Israël is vergiftigd door een psychose van permanente oorlog. Dit land is moreel bankroet door de heiligverklaring van zijn slachtofferschap. Het gebruikt die rol van slachtoffer om een bezetting te rechtvaardigen die nog wreder is dan die van de apartheid in Zuid-Afrika.
Deze “democratie” – die altijd uitsluitend een privilege voor joden alleen was – werd gekaapt door extremisten die het land in de richting van het fascisme duwen.
Je kan de volledige toespraak hier bekijken vanaf 01:48, het is een vrij lange tekst, maar volledig de moeite waard (Engels, geen ondertitels, 24:36):
Mensenrechtenactivisten, intellectuelen en journalisten – Israëlisch en Palestijns – worden voortdurend door de staat in de gaten gehouden, willekeurig gearresteerd en achtervolgd door lastercampagnes opgezet door de overheid. Het onderwijssysteem, dat begint op de basisschool, is een indoctrinatiemachine voor het leger.
De hebzucht en de corruptie van de verraderlijke politieke en economische elite hebben enorme inkomensverschillen gecreëerd. Zij zijn een afspiegeling van het verval binnen de VS-democratie, en dat in combinatie met anti-Arabische cultuur en anti-zwart racisme.
Tegen de tijd dat Israël Gaza gedecimeerd heeft – na een maandenlange oorlog die minstens tot het einde van dit jaar zal duren – zal het ook zijn eigen doodvonnis getekend hebben. De façade van beschaving die het met succes verkocht aan zijn westerse publiek zal dan in as liggen.
Het valse imago van respect voor rechtsstaat en democratie, het mythische verhaal van de moedige Israëlische militairen, de miraculeuze geboorte van de Joodse natie: het zal allemaal aan diggelen liggen. Het sociale kapitaal van Israël zal dan stilaan opgebruikt zijn.
Israël zal dan eindelijk zijn ware gelaat hebben getoond als het lelijke, repressieve, haatdragende apartheidsregime dat het altijd al is geweest. Daardoor zal het jongere generaties VS-joden van het land vervreemden. De Israëlische beschermheer, de VS, zal zich van het land distantiëren naarmate er nieuwe generaties aan de macht komen.
De populaire steun zal enkel nog komen van reactionaire en racistische zionisten en bekeerde fascisten in de VS die witte suprematie hoog in het vaandel dragen. Voor hen blijft Israëls overheersing van het oude Bijbelse land een voorbode van ‘de Wederkomst’ en van de triomf over de Arabieren.
Israël zal synoniem worden met zijn slachtoffers zoals Turken synoniem zijn geworden met de Armeniërs, Duitsers met de Namibiërs en later met de Joden, de Serviërs met de Bosniërs. Het culturele, artistieke, journalistieke en intellectuele leven van Israël zal worden uitgeroeid.
Israël zal een stagnerende natie zijn waar religieuze fanatici, dwepers en Joodse extremisten de macht hebben gegrepen en het publieke debat domineren. Het land zal toetreden tot de club van meest despotische regimes ter wereld.
Despotismen kunnen nog wel lang na hun vervaldatum voortbestaan, maar ze zijn terminaal
Despotismen kunnen nog wel lang na hun vervaldatum voortbestaan, maar ze zijn terminaal. Je hoeft geen bijbelgeleerde te zijn om te zien dat Israëls zucht naar rivieren van bloed in strijd is met de kernwaarden van het Jodendom.
De cynische uitbuiting van de Holocaust, inclusief het brandmerken van de Palestijnen als nazi’s, heeft weinig effect wanneer je een livestream genocide uitvoert op 2,3 miljoen mensen die vastzitten in een concentratiekamp.
Naties hebben echter meer nodig dan geweld om te overleven. Ze hebben een mystiek nodig, een mystiek die een doel en beschaving biedt en zelfs een adeldom dat burgers inspireert om zich voor de natie in te zetteen.
Wanneer de mystiek implodeert, wanneer zij wordt ontmaskerd als leugen, stort een centraal fundament van de staatsmacht in
Mystiek biedt hoop voor de toekomst. Mystiek geeft betekenis. Mystiek biedt nationale identiteit. Maar wanneer de mystiek implodeert, wanneer zij wordt ontmaskerd als leugen, stort een centraal fundament van de staatsmacht in.
Ik deed verslag over de dood van de communistische mystiek in 1989 tijdens de revoluties in Oost-Duitsland, Tsjecho-Slowakije en Roemenië. De politie en het leger besloten toen dat er niets meer te verdedigen viel.
