“Geen enkele aanpassing kan de verschrikkelijke gevolgen compenseren van het niet halen van de Parijse doelstelling van 1,5°C. Dit is een overlevingsdoelstelling en het blijft binnen ons bereik, maar nipt.
Na een dip in 2020 zijn de koolstofemissies die de klimaatverandering aanwakkeren, weer terug op het niveau van voor de pandemie. Om onze emissiedoelstellingen te halen, moeten we het gebruik van fossiele brandstoffen drastisch terugdringen, en dat betekent een drastische verschuiving naar duurzame hernieuwbare energie.
De recente druk om de productie van olie, gas en kolen op te voeren en klimaatmaatregelen terug te schroeven vanwege de crisis in Oekraïne is kortzichtig”
Mensen in armoede lijden het eerst én het ergst
“Klimaatverandering veroorzaakt nu extreme weersrampen en de kosten daarvan stapelen zich op. Bovendien treffen deze kosten niet iedereen in gelijke mate. Mensen die in armoede leven, lijden het eerst en het ergst. Boeren in Kenia, Ethiopië en Somalië hebben oogsten en hele veestapels verloren door een uitzonderlijk lange en ernstige droogte.
Miljoenen mensen in Oost-Afrika staan nu aan de rand van een hongercatastrofe. Ondertussen zetten de rijkste mensen met een enorme koolstofvoetafdruk de airconditioning op hun megajachten hoger.”
“De andere duidelijke boodschap van dit verslag is dat elke maatregel om de uitstoot te verminderen telt en dat elke fractie van een graad telt. Met de huidige plannen stevent de wereld af op een opwarming van 2,7°C. Dat is een doodvonnis voor klimaatgevoelige landen zoals Vanuatu en Bangladesh.
Rijke landen hebben dubbele verantwoordelijkheid
Rijke landen zijn onevenredig verantwoordelijk voor de klimaatcrisis. België is een van die landen: de helft van de Belgen behoort tot de rijkste 10% van de wereld, die verantwoordelijk waren voor meer dan de helft (52%) van de cumulatieve emissies tussen 1990 en 2015.
Rijke landen hebben een dubbele verantwoordelijkheid: enerzijds moeten zij de emissies in eigen land terugdringen, anderzijds moeten zij kwetsbare landen helpen bij de kosten voor het herbeplanten van gewassen en de wederopbouw van huizen na stormen, en bij de omschakeling van vuile energievormen naar schonere, koolstofarmere vormen van energie.”
“Dit monumentale klimaatrapport is verontrustend maar niet verrassend. Wetenschappers en het IPCC waarschuwen regeringen al tientallen jaren voor dit gevaar. Onze toekomst ligt in de beslissingen die we vandaag nemen. We kunnen de klimaatverandering niet later aanpakken. We moeten nu de uitstoot aan banden leggen of we kunnen nog meer catastrofale klimaatrampen verwachten, seizoen na seizoen.”
