Een gewone werkdag. ’s Avonds ben ik wat verveeld. Een Oegandese vriend die langs komt, stelt voor om een wandelingetje te maken.  Ach ja, waarom niet. Ergens onderweg is een oude vrouw de berm aan het opkuisen. Mijn vriend spreekt haar aan…
“Ken je haar?”
“Nee, waarom?”
“Wat zei je haar dan?”
“Dank u, Grootmoedertje”
“Dank u voor wat?”
“Omdat ze dit niet moet doen.
Omdat wij ervan genieten als het proper is.
Omdat ze waarschijnlijk betere dingen te doen heeft.
Omdat ze daar tijd in steekt.
Omdat ze al oud is en anderen dit voor haar zouden moeten doen.
Dat is logisch, toch?”
Zo Afrikaans.
Zo ‘simpel’.
Zo waardevol.
Zo veel te leren door ons.