127bis
Spanning is te snijden in het gesloten centrum.
De gevangenen vertrouwen niemand meer. Ze voelen zich door iedereen verraden.

Een gevangene is sinds 6 dagen in hongerstaking. Hij zit bijna 3 maanden opgesloten en krijgt geen enkel nieuws, noch van zijn advocaat, noch van de dienst Vreemdelingenzaken. Hij is erg bang dat hij met geweld zal worden uitgezet, zonder voorafgaande waarschuwing.

Een meneer van 56 jaar, gehandicapt en diabeticus zit in de “bak”, zeggen gevangenen (zoiets noemt de directie iemand “isoleren”), omdat nerveus werd. Hij woont sinds 1992 in België en zit al 60 dagen in het centrum. Een “9ter-“aanvraag zou zijn ingediend. (=verblijfsvergunning voor medische redenen)

Een Tunesiër die al een maand in hongerstaking was, in verschillende gesloten centra (Vottem, Brugge, 127bis), werd naar het ziekenhuis overgebracht met een “bevel het grondgebied te verlaten” op zak. Na het verlaten van het ziekenhuis heeft hij zich bij zijn strijdmakkers buiten de muren gevoegd.

Brugge
Jacques, een Congolees die men tot 8 maal toe heeft proberen uitzetten naar Marokko, viert vandaag zijn 6 maanden opsluiting. Hij moest vorige week voor de Raadkamer verschijnen voor een aanvraag tot invrijheidsstelling: geweigerd. Zijn advocaat gaat in beroep, in de hoop dat hij intussen niet wordt uitgezet.

De sfeer in het centrum is bedrukt na de hongerstaking die werd gebroken door de overplaatsing of de uitzetting van een aantal hongerstakers vorige week.
Carine, een Kameroenese, werd uitgezet bij de 3de poging. Ze is in Kameroen aangekomen en voorlopig nog in vrijheid.

Bron : Getting the voice out