Latijns-Amerikaanse eenheid is goed voor een pleintje. En er zijn er veel in Latijns-Amerika, maar er is eigenlijk nooit Latijns-Amerikaanse eenheid geweest. De laatste jaren beleefden we een unieke periode. De sociaal-democratie had van Ushuaia tot Cabo Hornos de macht in handen en reikte deze naar de Europese Unie. Toch vernederde de EU Latijns-Amerika.

Lithium, koper, water, hernieuwbare energie dat zijn maar enkele van de grondstoffen die in Latijns-Amerika te vinden zijn. De rijkdom van landbouw, veeteeld en visvangst stonden aan onze voeten. Toch heeft Europa zich vijfhonderd jaar misdragen op dat continent, toch leverde vijf minuten politieke moed van Latijns-Amerika enkel een arogante njet op in Europa met het Mercosur-verdrag.

Vijfhonderd jaar kolonialisme, dat wilde Latijns-Amerika van de kaart vegen, maar de Europese Unie lachte dit weg. Ondertussen is het schrapen aan onze Oost-grenzen toch is hoogmoed zelden troef. De njet van Europa leverde een totale ineenstorting van Latijns-Amerika op. De diplomatieke betrekkingen die waren opgebouwd werden weer tot kruimels gereduceerd. De institutionalisering in de verschillende landen wordt weer van de kaart geveegt en nu staat niet alleen China klaar, maar ook Qatar. Meer dan ooit kantelt Latijns-Amerika richting Azië.

Steun voor een nieuwe website

We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.

Steun hier