Je begint op een nieuwe werkplaats. Wat doe je? Je gaat rond en schudt handen (je wil een beleefde indruk maken, toch?). Niet in Oeganda…

Hier klop je met je vuist tegen de vuist van je collega omwille van het Ebolavirus. Het heeft iets grappigs. Ik voel me ‘cool’ – de beweging doet me aan rappers denken – en tegelijkertijd  heeft het iets belachelijks als ik een collega netjes in pak en das zo’n ‘vuist’ geef.

Ebola
Je raakt besmet met het Ebolavirus via contact met lichaamsvocht van een besmette patiënt. Na een incubatietijd van een week met griepsymptomen (overgeven, diarree, hoofdpijn, rode ogen) en eventuele bloedingen kan de ziekte fataal zijn na amper 2 of 3 dagen.

Het was mijn plan om snel het terrein op te gaan, maar dat mag de komende veertien dagen niet omdat zo’n twee weken geleden het Ebolavirus opnieuw is uitgebroken in Oeganda. Op dit moment maakte de ziekte al een dodelijk slachtoffer en zijn 23 mensen met verdachte symptomen opgenomen in militaire ziekenhuizen. De laatste keer dat Oeganda met de ziekte te kampen kreeg was in 2008 toen 180 mensen besmet werden en 36 uiteindelijk aan het virus stierven.

Dode apen
De eerstehulpcoördinator van het Oegandese Rode Kruis is ook de Ebola-expert binnen de organisatie. Hij is momenteel druk in de weer met het organiseren van opleidingen voor vrijwilligers, het drukken van educatieve flyers,…

Eén preventieve maatregel wil ik jullie alvast niet onthouden: vermijd het eten van dode apen. U weze gewaarschuwd…