Bij het Vlaams Nationaal Jeugdverbond (VNJ), dat aanstaande zaterdag 19 maart haar vijftigjarig bestaan viert, kunnen ze niet klagen van de ondersteuning die het krijgt. Nog maar pas nieuwe jeugdlokalen gekregen van het gemeentebestuur van Sint-Niklaas, kreeg het VNJ nu ook een interview in Krax, blad voor jeugdwerk en jeugdbeleid.
Bij Krax wisten ze waaraan ze begonnen. “Bij het grote publiek is het VNJ niet zo bekend, maar het is op zijn minst een beruchte organisatie. Zo stuit je als je even googlet op Jaak Van Haerenborgh, die het VNJ in 1961 stichtte en er ook verbondsleider van bleef tot in 1985. Van Haerenborgh was in de Tweede Wereldoorlog lid van de Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen en liep vanwege dat lidmaatschap na de oorlog enkele maanden gevangenisstraf op.” Elke Serpieters (28 j., sinds 2006 verbondsleidster) zegt in Krax dat dit “vermeld (wordt) in de biografie van onze stichter-verbondsleider, maar meer doen we daar niet mee.” “Hoe dan ook, het VNJ is een jeugdbeweging die een duidelijk politiek standpunt inneemt: ze wil een onafhankelijk Vlaanderen. Politieke actie maakt een onderdeel uit van de werking. Zo neemt het VNJ deel aan de IJzerwake, het Vlaams Nationaal Zangfeest en de herdenking van de Oostfrontsoldaten.” De jaarlijkse herdenking van de voor collaboratie ter dood veroordeelde August Borms (foto 1) had men er ook nog aan kunnen toevoegen.
Volgens Elke Serpieters is het VNJ “in de eerste plaats een jeugdbeweging. (…) Daar komt dan wel regelmatig een Vlaamse inslag bij, maar dat betekent niet dat we niet gewoon ‘schipper mag ik overvaren’ kunnen spelen.” Over die “jeugdbewegingsactiviteiten met een Vlaamse inslag” zegt Serpieters: “We proberen alles een beetje in een thema te gieten, opdat onze jongeren zich iets meer bewust worden van de Vlaamse geschiedenis en zodat ze weten wat de vervlaamsing van de maatschappij inhoudt.” (Foto 2: het verbranden van de Belgische vlag tijdens een VNJ-activiteit.).
Bruno Fagnoul, burgemeester van het in de Oostkantons gelegen Raeren, getuigde over de aanpak van het VNJ in 1996 in Het Volk: “Vorige zondag stapte het VNJ hier door de straten. In gestrekte marspas en voorafgegaan door een eigen marsorkest en enkele vlaggendragers. Het deed bijzonder militaristisch aan. En vreemd, vooral omdat het VNJ naar de mis kwam. Ik beweeg me anders voort als ik naar de kerk ga.” En verder: “Hun taalgebruik alleen al: ze spreken van gouwen, net als de Hitlerjugend. En de tucht en discipline die uitstraalde van hun optocht hier door de straten riep bij de mensen duidelijk beelden op van de Hitlerjugend ten tijde van het Dritte Reich. En ik kan het weten, want ik heb het destijds zelf gezien.” Koen Bultinck, toen VNJ-gouwleider, later VB-parlementslid, antwoordde dat er niets vreemds aan de hand was. Over het in rijen van drie naar de kerk marcheren zei hij: “Zo verplaatsen wij ons altijd. Het moet op een gedisciplineerde manier gebeuren, anders komen er ongelukken van.”