Het verval van Israël zal tot dezelfde lusteloosheid en apathie leiden. Het land zal niet langer in staat zijn inheemse collaborateurs te rekruteren om het vuile werk op te knappen van de kolonisatoren zoals Mahmoud Abbas en de Palestijnse Autoriteit die door de meeste Palestijnen worden verafschuwd.
Op lange termijn is dodelijk geweld suïcidaa
Het enige wat Israël nog rest, is escalerende wreedheid, inclusief marteling en dodelijk geweld tegen ongewapende burgers, misdaden die de neergang nog versnellen. Dit grootschalige geweld werkt op korte termijn, zoals in de oorlog van de Fransen in Algerije, de Vuile Oorlog van de militaire dictatuur in Argentinië, de Britse bezetting van India, Egypte, Kenia en Noord-Ierland en de Amerikaanse bezettingen van Vietnam, Irak en Afghanistan. Maar op lange termijn is dodelijk geweld suïcidaal.
De genocide in Gaza heeft in het Zuiden helden gemaakt van de verzetsstrijders van Hamas. Israël kan het leiderschap van Hamas wegvagen. Maar de aanhoudende moord op tientallen Palestijnse leiders heeft dat verzet niet ondermijnd.
De genocide in Gaza heeft een nieuwe generatie diep getraumatiseerde en woedende jonge mannen en vrouwen voortgebracht
De genocide in Gaza heeft een nieuwe generatie diep getraumatiseerde en woedende jonge mannen en vrouwen voortgebracht die hun families zagen vermoord worden en hun gemeenschappen zagen wegkwijnen. Zij zijn bereid om de plaats in te nemen van hun gemartelde leiders.
Israël was reeds voor 7 oktober al in oorlog met zichzelf. Israëli’s protesteerden vóór die datum al om te voorkomen dat premier Benjamin Netanyahu de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht zou afschaffen. De religieuze dwepers en fanatici, die nu aan de macht zijn, hadden toen al een vastberaden aanval ingezet op het Israëlische secularisme.
De eenheid van Israël is een negatieve eenheid. Ze wordt bijeengehouden door haat. En zelfs deze haat is niet genoeg om demonstranten ervan te weerhouden de regering te veroordelen omdat ze de Israëlische gijzelaars in Gaza in de steek laat.
Haat is een gevaarlijk politiek goedje. De Palestijnse ”menselijke dieren” zullen, wanneer ze eenmaal uitgeroeid of onderworpen zijn, worden vervangen door Joodse afvalligen en verraders. Een politiek van haat creëert een permanente instabiliteit, uitgebuit door zij die de de burgermaatschappij willen vernietigen.
Israël was al een eind gevorderd in die richting toen het op 7 oktober een reeks discriminerende wetten tegen niet-joden afkondigde, wetten die lijken op de racistische Neurenberg-wetten die joden in Nazi-Duitsland hun rechten ontnamen.
De Wet op de Aanvaarding van Gemeenschappen staat uitsluitend Joodse nederzettingen toe. Wie een verblijfsvergunning aanvraagt, kan geweigerd worden op basis van zijn/haar “geschiktheid voor de fundamentele visie van de gemeenschap”.
Yeshayahu Leibowitz, die door Isaiah Berlin “het geweten van Israël” werd genoemd, waarschuwde dat als Israël kerk en staat niet zou scheiden en de bezetting niet zou beëindigen, er een corrupt rabbinaat zou ontstaan dat het Jodendom zou vervormen tot een fascistische cultus.
“Religieus nationalisme is voor de religie wat nationaalsocialisme was voor het socialisme”
“Religieus nationalisme is voor de religie wat nationaalsocialisme was voor het socialisme”, schreef Leibowitz, die in 1994 overleed. Hij begreep dat de blinde verering van het leger gevaarlijk was, vooral na de oorlog van 1967 waarbij de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem werden veroverd.
“Onze situatie zal verslechteren tot die van een tweede Vietnam, tot een oorlog in voortdurende escalatie zonder vooruitzicht op een uiteindelijke oplossing”, waarschuwde hij toen.
Hij voorzag dat “de Arabieren de werkende mensen zouden zijn en de Joden de bestuurders, inspecteurs, ambtenaren en politie – vooral dan geheime politie. Een staat die regeert over een vijandige bevolking van 1,5 miljoen tot 2 miljoen ‘buitenlanders’ zou noodzakelijkerwijs een geheime politiestaat worden, met alles wat dit betekent voor onderwijs, vrije meningsuiting en democratische instellingen”.
