Darya Safai in De Zevende Dag op 29 november 2020. Bron: De Zevende Dag, VRT
Opinie -

Instrumentalisatie van mensenrechten voor zelfverheerlijking

Op Darya Safayi na kregen de laatste tijd sommige narcistische poilitici zoals Jean-Marie De Decker, Bart De Wever, Theo Francken en enkele beruchte racisten van Vlaams Belang door COVID-19 doorgaans minder media-aandacht in 2020.

maandag 4 januari 2021 20:38
Spread the love

 

Click here if you want to read the article in Persian.

 

De Iraans-Belgische N-VA-er, Darya Safai, wist recent op een zeer sluwe wijze het COVID-19-nieuws te omzeilen en zich uitgebreid zendtijd toe te eigenen in de verschillende Vlaamse en Perzische media in buitenland. Het nakende executiegevaar voor landgenoot Ahmadreza Djalali werd hiervoor door haar als een handig middel (mis)gebruikt.

Ook in de Belgische media kreeg ze de nodige aandacht maar in de Perzische media in het buitenland werd ze uitgebreid geprezen omdat ze de ontwerper en de indiener zou zijn geweest van de resolutie die op 2 december 2020 in de Belgische Kamer unaniem werd goedgekeurd. Opmerkelijk genoeg was zij noch de indiener, noch de ontwerpster van de goedgekeurde tekst door de Kamer. Om maar te zeggen dat iemands dood, iemands anders brood is.

Wie was dan wel de ontwerper en de indiener van de resolutie? Of nog beter gezegd, hoe kwam de goedgekeurde resolutie tegen de doodstraf van dokter Djalali tot stand?

Aanhouding en executiegevaar voor de spoedarts Djalali

In april 2016 werd de Iraanse wetenschapper, Ahmadreza Djalali, verbonden aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB), tijdens een werkbezoek in Teheran opgepakt, beschuldigd van spionage en ter dood veroordeeld.

Eind november kwam zijn zaak extra onder de aandacht o.a. in België omdat het nieuws bekend raakte dat hij zeer vermoedelijk begin december geëxecuteerd zou worden.

Sommigen zijn van mening dat Iran dr. Djalali als drukkingsmiddel wil gebruiken om de Belgische rechtzaak, waarbij een Iraanse diplomaat betrokken is, te dwarsbomen. Gevangenenruil is de laatste 42 jaar een traditionele methode van het huidige regime in Iran.

Op 2 december verscheen het nieuws echter dat zijn executie werd uitgesteld. Op diezelfde dag werd in de kamer van de volksvertegenwoordigers in Belgie een resolutie goedgekeurd waarin de Belgische regering bij de Iraanse autoriteiten aandringt  om dokter Djalali in geen geval te executeren en ook om gratie vraagt. De motie roept ook op tot onmiddellijke vrijlating, tenzij “een nieuw, eerlijk proces wordt gehouden in het openbaar en met alle wettelijke garanties”.

De resolutie die unaniem door alle partijen op 2 december 2020 in de Kamer werd goedgekeurd draagt de titel “De nakende uitvoering van de doodstraf tegen professor Ahmadreza Djalali”. Deze resolutie werd namens de commissie Buitenlandse Zaken uitgebracht door de heer Wouter De Vriendt, volksvertegenwoordiger van Groen in de Kamer.

Duiding

Resolutie 1684/001 goedgekeurd op 02/12/2020. Nergens in dit document wordt naar Darya Safayi verwezen als initiatiefneemster en/of ontwerper van de tekst.

Dit nieuws, in België redelijk bescheiden naar buiten gebracht, kreeg grote belangstelling bij de Perzische nieuwszenders in het buitenland. De oppositiezenders pakten onmiddellijk uit met dit nieuws. Triomfantelijk kondigden ze aan dat een Iraanse parlementariër in België in haar eentje erin slaagde om de door haar ontworpen resolutie in de Belgische kamer, unaniem over alle partijgrenzen heen, goedgekeurd te krijgen en op die manier het Iraanse regime vanuit België extra onder de druk te zetten.

Gemengde reacties op de sociale media

Veel landgenoten in ballingschap waren trots dat een Iraanse dame in het buitenland erin slaagde om een sterk diplomatieke ultimatum vanuit haar gastland tot stand te brengen ter attentie van het Iraanse regime en zo de nakende executie van dokter Djalali door het Iraans regime officieel te laten veroordelen.

Op sociale media pakte een Iraanse-Brusselaar, Siamak Farid, met een bericht uit dat Darya Safai niets met de goed gekeurde tekst te maken had. De indiener van de aangenomen tekst zou Wouter De Vriendt (Groen) zijn en niet zij. Op zijn pagina pakte hij uit met de ingediende resolutie die hij rechtstreeks van de website van de kamer haalde.