Een lezer van Gazet van Antwerpen getuigde in 1997 in zijn krant: “Ziehier een beschrijving van de opvoeding door de jeugdbeweging VNJ zoals met eigen ogen gezien: de groep bestond uit twee leidsters van ongeveer 17 jaar, en een twintigtal kinderen van ongeveer 6 à 8 jaar (gemengd). Het spel heette ‘betogerke’ en werd op enthousiasme onthaald door de kinderen: het is dus al vaker gespeeld. Het spel bestond hierin dat de kinderen een zitstaking hielden terwijl ze ‘Voeren Vlaams’ moesten scanderen. De leiding speelde de rijkswacht en trok de betogers uit elkaar…”
Hoeveel VNJ-activiteiten zo’n Vlaamse inslag krijgen? Elke Serpieters: “Dat weet ik niet goed, maar ik zou zeggen: de helft. (…) We moedigen wel aan om zoveel mogelijk spellen in een thema te kaderen, al zal niet elke afdeling dat iedere week kunnen waarmaken. Het is ook niet altijd Vlaams. Zo was er onlangs een piratenkamp. Je kan moeilijk zeggen dat dit een typisch Vlaams thema is. (…) Als VNJ proberen we een aantal tradities en culturele zaken in stand te houden. Zo leren we bijvoorbeeld enkele typische Vlaamse liedjes aan, doen we aan volksdansen en houden we een meiboomplanting.” Er wordt bij het VNJ wel eens gevloekt, maar in het Nederlands! Maar niet-Vlaamse activiteiten kunnen dus ook. Elke Serpieters: “Waar we wel op letten – en dat is misschien lachwekkend – is het vloeken in het Engels. Vloeken in het algemeen mag natuurlijk niet, maar het valt op dat jongeren toch snel de neiging hebben om ‘fuck you’ of ‘shit’ te roepen en dan proberen we daar iets grappigs op te vinden. Op den duur vloeken ze dan niet meer in het Engels.”
Met 1 100 leden is het VNJ de kleinste jeugdbeweging in Vlaanderen. Vroeger waren ze veel groter. Elke Serpieters: “Het is inderdaad zo dat het VNJ een klap heeft gekregen, ergens eind jaren ’90. Dat kwam voornamelijk – niet iedereen zal dit even graag horen – omdat onze jeugdbeweging niet jeugdig genoeg was. Aan de top stonden oudere mensen (Ledy Broeckx, Hugo Pieters… zonder uitzondering ook actief bij het VB, nvdr.) die alles strak leidden, vol goede bedoelingen, maar dan is het natuurlijk niet evident om nieuwe jonge mensen aan te trekken. We hebben geprobeerd dat recht te trekken, de fakkel is doorgegeven aan de jonge garde.” Maar te wild moet die het natuurlijk ook niet maken. Toen de Antwerpse VNJ-afdeling vorig jaar bekendmaakte Music for Life te willen steunen, kwamen daar boze reacties op. Toch werd doorgezet, maar het was maar een kleine groep VNJ’ers die acte de présence gaf op de Groenplaats in Antwerpen.
Bron : AFF/Verzet
Jongeren worden aangezet tot haat en discriminatie t.o.v. de franstaligen.
VNJ is een kweekvijver van indoctrinatie.
*
Indoctrinatie (of: indoctrineren) is het systematisch en eenzijdig onderwijzen van aanvechtbare overtuigingen of opvattingen, met de bedoeling dat deze kritiekloos worden aanvaard. Het woord heeft een sterke negatieve connotatie.
Dan bedenken dat er heel wat politiekers aanwezig waren op het Vlaams Nationale Zangfeest in Antwerpen.
*
Het Vlaams Nationaal Zangfeest is een zangfeest dat jaarlijks in februari plaatsvindt in het Antwerps Sportpaleis of (sinds 2009) in de Lotto Arena en dat georganiseerd door het Algemeen Nederlands Zangverbond ter promotie van de Nederlandstalige muziek. Het eerste zangfeest werd georganiseerd door Willem de Meyer en vond plaats op 9 juni 1933.
In 2010 vond de 73e editie plaats. De bedoeling is meer aandacht en kansen te vragen voor de Vlaamse muziek, onder andere op de radiozenders. Men wil aantonen dat Vlaamse muziek meer is dan het levenslied en de bekende schlagers. Naast de klassieke strijdliederen en volksliederen zoals de Vlaamse Leeuw, komen ook volksliedjes en kleinkunstliederen aan bod. Een traditioneel onderdeel is ook de toespraak van de ANZ-voorzitter, waarin de actuele Vlaamse verzuchtingen worden geformuleerd.
Luc Schrijvers