“De corruptie die kenmerkend is voor elk koloniaal regime zou ook heersen in de staat Israël. Het bestuur zou enerzijds Arabische opstanden moeten onderdrukken en anderzijds Arabische collaborateurs moeten aantrekken.”
“Er is ook een goede reden om te vrezen dat het Israëlische Verdedigingsleger – dat tot nu toe een volksleger was – als gevolg van de transformatie tot een bezettingsleger zou ontaarden. Zijn commandanten, die militaire gouverneurs zullen zijn geworden, zouden dan gaan lijken op hun collega’s in andere naties.”
“Israël”, schreef hij, “zou het dan niet meer verdienen te bestaan en het zal dan niet meer de moeite waard zijn het te behouden”. Koloniale staten die blijven bestaan, waaronder de VS, roeien de inheemse bevolking uit door middel van genocide en de verspreiding van nieuwe besmettelijke ziekten zoals pokken.
Koloniale staten die blijven bestaan, waaronder de VS, roeien de inheemse bevolking uit door middel van genocide en de verspreiding van nieuwe besmettelijke ziekten zoals pokken
Tegen 1600 schoot er nog minder dan een tiende van de inheemse bevolking over in Zuid-, Midden- en Noord-Amerika. Israël kan niet op deze schaal doden, met bijna 5,5 miljoen Palestijnen die onder bezetting leven en nog eens negen miljoen in de diaspora. Ze kunnen ze niet allemaal uitroeien, zoals veel Israëli’s wel zouden willen.
De campagne van verschroeide-aarde door Israël in Gaza betekent dat er geen tweestatenoplossing zal komen
De campagne van verschroeide-aarde door Israël in Gaza betekent dat er geen tweestatenoplossing zal komen. Apartheid en genocide zullen het bestaan voor de Palestijnen bepalen. Dit is een voorbode van een lang conflict dat de Joodse staat uiteindelijk niet kan winnen.
We juichen jullie dood toe
Vlucht, eisen de Israëli’s van de Palestijnen, vlucht voor je leven. Vlucht weg uit Rafah, zoals jullie wegrenden uit Gaza Stad, zoals jullie wegrenden uit Jabalia, zoals jullie wegrenden uit Deir al-Balah, zoals jullie wegrenden uit Beit Hanoun, zoals jullie wegrenden uit Bani Suheila, zoals jullie wegrenden uit Khan Yunis.
Vlucht of we doden jullie. We laten GBU-39-bommen op jullie tentenkampen vallen en steken ze in brand. We zullen jullie overstelpen met een kogelregen uit onze met machinegeweren uitgeruste drones. We bestoken jullie met artillerie- en tankgranaten. We schieten jullie neer met sluipschutters.
We zullen jullie tenten, jullie vluchtelingenkampen, jullie steden en dorpen, jullie huizen, jullie scholen, jullie ziekenhuizen en jullie waterzuiveringsinstallaties decimeren. We zullen dood en verderf zaaien vanuit de lucht.
Vlucht voor jullie leven. Opnieuw en opnieuw en opnieuw. Pak de weinige bezittingen in die jullie nog hebben. Dekens. Een paar potten. Wat kleren. Het maakt ons niet uit hoe uitgeput jullie zijn, hoe hongerig, hoe bang, hoe ziek, hoe oud, hoe jong. Vlucht. Ren. Ren.
En als je in doodsangst naar één deel van Gaza rent, zorgen wij er wel voor dat je rechtsomkeer maakt en naar een ander deel rent. Gevangen in het doolhof van de dood. Heen en weer. Op en neer. Van links naar rechts. Zes. Zeven. Acht keer. We spelen met jullie als katten met muizen. We deporteren jullie zodat jullie nooit meer kunnen terugkeren. Of we vermoorden jullie.
Laat de wereld maar onze genocide afkeuren. Wat kan het ons schelen? De miljarden aan militaire hulp van onze Amerikaanse bondgenoot stromen ongecontroleerd binnen. De straaljagers. De artilleriegranaten. De tanks. De bommen. Een eindeloze voorraad.
We doden duizenden kinderen. We doden duizenden vrouwen en bejaarden. De zieken en gewonden sterven, zonder medicijnen en ziekenhuizen. We vergiftigen het water. We snijden het voedsel af. We laten jullie verhongeren. Wij hebben deze hel gecreëerd. Wij zijn de meesters. Wet, plicht, een gedragscode … die bestaan niet voor ons.
Maar eerst spelen we wat met jullie. We vernederen jullie. We terroriseren jullie. We genieten van jullie angst. We amuseren ons met jullie zielige pogingen om te overleven. Jullie zijn geen mensen. Jullie zijn wezens. Untermenschen. We voeden onze drang naar dominantie. Kijk naar onze berichten op sociale media. Ze zijn viraal gegaan.
