Overmorgen komen regeringsleiders van over heel de wereld toe in Rio. De Braziliaanse onderhandelaars hebben alle moeite van de wereld om een akkoord te krijgen over een tekst om aan de politieke leiders voor te leggen. Hoewel de Brazilianen er keihard tegenaan gaan – wie kritiek heeft moet zelf een voorstel doen dat door alle landen wordt gesteund – blijven de klassieke tegenstellingen tussen de verschillende blokken van landen bestaan. De vakbonden erkennen dat belangrijke thema’s rond waardig werk, sociale bescherming (Social Protection Floor initiatief van de IAO) en de rechtvaardige transitie op dit ogenblik in de tekst zitten. Maar, er ontbreekt nog iets heel belangrijk, ACTIE! De landen moeten zich engageren tot concrete actieplannen voor waardige jobs, sociale bescherming en een engagement voor een rechtvaardige transitie. Dit is ook de boodschap van het Internationaal Vakbondsverbond samen met het WWF aan Dilma Rousseff, de president van Brazilië. klik hier voor het persbericht.
Om duidelijk te maken waarom de top van Rio een succes moet worden voor de vakbonden heb ik twee eenvoudige vragen voorgelegd aan vier collega’s van over heel de wereld. Ik vroeg hen waarom ze naar de conferentie in Rio gekomen zijn en wat ze verwachten van de top.
Yahya Msangi is regio-coordinator voor het Internationaal Vakverbond in Afrika en verantwoordelijk voor veiliheid op het werk, gezondheid en milieu.
Why? Ik ben naar Rio gekomen om Afrikaanse werknemers te vertegenwoordigen en hun belangen en rechten te verdedigen. We hebben twee belangrijke eisen. Er moet een extra pijler toegevoegd worden aan het begrip duurzame ontwikkeling, nl. die van “goed bestuur”. Zonder goed bestuur is er geen duurzame ontwikkeling mogelijk in Afrika. Vervolgens eisen wij duidelijke regels waaraan de groene economie moet voldoen. De groene economie moet gebaseerd zijn op de principes van sociale rechtvaardigheid en sociale bescherming anders dreigt dit ten koste te gaan van de werknemers.
Ik ben uitermate bezorgd over het verloop van de conferentie indien ik in de werkgroep over voedselveiligheid zie dat het recht op water en voedsel geschrapt wordt. Het gaat om een fundamenteel mensenrecht. De regeringsleiders moeten dit rechtzetten. Verder stel ik vast dat steeds meer gekeken wordt naar privémiddelen uit pensioenfondsen om de vergroening van de economie te financieren. Dit gaat om geld van werknemers dat geïnvesteerd wordt vaak zonder de werknemers hierbij te betrekken! Er zijn andere middelen zoals de opbrengst van een Financiële Transactietaks, die eerst aangewend moeten worden hiervoor. De eerste prioriteit moet gaan naar het effectief invoeren van de transactietaks!
Maria Emeninta is hoofd van de Internationale dienst van de Indonesische Vakbondsconfederatie KSBSI (Konfederasi Serikat Buruh Sejahtera Indonesia), Indonesia Trade union confederation, head international department.
Why? Ik ben naar Rio gekomen omdat ik sinds kort verantwoordelijk ben voor het klimaatbeleid in mijn organisatie. Dit is een nieuw programma dat we opgestart hebben om onze eisen inzake Rechtvaardige Transitie in het klimaatbeleid van de Indonesische regering te brengen. Wij willen dat werkgelegenheid en arbeidsomstandigheden een onderdeel worden van het klimaatbeleid. Landbouw en bosbeleid zijn zeer belangrijk in mijn land. Daarom staan Indonesië ook in de frontlijn inzake herbebossingsprogramma’s. Maar de overheid consulteert hierover niet met ons. Een van de voorstellen die op tafel ligt wil de palmolieplantages voor biobrandstoffen aan banden leggen. Het gaat echter om zeer veel mensen. In de landbouw en bosbouw werken 42 miljoen mensen! Wij willen meewerken aan het tegengaan van illegale ontbossing (voor palmplantages), maar we willen wel geconsulteerd worden. Om de plannen van mijn land beter te kunnen opvolgen en beter betrokken te worden ben ik naar Rio gekomen. Als resultaat van deze conferentie hoop ik op meer concrete maatregelen dan diegene die nu op tafel liggen. Een sterke ondersteuning van de Social Protection Floor initiative, met een deadline tegen 2030 zou een mooie zaak zijn.
