Na Julian Assange worden nu ook een Franse en Duitse journaliste vervolgd voor verslaggeving over oorlogs­misdaden. Het Duitse Openbaar Ministerie neemt maat­regelen tegen de beschuldigde zonder deze te horen. Neemt Europa de vrijheid van meningsuiting nog serieus?

De Australiër Julian Assange, de Française Anne-Laure Bonnel en de Duitse Alina Lipp. Drie journalisten die een hoge prijs betalen voor het vertellen van de waarheid. Financieel aangepakt, onder­worpen aan censuur en bedreigd. Assange, die Ameri­kaan­se oor­logsmisdaden in Irak en Afghanistan aan de kaak stelde, wordt nog altijd onder de meest verwerpelijke omstandigheden ge­vang­en­ge­houden en gemarteld, en dreigt aan de VS te worden uitgeleverd om weg te kwijnen in Guantánamo Bay. Anne-Laure Bonnel, die melding maakte van oorlogsmisdaden van het Oe­kra­ïense leger, werd door Franse media belasterd en door de autoriteiten financieel gemangeld om haar het zwijgen op te leggen.

Er werd een strafrechtelijk onderzoek naar haar geopend omwille van wat werd aangeduid als “steun aan de Russische aanvalsoorlog”.

Ook Alina Lipp bracht verslag uit over oorlogsmisdaden van het Oekraïense leger. Haar geval is ronduit stuitend. Haar YouTube-account werd standrechtelijk geannuleerd, haar PayPal-rekening geblokkeerd. Haar bankrekening, net als die van haar vader, werd afgesloten nadat het Duitse Openbaar Ministerie op uiterst dubieuze gronden €1.608 in beslag had genomen. Er werd een strafrechtelijk onderzoek naar haar geopend omwille van wat werd aangeduid als “steun aan de Russische aanvalsoorlog”. In werkelijkheid had zij de acht jaar aanhoudende Oekraïense beschietingen van burgerdoelen in Donbas bestempeld als genocide, en begrip getoond voor de Russische tussenkomst sinds 24 februari. Zaken waarvoor zij drie jaar gevangenisstraf riskeert.

Motivering

Zoals uit de onderstaande vertaling van de motivering van het Duitse Openbaar Ministerie blijkt, wordt Alina Lipp niet gehoord zodat zij zich kan verdedigen “omdat dit het onderzoeksproces zou verstoren”.

*****

A. De beschuldigde betuigt in verschillende, publiek toegankelijke, eigen sociale media-accounts voort­durend haar solidariteit met de Russische agressieoorlog tegen Oekraïne die begon op 24 februari 2022. De oorlog is een agressie-misdrijf op grond van artikel 13 (1) van de CCAIL. De beschuldigde keurt de oorlog goed.

Haar uitspraken zijn van aard om het psychologische klimaat bij de bevolking van de Bondsrepubliek Duitsland op te hitsen. Het gaat op zijn minst om vertekende, deels ook leugenachtige, berichtgeving die een afwijkende mening in de samenleving teweegbrengt, de sociale cohesie doet verdwijnen, twijfel zaait binnen de Bondsrepubliek Duitsland over de functionaliteit van de publieke opinievorming en waarheidsgetrouwheid van de media en daarmee het vertrouwen in de rechtszekerheid en de betrouw­baar­heid van het democratische systeem in Duitsland als geheel doet wankelen. De beschuldigde is zich daarvan ook bewust, het zijn zaken die zij op de koop toe neemt. Haar publicaties zijn immers specifiek gericht op een Duits publiek.

De volgende twee feiten zijn exemplarisch:

Op 24 februari 2022 plaatste de beschuldigde het bericht op haar Telegram-kanaal “Nieuws uit Rusland”: “De denazificatie is begonnen”, vergezeld van een video waarin ze aankondigde dat de bevolking de Russen en de “bevrijding” zou vieren, dat de Oekraïners de Russische bevolking al jarenlang om het leven brengen en dat daar nu een einde aan gekomen is.

Op 12 maart 2022 plaatste de beschuldigde een video op haar Telegram-kanaal “Nieuws uit Rusland” waarin ze aankondigde dat de Oekraïners al jaren genocide plegen en dat het Russische leger nu de getroffen regio’s bevrijdt.

Op basis van deze bevindingen wordt de beschuldigde ervan verdacht strafbare feiten te hebben goed­gekeurd in een groot aantal zaken die gezien de lopende onderzoeken nog niet in detail bekend zijn.

