Nu de dagen korter worden en de nachten killer, komen de meesten onder ons alvast in stemming voor een gezellige kerstperiode en een bruisende oudejaarsavond verlicht door spetterend vuurwerk. Daarna duurt het echter niet lang meer vooraleer we de koude en grauwgrijze winterluchten danig beu zijn dat we tegen februari alvast een ticket hebben klaarliggen met bestemming zonnigere en warmere oorden.

En, ja, waarom niet, naar de Caraïben:  een regio bezaaid met paradijselijke oorden vol oogverblindend witte zandstranden, wuivende ranke kokospalmen en zalige cocktails.

Kuch, lach, proest. “ En dáár WERK jij??! Jaja, ‘t zal wel niet makkelijk zijn die voortdurende tweestrijd tussen naar de pool party gaan of toch maar aan de strandbar blijven hangen…”

Sedert ik ruim een jaar geleden in de provincie Hato Mayor (Dominicaanse Republiek), verantwoordelijk ben voor een project rond rampenparaatheid, ben ik gewoon geraakt aan dit soort reacties vanwege vrienden en kennissen die het land slechts kennen via de glanzende Neckermannbrochures.

Rode Kruis-Vlaanderen  en het Dominicaanse Rode Kruis hebben in 2010 de handen in elkaar geslagen om in de Dominicaanse Republiek te werken ten voordele van die mensen die in armoedige omstandigheden leven, ver van de luxueuze 5-sterren hotels. Een trip aan één van onze projectgebieden levert dan ook hoogstens kiekjes op van een hoop stortafval dat een afwateringskanaal blokkeert of beelden van een school waar de kinderen worden voorbereid op het orkaanseizoen en dit alles in kansarme wijken die door toeristen angstvallig gemeden worden. Samen met de sloppenwijkbewoners ontwerpen we evacuatieroutes in overstromingsgebieden en geven we voorlichting over de risico’s van cholera en andere ziekten die het gevolg zijn van gebrekkige hygiëne. Telkens weer in buurten ver buiten het zicht van de toeristen.

Mariela en Carlos, beiden reeds ettelijke jaren actief bij het Dominicaanse Rode Kruis, ontbreken bijna nooit op het appel. Mariela is experte op het vlak van watervoorziening en werkt zich nu in, in het complexe thema van de klimaatswijziging, waarvan de gevolgen voor de Dominiciaanse Republiek bijzonder ingrijpend zijn.
Carlos woont in het projectgebied en coördineert er de activiteiten rond rampenparaatheid. Voor onze opleidingen kan hij in een handomdraai zo’n 500 scholieren en dan ook nog de oversten van de lokale politie, brandweer en civiele bescherming bij mekaar trommelen.

Maar zowel Carlos als Mariela willen ons niet alleen de treurige kanten van hun land tonen; ze gaan er prat op dat hun land nog wel wat anders te bieden heeft behalve aardbevingen, tropische stormen en malaria. En wat dan volgt is een hindernissenparcours tussen de uitnodigingen voor een Karaoke bar, waar Dominicaanse mannen Spaanse schlagers zingen of een dansfeestje waar hele gezinnen, inclusief pamperdragende peuters, op onnavolgbare wijze met de heupen de Merengue zwaaien. En terwijl ik nooit een yuccachipje (of twee) weiger, voor een plaatsje op de eerste rij bij een hanengevecht bedank ik toch liever.

Dat we het Dominiciaanse Rode Kruis ondersteunen met een project rond rampenparaatheid is omdat we als Rode Kruisbeweging niet louter hulp willen bieden tijdens de “mediagenieke” mega-rampen, maar vooral aanwezig willen zijn daar waar de nood het hoogst is en waar niemand anders naar omkijkt. Voor dergelijke projecten is er doorgaans geen geld voorhanden, en hoe groot de blootstelling van de Dominicaanse Republiek ook is tov rampen, boven al primeert het onbezorgde beeld van zon, strand en palmen.

Desalniettemin heeft de Belgische overheid toch geld vrijgemaakt voor de ondersteuning van het project, samen met private schenkers die via hun bijdragen aan het Dominicaanse Rode Kruis de mogelijkheid bieden om in vertrouwen het geld aan te wenden in zogenaamd vakantieparadijs, daar en wanneer de nood het hoogst is.
Welnu, daar ga ik met Carlos en Mariela zeker op klinken met een glas vers geperst passievruchtensap, wanneer het weer mijn beurt is om uit te nodigen.

Nadine Evers is afgevaardigde voor het Duitse Rode Kruis in de Dominicaanse Republiek. Ze volgt er een project op rond rampenparaatheid.