Abdou Karim Quedraogo is van de Internationale vakbond van werknemers in de houtsector en de bouw (IBB) in Burkina Faso.
Why? Ik ben naar hier gekomen om de werknemers uit mijn sector te vertegenwoordigen. Ik wil er op toezien dat hun eisen opgenomen worden door de regeringsleiders. In eerste instantie gaat het dan om waardig werk. Duurzame ontwikkeling mag niet alleen gericht zijn op milieubescherming of economische ontwikkeling, ook de sociale aspecten moeten meegenomen worden. Zeer veel werknemers die instaan voor de realisatie van onze welvaart moeten leven met minder dan een dollar per dag. Via het beleid voor duurzame ontwikkeling moet hun levensomstandigheden verbeterd worden.
Ik ben verheugd dat we dezelfde taal spreken als de andere sociale en milieuorganisaties die hier aanwezig zijn. Ik wil dat onze bekommernissen gehoord worden. Ik vertrouw er op dat de Braziliaanse regering aandacht zal hebben voor de belangen van de werknemers. Daarom zijn we hier, daar werken we aan. Burkina Faso is een land uit de Sahel. Wij kennen droogte en verwoestijning, de harde impact van de klimaatverandering. Dit betekent dat duurzame ontwikkeling essentieel is voor ons. De werknemers in mijn land kijken dan ook uit naar het resultaat van deze conferentie. Als vakbond moeten we duidelijk maken dat we een belangrijke rol te spelen hebben in dit debat.
Laura Martinez Murillo is directeur van Sustainlabour, een organisatie die werkt rond duurzame ontwikkeling met de vakbonden in het zuiden.
Why? Ik geloof absoluut dat de problemen waarmee de mensheid vandaag geconfronteerd worden op een integrale manier aangepakt moeten worden. Ongelijkheid was nooit zo groot, ecologische indicatoren gaan constant in de verkeerde richting. Duurzame ontwikkeling is het antwoord. We zullen nooit voor waardig werk, sociale rechtvaardigheid of een leefbare planeet kunnen zorgen indien we dit niet op een integrale manier doen. Rio+20 is een unieke kans om het functioneren van onze samenleving bij te sturen. Onze aanwezigheid hier als vakbonden is meer dan ooit noodzakelijk omdat de burgers van de wereld niet met één stem kunnen spreken. Hierdoor voelen de regeringen onvoldoende de druk om voor verandering te zorgen. Wij moeten de regeringen vooruit duwen indien zij zelf de moed hier niet voor hebben.
Op vier dagen voor het einde van de conferentie wil ik geen verwachtingen koesteren. Het enige wat ik kan doen is verder werken. We hebben met het Internationaal Vakverbond een duidelijk programma. Ik wil hiervoor vechten tot de laatste minuut. Het is waar dat het er misschien niet goed uit ziet, maar het is mijn taak om de hoop niet op te geven. Onze boodschap is ‘a call to action’ en dat moeten we ook zelf doen. Rio+20 moet met een hoopvolle boodschap komen. Mensen raken hun motivatie kwijt door de sociale en de milieucrisis. Hier in Rio moeten we zorgen voor een project dat de moeite waard is om voor te vechten. Voor een beter milieu, betere jobs, een rechtvaardige verdeling van de rijkdom en meer democratie.
Bert De Wel
Adviseur Studiedienst ACV
Van 11 juni tot 20 juni ’12 volgt Bert voor het ACV de Conferentie van de Verenigde Naties in Rio de Janeiro als lid van de officiële Belgische delegatie en de IVV-delegatie.
Meer info vind je op de website van het IVV: http://www.ituc-csi.org/rio-20.html
Het ACV heeft zich ook aangesloten bij de Belgische coalitie Rio +20. Dit platform verenigt de vakbonden, de Noord-Zuidbeweging, de leefmilieu NGO’s, de jeugdraden, de sociale economie organisaties, de vrouwenorganisaties en de platformen voor duurzame ontwikkeling. Zij vragen België, Europa en de leiders van de hele wereld om van de top van Rio +20 dé top te maken waarop beslist werd om te kiezen voor een ander ontwikkelingsmodel, dat gaat in de richting van een duurzame wereld. De platformtekst kan je vinden op: http://www.11.be/component/docman/doc_download/1146-standpunt-belgische-