Het ontwerp, het indienen en het goedkeuren van de resolutie 1684/001

Een enthousiaste landgenote in België, mervouw Pegah Zia, nam per e-mail contact op met mevrouw Safayi. Ze vroeg haar of het klopte dat niet zij maar de heer Wouter De Vriendt de auteur en de indiener van de resolutie in de kamer is. Ze reageerde tot tweemaal toe niet op haar vraag.

Van mijn kant nam ik zelf contact op met de heer De Vriendt met de vraag over hoe de hoger genoemde resolutie tot stand is gekomen. Hij antwoordde als volgt:

“Mijn collega mevrouw Safai is niet de auteur of de indiener van de resolutie.

Normaal gezien wordt een parlementaire resolutie ingediend door één fractie/politieke partij. Die tekst wordt dan besproken in de commissie en daarna in de plenaire vergadering gestemd. Die normale procedure neemt zeker enkele weken in beslag.

De Kamer wou echter snel een resolutie in verband met de nakende executie van prof. Djalali kunnen goedkeuren. Art. 76 van het Kamerreglement voorziet een snelle procedure, waarbij de conferentie van de voorzitters (dat is de groep van fractieleiders van alle fracties in het parlement) bij consensus aan de Kamercommissie Buitenlandse Zaken vraagt om een tekst uit te werken. Deze procedure werd hier gebruikt, er was bij alle politieke partijen snel een akkoord.

Tegelijk had de N-VA (Safai) een eigen parlementaire tekst ingediend, maar om snel te gaan is dus beslist om die andere procedure te volgen.

In de Kamercommissie Buitenlandse Zaken ben ik aangeduid als verslaggever van de tekst. In de commissie werd gewerkt op basis van een tekst van de commissievoorzitter mevrouw Els Van Hoof. Net als sommige andere parlementsleden had mevrouw Safai voorstellen van amendement. Ik heb in de commissie voorgesteld om met enkele (niet alle) van de suggesties van mevrouw Safai rekening te houden. Zo is consensus gegroeid over de finale tekst”.

Verder legt De Vriendt uit dat in de daaropvolgende plenaire vergadering, hij het verslag uitgebracht heeft van hun werk. Op de vraag of mevrouw Safayi het debat hierover voor het eerst in de kamer opende, antwoordde hij:

“Dat is moeilijk te zeggen. In ieder geval was het niet Darya Safai die het er als eerste over had. CD&V, SP.A en Ecolo-Groen hebben initiatief genomen. Ikzelf heb het initiatief aangekondigd publiek in de plenaire vergadering van de Kamer op 26 november, maar ook SP.A en CD&V waren ermee bezig. Daarna is de tekst voor de commissie Buitenlandse Zaken opgesteld, en op 2 december werd ons een tekst van de N-VA bezorgd”.

Ook in 2017 diende CD&V een tekst in in de Kamer om de toestand van dokter Djalali in Iran aan te klagen.

Een loopje nemen met de feiten

Het is niet de eerste keer dat mevrouw Safayi een loopje neemt met de feiten. Over haar terugkeer naar Iran verzweeg ze lang in alle talen in de Belgische media. Maar tijdens een Perzisch interview in Andisheh TV kon ze de rechtstreekse vraag van de betrokken journalist over haar terugkeer naar Iran niet ontwijken en ze gaf schoorvoetend toe dat ze na haar vlucht toch nog naar Iran terugkeerde. Desondanks pleitte ze in België samen met haar partijgenoot Francken dat het niet kan dat (politieke) vluchtelingen na een tijdje naar hun thuisland terugkeren om hun familie te bezoeken.

Wanneer dat nieuws uitlekte gaf ze in een interview in DS in 2018 toe dat ze geen politiek asiel in België geniet. Vandaar dat ze na vijf jaar “vlucht” uit Iran, toch op familiebezoek ging naar Iran.

Eerbied voor mensrechten en rechten van alle onderdrukten

Wie de resolutie 1684/001 ontwierp en in de Kamer van de Belgische volksvertegenwoordiger indiende, is niet van belang. De essentie is dat men alle middelen moet inzetten om dergelijke onrechtvaardigheden wereldwijd aan te klagen, te veroordelen en te bestrijden.

Dat mevrouw Safayi ook haar steentje bijdroeg om de goedgekeurde resolutie tegen de executie van dr. Djalali tot stand te brengen in de Kamer is op zich zeer eerbiedig. De hamvraag is waarom ze voor de Perzische media leugenachtig aankondigt dat haar voorsteltekst in de Kamer is goedgekeurd.

