Beste Joke,

Vandaag begint het echte werk. De voorbije week verliep zonder noemenswaardige incidenten, maar helaas ook zonder al te grote vooruitgang. De geest van Kopenhagen waart nog steeds rond in Cancun. Het vertrouwen is nog niet hersteld. De vrees voor een herhaling van de gebeurtenissen van Kopenhagen, waar een select clubje informele akkoorden in achterkamertjes sloot, is nog steeds groot. Gastland Mexico wil daar alvast komaf mee maken en beloofde dat er in Cancun geen geheime onderonsjes tussen de ministers zullen plaatsvinden. Het echte werk dus: opties lichten, [haakjes] uit de teksten weg-onderhandelen…  Connie Hedegaard, Europa’s klimaatcommissaris -met wie je deze week in tandem zal werken- liet zich net ontvallen dat de teksten nog te ingewikkeld zijn voor de Europese ministers. Gelukkig zijn wij, Belgen, wel één en ander gewoon, als het op ingewikkelde compromissen aankomt. Dus dat loopt wel los. CCS en steenkoollobby ruiken geld!Ik wilde even je aandacht trekken op een concreet dossier, dat op de tafel ligt, en waar we ons grote zorgen over maken. Het Kyotoprotocol bevat een financieel steunmechanisme voor projecten in ontwikkelingslanden: het Clean Development Mechanism (CDM). Die CDM zorgen voor investeringen in CO2-reducerende projecten. De bedoeling van dat mechanisme is om kostenefficiënte emissiereducties te realiseren, duurzame technologie over te dragen aan ontwikkelingslanden en om duurzame ontwikkeling vooruit te helpen. Het CDM mechanisme is jammer genoeg niet waterdicht. Sommige projecten onder CDM zouden weinig of niet bijdragen tot CO2-reducties of duurzame ontwikkeling.Maar nu dreigt het helemaal uit de hand te lopen. Heel wat onderhandelaars in Cancun lijken meer en meer bereid om ondergrondse CO2-opslag ( “carbon capture and storage” – CCS) in het CDM onder te brengen. CCS heeft echter niets met duurzame ontwikkeling te maken, verre van. CCS is een technologie die ongelooflijk duur is en waarbij het risico op CO2-lekken reëel is. De technologie staat helemaal niet op punt. Toch zou de deur worden opengezet om nieuwe steenkoolcentrales te bouwen, in de hoop dat het ooit lukt om de CO2 af te vangen. Wat een gekkenhuis! Vermomd als klimaatbeleid de bouw van de grootste CO2-bron stimuleren en hopen dat het later allemaal wel in orde komt. Het CDM ligt al onder vuur. Door CCS toe te laten wordt het gewoon schadelijk. Maar wees toch maar op je hoede: de steenkoolindustrie en CCS zijn op zoek naar – heel veel – geld. Dus zien ze het CDM als een kassa die kan worden geplunderd. Niet plooien, hé Joke! Gezondheid brengt geld in het laatjeGisteren was het klimaatgezondheidsdag in Cancun. De kans is groot dat je een dokter tegen het lijf liep met een artikel van the lancet in de hand. Dit gerenommeerd medisch vakblad duidde de klimaatverandering aan als de grootste bedreiging voor de gezondheid in de 21^e eeuw. Een vermindering van de CO2 uitstoot kan levens redden, zo stelt de Lancett. Het aantal hartaandoeningen zal drastisch dalen, mensen zullen veel minder geconfronteerd worden met dementie en astma… Die gezondheidsvoordelen zijn niet alleen goed voor ons wel en wee, maar schelen ook een serieuze slok op de financiële borrel. Een goed akkoord zou ons dus allen gezonder en rijker maken. Dat laatste bleek ook al uit een economische studie die eerder dit jaar verscheen. Daaruit bleek dat hogere Europese emissiereducties miljarden zullen helpen besparen. Een eerlijk klimaatfonds.Meer dan 200 organisaties riepen dit weekend op om een eerlijk klimaatfonds onder de vleugels van de VN op te richten. Zulk klimaatfonds moet er voor zorgen dat vanaf 2013 – nadat de beloofde “fast start financing” is afgelopen – voldoende middelen worden vrijgemaakt om ontwikkelingslanden bij te staan in hun strijd tegen de klimaatverandering. In Kopenhagen werd alvast beloofd om tegen 2020 jaarlijks 100 miljoen dollar vrij te maken. Hoewel verschillende studies erop wijzen dat dit bedrag niet zal volstaan, vergt het bijeenzoeken van dit bedrag al de nodige creativiteit Het werk dat de hoge VN adviesraad voor klimaatfinanciën (in het leven geroepen door het Kopenhagenakkoord) het afgelopen jaar verricht heeft, biedt een aantal interessante denkpistes. Naast voldoende overheidsmiddelen en – helaas vooral ook onvoorspelbaar – privaatkapitaal, moeten we op zoek naar alternatieve financieringsmiddelen. De meest correcte en meest eenvoudige aanpak, is om middelen die je haalt uit heffingen op uitstoot, meteen in zo’n fonds in te brengen. De inkomsten van een wereldwijd mechanisme om de uitstoot van de lucht- en scheepvaart aan te pakken (waarvoor deze week al hoopvolle stappen vooruit zijn gezet) is maar één voorbeeld van middelen die binnen handbereik liggen. Twee vliegen in een klap dus: minder uitstoot en meer geld voor ontwikkelingslanden in hun strijd tegen de klimaatverandering. Dat geld zou overigens gelijk zou moeten verdeeld worden tussen investeringen in “mitigatie” (dus daling van de CO2 uitstoot) en “adaptatie” (dus aanpassing aan de klimaatverandering). Sara PS: Nu ik er aan denk, ook thuis krijg je te maken met de steenkoollobby. De elektriciteitsproducenten van E.ON hopen dat jij hen, na een weigering door de Antwerpse provincie, toch een steenkoolcentrale zal laten bouwen in de Antwerpse haven. Het dossier ligt nu in Brussel op je bureau. Ik hoop dat jij, net als onze minister-président Kris Peeters al eerder beloofde, de E.on aanvraag afwijst, anders is het hek helemaal van de dam).