Guatemala heeft definitief “nee” gezegd tegen het uithollen van de rechtstaat. Er komt verandering, er werden uit éénentwintig kandidaten, twee kandidaten verkozen met een minimaal aantal stemmen die de sociaal democratie vertegenwoordigen. De ene is Sandra Torres (nationale eenheidspartij voor de hoop) vrouw van ex-president Colom (2008-2010) en  Arévalo een onbekende kandidaat die in 2015 tijdens de protesten tegen het uithollen van de rechtstaat zijn beweging semilla oprichtte.

Sandra Torres is een exilada, haar familie behoorde tot de clan van Jacobo Arbenz die in 1955 uit de macht werd verdreven door een staatsgreep en moest vluchten naar Uruguay. Zij is de ex-vrouw van Alvaro Colom, maar haar vice is een oude evangelistische priester en zij zal naar rechtsdraaien deze tweede ronde. Zij verloor eerder de tweede ronde in 2019.

Arévalo was lid van de regering Colom, en was voorzitter van Oxfam International van 2015 tot ’18. Volgens rechtse media is hij opgepakt wegens corruptie in 2018, toch blijkt dit allemaal niet zo duidelijk te zijn omdat er een heksenjacht aan de gang was tegen de tegenstanders van rechts.

Het geluk van Guatemala is dat ze binnen de democratie blijven. Guatemala is pro-VS, pro-Taiwan als laatste land in Latijns-Amerika en speelt een belangrijke rol in de dialoog met de oppositie in Venezuela.

Er was dan ook een uiterst rechtse regering aan de macht, die van Giamattei. Er wordt verwacht dat Arévalo enorm veel tegenwerking van rechts en de VS zal krijgen. De kans is klein dat hij het zal halen en dat de Guatemalteken zullen kiezen voor de meer gematigde Sandra Torres die tegen rechts gaat aanschuren.

Wat opvallend is aan Guatemala is dat het altijd als eerste Latijn-Amerikaans land op zoek gaat naar samenwerking met Israel. Bijvoorbeeld Guatemala was het eerste land om haar ambassade naar Jerusalem te verplaatsen.