Overtreding, strafbaar volgens §§ 140 nr. 2, 53 StGB.

B. Aangezien zij als “freelance journaliste” geen loon ontvangt, werft verdachte – via haar account op het social media platform VK – financiële ondersteuning. Zij vermeldt daarbij haar rekeningnummer.

Voor zover tot op heden bekend zijn er vanaf het begin van de Russische aanvalsoorlog tot 16 maart 2022 overeenkomstige financiële donaties van in totaal ten minste 1.608 euro op de genoemde rekening ontvangen, naar aanleiding van haar “oproep om donaties” naar aanleiding van de oorlogspropaganda gepubliceerd door de verdachte en ten gunste van de Russische agressieoorlog, die in strijd is met het internationaal recht, om de verdachten te vergoeden voor hun eerdere – criminele – activiteiten en om hen in staat te stellen hun criminele activiteiten op dezelfde manier voort te zetten, die voortvloeien uit het beoogde gebruik opgegeven door de verwijzers voor hun donaties.

Er zijn dus redenen om aan te nemen dat de verdachte de genoemde geldbedragen heeft ontvangen voor eerder gepleegde onrechtmatige handelingen i. sd Artikel 73 (1) 2e alternatief van het Wetboek van Strafrecht.

C. Het confiscatiebevel is noodzakelijk om de tenuitvoerlegging van de confiscatie op grond van artikel 111b (1) StPO te waarborgen.

Gevreesd moet worden dat de verdachte het geldbedrag direct zal overmaken. De verdachte heeft al een overboeking gedaan van 12.000 euro naar een privérekening in Rusland. Deze transactie werd slechts tijdelijk stopgezet door Deutsche Kreditbank AG.

Tegen deze achtergrond is het inbeslagnemingsbevel niet alleen noodzakelijk, maar alles bijeengenomen ook evenredig.

De verdachte wordt vooraf niet gehoord omdat dit het doel van het onderzoek in gevaar zou brengen, artikel 33, lid 4, zin 1 StPO.

*****

Mag men geen kritiek hebben op het Westen, aanstichter van de proxy-oorlog tegen Rusland, oorlog die blijkbaar “tot de laatste Oekraïener” moet worden uitgevochten?

Het is ronduit onaanvaardbaar dat in Duitsland en Frankrijk, landen die het hart vormen van de Europese Unie en wier media geen verslaggevers sturen naar de gebieden in Oekraïne waar oorlogsmisdaden plaatsvinden, journalisten die gewoon hun werk doen, worden besmeurd, de nek omgedraaid en zelfs met gevangenisstraf bedreigd. De vraag is hoe ver onze overheden willen gaan. Mag men geen kritiek hebben op het Westen, aanstichter van de proxy-oorlog tegen Rusland, oorlog die blijkbaar “tot de laatste Oekraïener” moet worden uitgevochten? Mag men geen begrip tonen voor Rusland, dat sinds de val van de Muur tegen alle afspraken in moet afrekenen met een agressieve militaire alliantie direct tegen haar landsgrenzen?

Boetsja

Ook wij hebben sinds het begin van dit jaar op dit platform duchtig kritiek uitgeoefend op de houding van het Westen rond de Oekraïne-crisis. Ook wij hebben Kiev oorlogsmisdaden aangewreven. Denk aan de groot­schalige slachting onder burgers in Boetsja die de Russen in de schoenen werd geschoven, be­schul­di­ging die over­tuigend werd weerlegd. En aan onze verslaggeving over de burgerdoden in Marioepol waar het Oekraïense leger schuldig aan was. En onze aanklacht tegen het stilzwijgen van onze publieke omroep VRT over de échte toedracht van de Maidan-massamoord, tragedie waar het allemaal mee begon. We zullen daarmee doorgaan, op een correcte, onderbouwde manier. Worden we net als onze boven genoemde collega’s aangevallen, dan zullen we ons verdedigen. Met hand en tand.

In het Handvest van de Europese Unie en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) is vrijheid van menings­uiting een grondrecht. Eenieder kan vrijelijk denkbeelden ver­kon­di­gen, zonder inmenging van enig openbaar gezag. Komt een zaak voor, dan moet men ervan uitgaan dat rechters dat grond­recht zullen handhaven.

*****

Dit artikel verscheen eerder vandaag op Geopolitiek in context.