Zowel in het programma De Zevende Dag, als in de Kamer en op haar eigen pagina poogt ze steeds haar eigen verhaal te brengen in plaats van dat van dokter Djalali. Dat is echt zielig. Dat ze graag in de schijnwerpers staat,  neem ik haar niet kwalijk maar dit toch niet ten koste van alles.

Ten slotte wanneer machthebbers en/of mensen met invloed spreken over mensen-, vrouwen-, kinder-, dierenrechten, etc, is enige waakzaamheid geboden. Het is niet de eerste keer dat de rechten van de onderdrukten als instrument gebruikt worden om eigen belang of andere doelen te dienen.

*****

Bronnen:

Fiche van de goedgekeurde resolutie “DE NAKENDE UITVOERING VAN DE DOODSTRAF TEGEN PROFESSOR AHMADREZA DJALALI” op 3 december 2020: https://www.dekamer.be/kvvcr/showpage.cfm?section=flwb&language=nl&rightmenu=right&cfm=/site/wwwcfm/flwb/flwbn.cfm?legislat=55&dossierID=1684&inst=K

Aangenomen teskt: “DE NAKENDE UITVOERING VAN DE DOODSTRAF TEGEN PROFESSOR AHMADREZA DJALALI” op 3 december 2020: https://www.dekamer.be/doc/flwb/pdf/55/1684/55k1684001.pdf#search=%22djalali%22

Over de uitvoering van de doodstraf tegen professor Ahmadreza Djalali in Iran (2017): https://www.dekamer.be/FLWB/pdf/54/2776/54K2776001.pdf

Vertaling:” Exclusief. De belangrijke zitting van het Belgische parlement over Ahmad Reza Djalali/De unanieme goedkeuring van het voorstel(tekst) van Darya Safayi/ Volgens dit voorstel(tekst) neemt Brussel zich voor om in het geval van de executie van Ahmad Reza Djalali het niveau van de diplomatieke betrekkingen met de Islamitische Republiek te verminderen. Volgens de presentator het is de eerste keer dat een resolutie unaniem door alle partijen in Belgische kamer wordt goedgekeurd.
Tijdens dit interview beweert Darya Safai letterlijk:

“Voor de vrijlating van Dokter Djalali heb ik een teskt ontworpen en dit in de kamer ingediend waarover gisteren in de Commissie van Buitenlandse Zaken is gedebatteerd. Na een grondig debat in de commissie zijn we tot het besluit gekomen dat alle partijen akkoord zijn dat mijn tekst in de kamer wordt voorgesteld en geduid … Aangezien dat de inhoud van deze tekst zowel door de overheidspartijen als door alle oppositiepartijen goed bevonden wordt, men verwacht dat het unaniem in de kamer wordt goed gekeurd”.

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=394500845086741&id=211358470978&m_entstream_source=video_home&player_suborigin=entry_point&player_format=permalink

Darya Safai over dr.Djalali in De Zevende Dag: https://www.youtube.com/watch?v=Rx3008iSkYU&ab_channel=DaryaSafai

Waarom Darya Safai ooit terugkeerde naar Iran: https://www.standaard.be/cnt/dmf20180202_03336151

Darya Safai: terugkeren naar na de vlucht/ Ondertiteld interview in Andisheh TV over haar terugkeer naar Iran/ vanaf 0:14 https://www.youtube.com/watch?v=nRoVUMVHhzE&feature=share&ab_channel=fbashar7

Het niet-gepubliceerde Perzisch opiniestuk van Pegah Zia over Darya Safayi en resolutie 1684/001:

