Dag “meneer” van Eetvelt,

Voorvechter van de maatschappelijke verzuring, Le Dieu du Carnage én de onophoudelijke stigmatisering, steeds op zoek naar een volgende reeks üntermenschen die u eens lekker met de grond gelijk kan maken, roepend om hen te straffen, én dat liefst zo hard mogelijk.

Een guillotine op de grote markt in Antwerpen, zoals pakweg tweehonderd jaar geleden ergens in la douce France, u zou maar al te graag het masker over uw, met kilo’s botox ingespoten, lippen trekken. Wachtend op radio en tv, een foto links en rechts voor op de cover, bij elke profiteur én parasiet roepend waarom u hem slachtoffert. “Jules, 57 jaar, vierendertig jaar gewerkt, ontslagen én dan nooit meer gewerkt. Al drie jaar thuis, profiterend van onze maatschappij!” Zoef. “Benjamin, 23 jaar, tot zijn 21 mogen studeren om nadien nog steeds niet één dag te hebben gewerkt!” Zoef.

Hoofden rollen aan een sneltempo én de menigte, opgedraaid en zot van glorie, roepen om meer, steeds meer. Want meer hoofden in het mandje betekent immers minder profiteurs én dus meer welvaart voor hen, eindelijk terug een uitzicht op een toekomst.

U zal het wel begrepen hebben meneer Van Eetvelt, ik heb het helemaal gehad met u, die zijn verbazing steeds weer mediageil wil, én mag, tentoonspreiden bij een volgende blokkage in één of ander maatschappelijk debat. Nooit beseffend dat u één van de architecten bent van al die geestelijke blokkages, misschien wel de grootste bedenker van de niet bestaande vijanden die plots tegenover u staan, die u zelf hebt gecreëerd.

“Ondernemers zijn de motor van onze welvaart!” Het aandeel van een werknemer verviel in het niets. Ouderen en jongeren die geen werk vinden zijn daar zelf schuldig aan, beperk die werkloosheidsuitkering in tijd, pak hen hun toekomst af, straf ze, laat ze taken doen opdat de maatschappij kan zien welke parasieten ze zijn. Wij willen niet langer betalen voor hen, de profiteurs, zij die goedlachs door het leven wandelen én constant teren op anderen hun inspanningen, de vuile bende profiteurs!

U hebt het gemaakt “meneer” Van Eetvelt, hoofd van UNIZO, spreekbuis voor al die zelfstandigen, al durf ik dat zwaar te betwijfelen. Want die zelfstandigen hebben misschien wel kinderen die het momenteel moeilijk hebben om een job te vinden, hun vader of moeder is misschien slachtoffer geworden van de crisis en die kleine zelfstandige, althans dat is mijn bescheiden mening, die beseft maar al te goed wat hij heeft aan zijn werknemers, dat zij allemaal samen de motor vormen van onze welvaart.

De bedenkingen die u maakt zijn niet nieuw, én er liggen wel degelijk maatschappelijke uitdagingen op de spreekwoordelijke plank. Maar de manier waarop u uw mening ventileert, het totale gebrek aan respect jegens de mensen die veelal gevangen zitten binnen dat probleem, de karikatuur die u van hen maakt, de nooit aflatende stigmatisering samen met de onmenselijke percipiëring maken van u wellicht één van de grootste blokkage bouwers ooit. U gijzelt telkens weer het maatschappelijk debat, bent mede verantwoordelijk voor de stilstand die daar soms uit voort vloeit én dat allemaal voor, ja, voor wat eigenlijk? Uw wekelijkse fifteen minutes of fame?

Wij hebben nood aan bouwers “meneer” Van Eetvelt, mensen die de dialoog willen aangaan, zoekend naar oplossingen voor al diegene waarvoor momenteel geen of te weinig oplossingen zijn. Dat betekent jobs voor onze jongeren en een halt toeroepen aan die vele nepvacatures, die veel beloven maar nooit een uitweg bieden.

Een omslag in het hoofd van ondernemers is er nodig als het gaat over onze ouderen in de maatschappij die, door welke reden ook, van hun toekomst zijn beroofd én soms maanden, jaren rondzweven in de onzekerheid, zonder job. Bouwers ook aan hoopvolle geesten, die met de rug gerecht binnen wandelen op een volgende sollicitatie, wetende dat zij weldra een kwaliteitsvolle baan zullen hebben, terug een toekomst, of eindelijk.

Ik ga u laten “meneer” van Eetvelt, wetende dat u toch nooit zal veranderen, wachtend op uw volgende sneer, én ik, ja ik zal mij dan opnieuw kwaad maken op u.