Een ervan laat soldaten zien die grijnzen in een Palestijns huis met de geblinddoekte en vastgebonden eigenaars op de achtergrond. We plunderen. Tapijten. Cosmetica. Motorfietsen. Juwelen. Horloges. Contant geld. Goud. Antiquiteiten. We bespotten jullie ellende. We juichen jullie dood toe. We vieren onze religie, onze natie, onze identiteit, onze superioriteit, door die van jullie te ontkennen en uit te wissen.
Verdorvenheid wordt de moraal. Gruwel wordt heldendom. Genocide wordt bevrijding.
Zo verloopt het terreurspel dat Israël in Gaza opvoert. Het was het spel dat gespeeld werd tijdens de Vuile Oorlog in Argentinië toen de militaire junta 30.000 van haar eigen burgers deed “verdwijnen”.
Ook zij die “verdwenen” in Palestina werden gemarteld en vernederd voor ze werden vermoord – wie kan wat er met de Palestijnen in Gaza gebeurt geen marteling noemen?
Het was een spel dat ook werd gespeeld in de clandestiene martelcentra en gevangenissen van El Salvador en Irak. Het is wat de oorlog in Bosnië kenmerkte in de Servische concentratiekampen.
De Israëlische journalist Yinon Magal grapte in het programma Hapatriotim op het Israëlische Channel 14 dat de rode lijn van Joe Biden het doden van 30.000 Palestijnen was. Daarop vroeg zanger Kobi Peretz of dat cijfer het aantal doden per dag was. Het publiek barstte uit in applaus en gelach.
We weten wat Israël van plan is. De Palestijnen uitroeien op dezelfde manier als de VS de inheemse Amerikanen uitroeiden, zoals de Australiërs de volkeren van de First Nations uitroeiden, zoals de Duitsers de Herero’s in Namibië uitroeiden, zoals de Turken de Armeniërs uitroeiden en zoals de nazi’s de Joden uitroeiden.
De details zijn verschillend. Het doel is hetzelfde. Uitwissen. We kunnen ons vandaag niet beroepen op onwetendheid.
Maar het is makkelijker om te doen alsof. Om te doen alsof Israël humanitaire hulp zal toestaan. Om te doen alsof er een permanent staakt-het-vuren zal komen. Om te doen alsof de Palestijnen zullen terugkeren naar hun verwoeste huizen in Gaza. Om te doen alsof Gaza herbouwd zal worden – de ziekenhuizen, de universiteiten, de moskeeën, de huizen. Om te doen alsof de Palestijnse Autoriteit Gaza zal besturen. Om te doen alsof er een tweestatenoplossing komt. Om te doen alsof er geen genocide aan de gang is.
De geroemde democratische waarden (moraliteit en respect voor mensenrechten) zoals Israël en de VS die claimen, zijn altijd al een leugen geweest
De geroemde democratische waarden (moraliteit en respect voor mensenrechten) zoals Israël en de VS die claimen, zijn altijd al een leugen geweest. Het echte credo is dit: wij bezitten alles en als je probeert het van ons af te pakken, vermoorden we je. Kleurlingen, vooral als ze arm en kwetsbaar zijn, tellen niet mee.
De hoop, dromen, waardigheid en vrijheidsaspiraties van mensen buiten het imperium zijn waardeloos. De wereldheerschappij zal in stand worden gehouden met racistisch geweld.
Deze leugen – dat het VS-imperium gebaseerd is op democratie en vrijheid – is een leugen die de Palestijnen en de mensen in het Zuiden, maar ook inheemse Amerikanen en zwarte en bruine Amerikanen, om nog maar te zwijgen van de mensen in het Midden-Oosten, al tientallen jaren kennen.
Het is een leugen die nog steeds gangbaar is in de VS en Israël, een leugen die wordt gebruikt om het onverdedigbare te rechtvaardigen.
We stoppen de genocide van Israël niet omdat wij, als Amerikanen, nu eenmaal Israël zijn. Wij zijn besmet met dezelfde witte suprematie en bedwelmd door onze heerschappij over de rijkdom van de wereld en door de macht om anderen uit te roeien met onze geavanceerde wapens.
De wereld buiten de geïndustrialiseerde forten in het globale Noorden is er zich scherp van bewust dat het lot van de Palestijnen ook hún lot is.
