De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Een huis als symbool van de vergeten Assyrische genocide

maandag 15 juli 2019 09:46
Spread the love

Een huis als een sprakeloos symbool van de genocide in het Assyrische stadje Midyat in Zuidoost-Turkije. De woning lijkt op de rest van de huizen in de stad, maar het is toch anders. Nergens in de stad is er een doorloop onder de woningen gebouwd. Waarom de eigenaar dit ooit zo gebouwd heeft? Geen idee. De vorm van de woning maakt dit huis dus al uniek in de stad. Maar er is nog een bijzonderheid aan het huis, waar ik als kind vaak onder heb gelopen. Vorig jaar in de zomer heb ik notabene ook een aantal keren onder de woning gelopen. En elke keer dacht ik aan de oorspronkelijke bewoners van de woning. Zij moeten door een hel zijn gegaan. Ik durfde geen foto van te maken om mijn verblijf niet onnodig onaangenaam te maken.

Wat maakt dan dit huis zo bijzonder? Als wij goed naar de foto kijken, (die door Eliyo Eliyo gemaakt is), dan zijn er tientallen gaten aan de muur te zien. Het zijn kogelgaten! In het jaar van de Assyrische genocide in 1915 werd de stad door duizenden Turkse soldaten aangevallen. Dit huis, blijkt uit de vele kogelgaten, is destijds zwaar aangevallen. Het lag dicht bij het meer van de stad en aan de buitenkant van de stad. Mogelijk begon de aanval van de Turkse soldaten vanuit deze zijde van de stad bij deze woning.

Als ik het aantal kogelgaten tel (meer dan honderd), dan waren het geen ervarende soldaten. Ik ga namelijk vanuit dat de aanvallers vooral de drie ramen wilden treffen. Toch? Er zullen ongetwijfeld ook veel kogels door de ramen zijn heen gegaan, maar het aantal gaten aan de buitenkant van de muur geeft mij de indruk dat de ‘arme’ soldaten blindelings de opdracht van de barbaarse leidinggevenden volgden en begonnen te schieten. Ja, behalve aan de mensen in de woning, denk ik oprecht aan de vele voornamelijk jonge Turkse soldaten die vanuit centraal Turkije door de leiders van het land naar het Oosten van het land werden gestuurd. ‘’Een deel van deze soldaten kwam namelijk om het leven door honger en dorst’’, vertelde onlangs mij Mesut Mesut, die als een van de laatste deskundige van de genocide beschouwd kan worden.

huis midyat

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!