met de strijdende ondergang van botsende klassen. Ofwel het socialisme, ofwel de ondergang. Als je vandaag naar de wereld kijkt, lijkt deze veel op een ruïne.
Gaza ligt in puin: 28 miljoen ton. Dat is hoeveel puin er is ontstaan door de bombardementen. Als je al dat puin in de Middellandse Zee gooit, kan je een heel nieuw Gaza creëren.
Dat is wat het hyperimperialisme weet en doet. Als we ervoor willen zorgen dat miljoenen mensen dat afwijzen, moeten ze in ons geloven. Je kunt niet van een klif springen als je geen parachute of paraglider hebt. Onze kameraden zijn onze paraglider. We moeten het samen redden.
Laat deze bijeenkomst de eerste stap zijn om dit project tot stand te brengen en de verbeelding van miljoenen mensen over de hele planeet te prikkelen.
De tekst van deze toespraak verscheen op People’s Dispatch. Vertaling Hanna Vandercammen.
[1] Een verwijzing naar de vijfde president van de VS James Monroe (1817-1825). Hij kondigde de doctrine af dat alleen de VS politieke en militaire invloed mag uitoefenen in de Amerika’s. Het was toen vooral gericht tegen de ‘inmenging’ van andere Europese (Britse, Spaanse, Portugese en Nederlandse) kolonisten.
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