در اواسط آذرماه در برخی رسانه‌های فارسی زبان اعلام شد طرحی به مجلس بلژیک ارائه شده که بر اساس آن در صورت اعدام دکتر محمدرضا جلالی زندانی دو تابعیتی ایرانی سوئدی،  روابط سیاسی و دیپلماتیک ایران با بلژیک به تیرگی خواهد گرایید. بنا به ادعای این رسانه‌ها و براساس مصاحبه‌های خانم صفایی با برخی از آنها این طرح توسط خانم دریا صفایی، ایرانی مقیم بلژیک و نماینده پارلمان بلژیک به مجلس پیشنهاد شده است. او در گفتگویی با رادیوفردا در تاریخ 13 آذر ( سوم دسامبر) چنین می‌گوید: “من این طرح آزاد کردن دکتر جلالی رو به مجلس بردم که خوشبختانه دیروز در کمیسیون خارجه مجلس توسط همه همکاران از احزاب مختلف بررسی شد و…”
این در حالی است که بررسی ها در اسناد مجلس بلژیک نشان می‌دهد این طرح نه ازسوی خانم صفایی و نه حتی از سوی حزب متبوع ایشان (N-VA) به مجلس ارائه شده است. 
بر اساس سند منتشر شده در وبسایت پارلمان بلژیک * این طرح توسط یکی از اعضای پارلمان به نام Wouter De Vriendt نوشته شده. شخصاً طی ایمیلی در تاریخ بیست و سوم آذرماه خواستار توضیح خانم دریا صفایی در این خصوص شدم. شوربختانه تا این لحظه پاسخی از سوی وی دریافت نکرده ام. در همین حین خانم بهارک بشر اکتیویست ایرانی مقیم بلژیک  موضوع را پیگیری کرده و طی ایمیلی از آقای Wouter De Vriendt در این خصوص توضیح خواسته است. آقای  De Vriendt اما در این خصوص توضیحات کاملی ارائه کرد. او شرح داد که این طرح به هیچ عنوان توسط خانم صفایی به مجلس ارائه نشده است. او توضیح میدهد که “در حالت عادی در پارلمان بلژیک طرح توسط فراکسیون و یا حزب سیاسی به مجلس ارائه می‌شود سپس در کمیسیون مربوطه مورد بحث قرار گرفته و در صحن علنی مجلس رأی گیری می‌شود. ولی این یک پروسه وقت گیر است و در شرایطی که ما می‌خواستیم به صورت فوری و اورژانسی طرح را به تصویب برسانیم، ناچار از بند 76 آیین نامه مجلس استفاده کردیم. بر اساس این بند گروهی که متشکل از رهبران همه فراکسیونهای مجلس است، از کمیسیون خارجه مجلس می خواهدکه متن را با همفکری تهیه کنند {بنابراین متن توسط کمیسیون خارجه مجلس تهیه و تدوین شده است}. برای این امر به سرعت با تمام احزاب سیاسی توافق حاصل شد. در همان زمان حزب متبوع خانم صفایی N-VA نیز متن پارلمانی خود را ارسال کرده بود اما به جهت ضیق وقت تصمیم بر آن شد که روش دیگر(بند 76 آیین نامه مجلس)، پیگیری شود. در کمیسیون امور خارجه مجلس من به عنوان گزارشگر منصوب شدم. کمیسیون بر اساس متن خانم Els Van Hoof وارد عمل شد. خانم صفایی هم مانند برخی از اعضای پارلمان پیشنهادهایی برای اصلاح متن داشت. من در کمیسیون پیشنهاد دادم که برخی (نه همه) پیشنهادات وی در نظر گرفته شود. بنابراین اتفاق نظر درباره طرح نهایی افزایش یافت. من در جلسه عمومی بعدی کار خود را گزارش کردم.”
با توجه به سند موجود در وبسایت مجلس و نیز توضیحات آقای ووتر د فریند (همکار خانم صفایی در پارلمان) مشخص است که خانم صفایی نه پیشنهاد دهنده طرح و نه نویسنده طرح بوده است. حال جا دارد که ایشان توضیح دهد چرا در مصاحبه با رسانه‌های فارسی زبان، به وضوح مرتکب شرح خلاف واقع از روند ماجراشده است. لازم به ذکر است از نظر نگارنده این سطور، چنانچه خانم صفایی واقعیت ماجرا را بیان می‌کرد و به همین میزان بسنده می کرد که در طرح نوشته شده در کمیسیون خارجی مجلس مواردی از پیشنهادات وی نیز گنجانده شده است و نهایتا به نقش احتمالی خود در دفاع از طرح پارلمانی بلژیک اشاره می‌کرد، همین برای ایرانیان بسیار ارزشمند بود. اینکه یک بانوی ایرانی با حضور در پارلمان یک کشور اروپایی در راستای منافع مردم همپای سایر همکارانش تلاش کند تا در تصویب چنین طرحی ایفای نقش کند، البته که ارزشمند است. ولی وقتی این عمل همراه می‌شود با چنین بی‌اخلاقی، شائبه طرح خود قوت می‌گیرد و البته که از ارزش آن تلاش نیز کاسته می‌شود چرا که دیگر به نظر می‌رسد انگیزه این تلاش نه دفاع از حق و حقیقت و حقوق یک انسان در معرض اعدام، که تنها نمایشی در راستای خودنمایی بوده است. در پایان لازم به ذکر است علیرغم عدم پاسخگویی خانم صفایی به دو ایمیل نگارنده، اینجانب همچنان حق ایشان را جهت پاسخگویی به این سطور محفوظ می داند.

پگاه ضیاء /27/12/2020 – 07/10/1399

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!