De meeste observatoren zien het nationalisme van Vlaamse kant groeien. Vaak met ongerust hart, want ultra rechts heeft onmiskenbaar onmenselijke trekjes. Velen vragen zich dan af, hoe komt dit? Wat zijn de oorzaken van die verschuiving naar rechts?  Ik schreef er onlangs een blog over. Een tiental redenen zag ik en somde ik op. Een van de bijkomende, dieper liggende redenen, die ik nog niet had vermeld, zal wellicht het volgende zijn.

Kranten verbonden
Mijn grootvader Constant was een ontwikkeld man. Hij schreef geregeld stukjes voor tijdschriften van de Boerenbond. Hij had bezittingen en een groot gezin, waar hij overigens ook grote tegenslag in kende. Maar hij las tot aan zijn dood in 1968 dagelijks kranten… zowel in het “Vlaams” als in het Frans, zoals “La Dernière heure”.  Dat blijkt zo toen de gewoonte te zijn geweest. Een beetje Intellectueel las zowel Franstalige als Nederlandstalige Belgische media.

Vandaag doet bijna niemand dit nog, ik zelf ook niet. Een van de factoren die deze verandering bewerkstelligd hebben, is misschien gewoon de kracht van de televisie en de radio.

We menen voldoende info te ontvangen van de nationale (sic) zenders die ons in onze moedertaal bedienen, zoals de Vlaamse Radio en Televisie, en zo raken wij los van de andere helft van het land, en van Brussel.

Opnieuw zien we dus het fenomeen van bepaalde aanvankelijk bijna onmerkbare bij-effecten van de introductie van zeer nuttige toestellen en technologie… die ook negatieve, subversieve gevolgen hebben. Op sluipende manier. Onbedoeld maar krachtig. Zoals de seksuele moraal niet zozeer door sociologische factoren ging veranderen, maar door de uitvinding van de anticonceptiepil.

En dat gaat zo, ook over de vervreemding tusden Franstalige en Nederlandstalige Belgen, omdat… nog altijd de wet van mensen en dingen geldt (die via Hollywoodfilms in omgekeerde zin maakte dat wij grosso modo Americanofielen bleven) die luidt als volgt:

《Onbekend = Onbemind》

Gelukkig is er nog het Ardennentoerisme 😄

Illustratie: Flickr

Link naar de vorige analyse die ik maakte:

Een visie op de verrechtsing