Bron: Barbara Van de Perre
Opinie -

Wij zijn ook Vlamingen

dinsdag 19 november 2019 12:46
Spread the love

Ik ben geen woordkunstenaar, verwacht dus geen spitant opiniestuk.
Ik ben geen cijferanalist, hoop niet op een logisch opgebouwde ontleding doorspekt met getallen.
Ik ben a gawoen volksch mensch.
Eentje dat het konijn in haar brein wil temmen.
Ik hou van mijn geboorteland dat momenteel ook samenvalt met mijn leefland.
Ik omarm mijn regio, le plat pays qui est le mien.
Ich wollte noch etwas sagen.
Kort.

Ik zag vorige week een foto in De Morgen van Marijke Pinoy die naar Filip Brusselmans riep: ‘Wij zijn ook Vlamingen’.
Prompt reageerde mijn lichaam. Ik kreeg een krop in de keel. Kippenvel. Mijn ogen schoten vol. Ik balde onbewust mijn vuisten.
Ik ging op zoek in mijn hoofd naar de rationele oorzaak van deze emotionele reactie.
Feit: ik bén ook een Vlaming. In Gent geboren, in Asse opgegroeid, in Aalst naar school gegaan, in Gent gestudeerd, in Antwerpen gewoond, in Koksijde én in het buitenland op verkenning geweest, en nu sinds  jaren thuis in Mechelen. Al deze plekken, alle mensen en gebeurtenissen die mijn pad kruisten, vormen mijn Vlaamse identiteit. Bovendien ben je ook een leeuw, fluisterde het sentimentele stemmetje in mijn hoofd.
Marijke Pinoy sloeg de spijker op de kop: ‘Wij zijn ook Vlamingen’. In hart en nieren. Wij hebben bestaansrecht.

Wat nu volgt is een overzicht van de explosie aan emotie en ratio in mijn hoofd. Het was een slapeloze nacht.
Ik wil mijn leeuw terug. Een hedendaags exemplaar. Een Vlaamse leeuw 2.0. Hij spuwt hartjes in plaats van vuur.  Hij is trots op zijn kleurrijke volk. Hij experimenteert, graaft diep, gaat vooruit.
Ik wil mijn Vlaamse vlag terug. Die die in de vorm van een wapperend wimpeltje in de jaren tachtig aan mijn fiets bengelde toen ik naar de Chiro fietste. Die mooie vod: strijdlustig doch vredelievend.
Ik wil mijn Vlaamse lied terug. Voor elk moment van de dag een versie. Opera wanneer ik trots ben, hiphop bij actie, als song op een rustige avond. Tekstvariatie is toegelaten.
Ik wil mijn Nederlandse taal met sappige Vlaamse woorden terug. Niet de marketingversie die nu in opmars is en alleen ten dienste staat van de (eindige en destructieve) groei-economie, en door zogezegde echte Vlamingen dogmatisch wordt gebruikt.

Dus kunstenaars, trap niet in de val! Blijf bij jullie verbindende poëtische taal. Zeg niet ‘investeren’, maar ‘contribueren’ (in plaats van het ondertussen pejoratief klinkende ‘subsidiëren’). Zeg niet ‘rendement’, maar spreek over ‘maatschappelijke meerwaarde’ (en die is er op alle domeinen!) als jullie gepassioneerd jullie kunsten, talenten, expertise verdedigen.

Ik ben geen redenaar.
Ik ben geen econoom.
Ik ben gewoon een fiere Vlaming, een stipje op deze planeet, een leeuw in de sterrenwereld.
Ik ben op zoek naar inventieve, empathische gelijkgezinden om samen de nodige transitie waar te maken. Want alle stukjes vormen een dynamisch geheel.
Daar kan geen euro, dollar, pond of yuan tegenop!

Noot: Ik ben ik dankzij cultuur.
° a gawoen volksch mensch: theater, Abattoir Fermé, Colossus
° het konijn in haar brein: boek, Tom Hannes, Zen of het konijn in ons brein
° geboorteland, leefland: theater, Baar / Dimitri Leue, Genoeg!
° la plat pays qui est le mien: lied, Brel, Le plat pays
° Ich wollte noch etwas sagen: dans, Kopergietery / Ives Thuwis, Ich wollte noch etwas sagen
° ‘Wij zijn ook Vlamingen.’: journalistiek, fotografie, De Morgen / Ewoud Ceulemans, ‘Boze artiesten vinden ‘geste’ slecht theater’
° Vlaamse leeuw 2.0: grafiek, Brand-ink, Love Lion

 

Barbara Van de Perre:

werkte voor diverse theatergezelschappen en culturele organisaties.
zette met haar partner stappen in de ondernemerswereld en horeca.
is momenteel parttime aan de slag als coördinator vluchtelingenopvang voor de stad Mechelen en als parlementair medewerker van Tine Van den Brande, Groen.
is sinds kort lid van het koor voor mensen die niet noodzakelijk kunnen zingen.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!