Open brief Patrick Janssens / arrestatie Astridplein 10/12/2011
Antwerpen Occupy-Antwerp, Antwerpen+Astridplein -

Open brief Patrick Janssens / arrestatie Astridplein 10/12/2011

dinsdag 13 december 2011 17:37
Spread the love

Open brief aan Patrick Janssens,burgenmeester Antwerpen
Zaterdag 10 december 2011 had ik afgesproken met vrienden te 14 uur op het Adstridplein.
Deze film speelt nu nog altijd af in mijn geheugen. Wat heb ik misdaan? Heb ik nog rechten?
Ik schets U even de situatie. We zouden samen een liedje inoefenen om 14 uur en nadien tijdens de volksvergadering,zouden we met zijn allen dit ten gehore brengen.
De onderwerpen, die we bespreken,is vooral de kloof tussen rijkdom en armoede. Hoe kunnen we de behoeftige een warme kerst bezorgen.
Ik heb niet mogen praten met vrienden over deze onderwerpen. Er werd mij de mond gesnoerd. De undercoveragenten stonden weelderig op het plein. Iemand van hen sprak me aan,om onmiddellijk het plein te verlaten. Ik draaide me om en besprak het met mijn vrienden. Toen ik aanstalten maakte om het plein te verlaten,kon ik geen stap meer verzetten. Ik werd ingesloten door een groep agenten,die plots hun badges te voorschijn hielden. Ik moest plaats nemen op de bank van een bushokje op het Astridplein. 
Er vormden zich een schild rond me. Mijn hart bonkte wel. Het was de eerste keer voor mij.
Ik voelde me klein worden. Ik word achter het bushokje gefouilleerd: benen spreiden,gezicht naar de camera,mijn handen worden geboeid. Mijn waardigheid wordt even afgenomen. Mijn bezittingen worden vergrendeld in een plastieken zak. Even later zit ik in de combi. Ik vraag me nog steeds af,is dit nu werkelijk nodig,zoveel vertoon.
In de luchtbal aangekomen,mag even het daglicht vaarwel zeggen. Ik word opgesloten achter de tralies,samen met mijn vrienden. Het stinkt daar enorm. Er is geen toiletpapier. Het is er kil en het schelle,neonlicht komt ons tegemoet. Gelukkig konden we nog praten met elkaar. Had ik deze mensen niet rond mij gehad,dan had ik het emotioneel nog moeilijker gehad.
Nadien word ik verhoord als een echte criminele .Er wordt van mij een foto genomen in frontzicht,links en rechts. Zelfs vingerafdrukken worden er genomen. Vele vragen worden er niet gesteld. Ik blijf met vragen zitten,”Waarom”. Blijkbaar hebben alleen de vrouwen deze intimidatie mogen ondergaan.
Zes uur later,kreeg ik terug mijn vrijheid. Ik moest wel een papier ondertekenen,om mijn bezittingen,die hermetisch afgesloten waren,terug te krijgen. Mijn polsbandje werd doorgeknipt. Het  was alsof mijn navelstreng werd doorgeknipt. Ik mocht opnieuw echt ademen.
Ik ben zaterdagmiddag van mijn vrijheid beroofd en vooral ik mag mijn visie op het leven niet uiten. Ik heb zes uur in de nor gezeten, voor een ongeldige reden.
Ik denk niet ,dat U burgenmeester “Patrick Janssens”,nog in de spiegel durft kijken. U geeft echt niet om burgers.
Mevrouw Kristin Pauwels

take down
the paywall
steun ons nu!