Solidariteit. Getuigenis van Nadia, een Belgische vrouw die leeft en werkt in Griekenland.
Het reddingspakket voor Griekenland werd goedgekeurd, Europa kan weer even verder en de euro is niet langer in gevaar. Opluchting bij de markten en optimisme overal, want Griekenland is gered, of lijkt het alleen maar zo?
De Griekse perceptie is heel anders. De volgende besparingsronde lijkt Griekenland over de rand van de afgrond te duwen, miljoenen Grieken moeten nu de rekening betalen voor het jarenlange wanbeleid en de rampzalige beslissingen uit het verleden. Velen zullen in zware armoede terecht te komen, de werkeloosheid bedraagt nu al 45% bij jongeren en degenen die nog een baantje vinden zullen beginnen aan een netto-loon van 440 euro per maand. Ondertussen stijgen de prijzen door nieuwe btw-verhogingen, benzine is ondertussen al duurder dan in de meeste Europese landen.
Akkoord, er moet degelijk wat veranderen in Griekenland, en veel Grieken zijn het er mee eens dat dit alleen maar kan met hulp van Europa. Maar niet op deze manier, en dat schijnen vele Europeanen ook begrepen te hebben. Medemenselijkheid en solidariteit lijken op de voorgrond te treden na de harde verwijten, de beschimpingen en de koele berichten van de markten waar de media ons de afgelopen tijd mee om de oren sloegen.
Wat wij vragen is dat Griekenland een kans krijgt om te veranderen, maar met oog voor de gewone mensen die het al zo moeilijk hebben. Het toerisme is een sector die van levensbelang is voor de Griekse economie. Door de aanhoudende onzekerheid is er een daling waar te nemen in het aantal reserveringen op de eilanden, maar vooral in de hoofdstad Athene. Door het succes van de grote hotels en de all-inclusive-formule krijgen de kleine zelfstandigen het zwaar te verduren. Veel schade wordt aangericht door deze vorm van ‘goedkoop’ toerisme gericht is op winstbejag, waardoor de kleine hotels en B&B’s het zeer moeilijk hebben om nog het hoofd boven water te houden, de plaatselijke horeca, de kleine cafeetjes, allemaal hebben ze eronder te lijden.
Daarnaast willen we terug naar het echte Griekenland, want Griekenland is zoveel meer dan zon en zee. De Grieken zijn warme, gastvrije mensen, en in de kleine dorpjes waar ‘de tijd is blijven stilstaan’ wordt de vreemde bezoeker nog steeds verwelkomd als een koning. De bezoeker wordt getrakteerd op zelfgemaakte huiswijn, op een dessertje, een aperitiefje, dit is heel normaal in Griekenland. De Griekse keuken is zoals de mediterrane keuken bij de gezondste van de wereld, wat jammer voor de gasten in de grote hotels die alleen maar uit het buffet mogen kiezen! En voor de rijkdom van de natuur, de schat aan cultuur, het roemrijke verleden, bestaan er de vele reisgidsen en boeken. Maar van dichtbij is het toch nog net iets anders.
Vandaar dit initatief van onze lieve Belgische vrienden en vriendinnen met het hart op de juiste plaats. Steeds meer mensen geven aan dat ze uit solidariteit op vakantie gaan naar Griekenland en dit kunnen we alleen maar aanmoedigen. In plaats van de negatieve beelden die de media ons voorschotelen, kunnen we laten zien dat Griekenland zoveel moois te bieden heeft, zoveel dat de moeite waard is. Zelfs al is deze actie kleinschalig, alleen al door zijn symbolische waarde, beseffen we dat we niet alleen zijn. Er is een begin gemaakt en zoals Mikis Theodorakis zingt: “we zijn met 2, we zijn met 3, ….” blijken we dan plots met heel veel te zijn. Hoop doet leven, hoop op een betere toekomst voor onze kinderen.
Ik ben Nadia, Belgische moeder van een Grieks gezin.
“Franse kernenergie? Ongelooflijk dat hun leugencam... 
