Zaterdagavond vertrok de allerlaatste intercity Brussel-Amsterdam iets na tien uur uit het Brusselse Zuidstation. Tijdens deze laatste rit waren er enkele ludieke acties. Zowel in de trein als op de perrons. Daar moesten we natuurlijk bij zijn.

De intercity Brussel-Amsterdam was de laatste tijd een veelbesproken item. In de volksmond heette deze trein Beneluxtrein of ‘den Amsterdammer‘. De razend populaire trein werd namelijk zondag vervangen door de, minder flexbile en vaak duurdere, hogesnelheidstrein Fyra.

Condoléances te Brussel-Zuid

Niet iedereen was blij met de komst van de Fyra. Zo condoleerden verschillende treinhobbyisten elkaar met het verlies van deze gewone verbinding. De organisatie Trein Tram Bus stond dan weer op het perron met hun eigen grote vlag om de trein vaarwel te zeggen. Journalisten van de VRT interviewden ondertussen enkele reizigers en sympathisanten van deze lijn.

Met een twintigtal minuten vertraging reed de trein Brussel uit. De omroep was als vanouds viertalig. In het Nederlands, Frans, Duits en Engels. Ondertussen reden enkele spiksplinternieuwe Fyra-treinen naar hun nieuwe basis Brussel-Zuid.

Rouwmoment te Antwerpen-Centraal

Te Antwerpen-Centraal vond een ludieke actie plaats. De trein werd opgewacht door enkele mensen die gekleed waren in een oud kostuum. Met zakdoeken depten zij hun tranen. Aan mensen, die het voertuig in en uit gingen, werden zakdoeken en pamfletten uitgedeeld.

In hun pamflet attendeerden zij de reiziger erop dat het afschaffen van de Beneluxtrein niet alleen een jammerlijk gegeven is, maar dat er ook meer aan de hand zou zijn: “Het geliberaliseerde Europa à la Fyra zal niet alleen geld kosten, het werkt ook als een ideologisch gekleurde disciplineringsmachine.”

Poëzie te Roosendaal-Grens

Tussen Essen en Roosendaal verraste een medereiziger de overige reizigers met een gedicht via de luidspreker. Nadat hij “Leve de Brusselaar!” had geroepen, applaudisseerde een enthousiaste menigte in het rijtuig.

Voor Dordrecht werd precies om middernacht nog ‘lang zal ze leven’ gezongen voor een jarige passagier. Een leger aan conducteurs ontdeed de trein op dat moment van allerlei posters en koersrijtuigen. De treinbegeleiders deelden dit vervolgens uit aan de passagiers.

Toen we in Dordrecht uitstapten, stond een man in de rouwhouding de trein na te staren. Met het verdwijnen van deze trein heeft niet alleen Dordrecht, maar ook Den Haag Hollands Spoor, Roosendaal en Mechelen, geen enkele internationale verbinding meer.