Als klimaatverandering het overleven in gevaar brengt, als natuurlijke hulpbronnen – inclusief toegang tot water – opdrogen, als massamigratie een noodzaak wordt voor miljoenen, als landbouwopbrengsten afnemen, als kustgebieden onder water komen te staan, als droogtes en bosbranden zich uitbreiden, als staten falen, als milities en gewapende verzetsbewegingen in opstand komen tegen hun onderdrukkers samen met hun gevolmachtigden, als dat allemaal … dan zal genocide geen anomalie meer zijn.
Het zal de norm zijn. De kwetsbaren en armen op aarde, die Frantz Fanon “de ellendigen der aarde” noemde, zullen de volgende Palestijnen zijn.
“Aan hun dood werden allerlei soorten spot toegevoegd”, schreef de Romeinse historicus Tacitus over zij die door keizer Nero werden uitgekozen om gemarteld en gedood te worden.
“Bedekt met dierenhuiden werden ze door honden verscheurd en stierven ze. Ze werden aan kruisen genageld, of ze werden gedoemd tot de vlammen en verbrand om te dienen als nachtelijke verlichting van zodra het daglicht voorbij was.”
Sadisme door de machtigen is de vloek van de menselijke aard. Het kwam net zo vaak voor in het oude Rome als in Gaza.
We kennen het moderne gezicht van keizer Nero die zijn weelderige tuinfeesten verlichtte door aan palen vastgebonden gevangenen levend te verbranden. Dat staat niet ter discussie.
De vraag is: wie waren Nero’s gasten?
De vraag is: wie waren Nero’s gasten? Wie waren de mensen die door de keizerlijke tuinen struinden terwijl anderen – net als in Rafah vandaag – levend werden verbrand?! Hoe konden deze gasten dat gruwelijk lijden aanzien en ongetwijfeld ook aanhoren? Hoe konden zij getuige zijn van zulke afschuwelijke martelingen en er onverschillig of zelfs tevreden bijlopen?
Aan deze genocide blijft niets verborgen. Meer dan 147 moedige Palestijnse journalisten werden door de Israëli’s vermoord omdat ze de beelden en de verhalen van deze slachting aan de wereld hebben overgebracht. Zij werden gemarteld voor hun volk, voor ons.
Wij zijn de gasten van Nero.
Wij zijn de gasten van Nero
De Palestijnen zijn al lang verraden, niet alleen door ons in het globale Noorden, maar ook door de meeste regeringen in de moslimwereld.
We staan passief tegenover de misdaad der misdaden. De geschiedenis zal Israël veroordelen voor deze genocide, maar ze zal ook oordelen over ons.
De geschiedenis zal vragen waarom we niet meer hebben gedaan, waarom we niet alle overeenkomsten, alle handelsdeals, alle akkoorden, alle samenwerking met de apartheidsstaat hebben verbroken, waarom we de wapentransporten naar Israël niet hebben stopgezet, waarom we onze ambassadeurs niet hebben teruggeroepen, waarom, toen de zeehandel in de Rode Zee werd verstoord door Jemen, er door Saoedi-Arabië en Jordanië een alternatieve route naar Israël werd opgezet over land, waarom we niet alles hebben gedaan wat in onze macht lag om een einde te maken aan de slachting.
De geschiedenis zal ons veroordelen voor het niet in acht nemen van de fundamentele les van de Holocaust. En die les is niet dat joden de eeuwige slachtoffers zijn, maar dat, wanneer je de capaciteit hebt om een genocide te stoppen en je het niet doet, je schuldig bent.
“Het tegenovergestelde van goed is niet slecht”, schreef Samuel Johnson. “Het tegenovergestelde van goed is onverschilligheid.”
Het Palestijnse verzet is óns verzet. De Palestijnse strijd voor waardigheid, vrijheid en onafhankelijkheid is onze strijd.
De Palestijnse zaak is onze zaak. Want, zoals de geschiedenis ook heeft aangetoond, wie ooit Nero’s gasten waren, werden al snel Nero’s slachtoffers.
Dank u wel.
De toespraak van Chris Hedges werd vertaald door Jan Reyniers. Chris Hedges was oorlogscorrespondent in Centraal-Amerika, Joegoslavië en Irak voor de New York Times van 1990 tot 2005. Hij was toen een van de zeer zeldzame VS-journalisten die andere talen sprak dan Engels (Arabisch, Frans en Spaans). Hij is auteur van 15 boeken. In 2005 keerde hij de mainstream pers in de VS definitief de rug toe uit walging voor de manier waarop de wandaden van zijn eigen land in de wereld werden verzwegen of goedgepraat. Je kan hem volgen op zijn YouTube-kanaal.