Bron: Pixabay
Opinie - IPS, Stefania Giannini

Investeer nu in onderwijs, wacht niet op de covid-factuur

Regeringen moeten onderwijs prioriteit geven als springplank naar herstel na covid-19. Afwachten wat de schade is, leidt ertoe dat die onherstelbaar wordt, schrijft Stefania Giannini, plaatsvervangend directeur Onderwijs bij de Unesco.

dinsdag 20 oktober 2020 12:24
Spread the love

 

Dat er weer scholen open zijn, betekent niet dat het onderwijs weer op de rails staat. Om te beginnen zijn er nog steeds vijftig landen waar de scholen gesloten zijn. Meer dan 800 miljoen kinderen zijn daar slachtoffer van. De armsten onder hen keren waarschijnlijk helemaal niet meer terug naar school. Er is een groot risico dat ze als gevolg van armoede in kinderarbeid of een kindhuwelijk belanden.

Afstandsleren is buiten bereik voor een derde van de 1,6 miljard leerlingen die wereldwijd te maken hebben met schoolsluitingen. De afstand tot school wordt misschien onoverbrugbaar als deze scholen lang gesloten blijven.

Catastrofe

De gezondheidscrisis ondermijnt tientallen jaren van vooruitgang. Voor het eerst lijkt de Menselijke Ontwikkelingsindex (HDI) achteruit te gaan; onderwijs is bepalend voor een derde van de meetresultaten. Minstens 24 miljoen jongeren – van basisonderwijs tot en met universiteit – lopen het risico uit te vallen als gevolg van de economische impact van covid-19.

Jonge kinderen krijgen niet de benodigde gezondheidszorg, voeding en opvoeding in de belangrijke voorschoolse jaren. Jongeren kunnen niet meer terecht bij vakopleidingen en er wordt geen alternatief geboden. Kinderen met een beperking krijgen geen steun meer. Meisjes lopen een hoger risico op geweld en uithuwelijking op jonge leeftijd. Alfabetiseringsprogramma’s voor volwassenen zijn stopgezet. Universiteitsstudenten kunnen hun studie niet meer betalen.

De wereld bevond zich al in een onderwijscrisis voordat de covid-10-pandemie losbarstte. Die crisis kan nu uitlopen op een catastrofe, als regeringen en de internationale gemeenschap onderwijs geen prioriteit geven als springplank naar herstel.

Geen prioriteit

Zoals het nu lijkt, krijgt het onderwijs die prioriteit niet. In de economische stimuleringspakketten van regeringen wereldwijd gaat slechts een miniem deel naar onderwijs en opleiding: 0,78 procent of 91,2 miljard dollar, volgens voorlopig onderzoek van Unesco.

Europa en Noord-Amerika maken het grootste bedrag vrij: 56,9 miljard dollar. Daarna volgen Azië en de Pacific met 30,5 miljard dollar. De overige regio’s geven samen zo’n 3,8 miljard dollar uit.

Uit de policy tracker van het IMF blijkt dat slechts 37 van de 196 landen en regio’s onderwijs en opleiding hebben betrokken in hun fiscale maatregelen, vooral in stimuleringspakketten. Tijdens de virtuele VN-bijeenkomst van wereldleiders vorige maand kwam onderwijs nauwelijks ter sprake bij het vaststellen van de prioriteiten voor ontwikkelingsfinanciering na covid-19.

Achterstand inhalen

Dat is economisch gezien niet logisch. Herstel kan geen competitie zijn tussen fondsen, maar moet gebaseerd zijn op de connectie tussen onderwijs, gezondheid, werk en de strijd tegen armoede en ongelijkheid. Toegankelijkheid van het onderwijs heeft levenslang gevolgen op het gebied van welzijn, inkomen en gendergelijkheid.

De fiscale ruimte wordt overal krapper, maar onderwijsbudgetten moeten op z’n minst beschermd worden en liefst nog uitgebreid om de uitgaven op hetzelfde niveau te kunnen houden. Het is moreel niet acceptabel om regeringen te laten kiezen tussen het financieren van essentiële openbare diensten en aflossing van schulden.

Elke verloren schooldag kost geld. Het onderwijs zal tijd nodig hebben om te herstellen van universele ontwrichting. De pandemie zal de financieringskloof voor het onderwijs met een derde oprekken naar maar liefst 200 miljard dollar per jaar in lage- en middeninkomenlanden.

Herstel vraagt nu om investeringen in campagnes om de meest gemarginaliseerde kinderen weer op school te krijgen, in het inhalen van achterstanden en tweedekansprogramma’s. Ook zijn investeringen nodig sanitaire voorzieningen, zodat kinderen en docenten veilig zijn op school. Aangezien de curve van de pandemie nog niet afvlakt, zal geïnvesteerd moeten worden in onderwijs in afgelegen gebieden en online leren, want dit zal onvermijdelijk onderdeel worden van het ‘nieuwe normaal’.

#PowerEducation

Door nu de juiste investeringskeuzes te maken, in plaats van te wachten, kan de extra financieringskloof als gevolg van de pandemie met drie vierde verkleind worden. Steun voor het onderwijs, die al minder in trek was bij donoren, maakte al minder dan 11 procent van de officiële ontwikkelingshulp uit. En die steun kan nog eens met 12 procent afnemen als gevolg van covid-19.

Er moet juist meer steun komen. Kinderen en jongeren betalen de prijs van deze gezondheidscrisis. De pandemie mag niet de doodsteek voor hun opleiding – en hun toekomst – betekenen. We mogen onze onderwijssystemen niet laten afbrokkelen in de naam van een recessie of pandemie.
We roepen de wereldleiders op de onderwijsbudgetten te beschermen en zich solidair te tonen met de meest gemarginaliseerden en deze groep te steunen. Op 22 oktober houden we onder de noemer #PowerEducation een internationale bijeenkomst met Ghana, Noorwegen en het Verenigd Koninkrijk als gastlanden.

Het ligt binnen de macht van regeringen en de internationale gemeenschap om onderwijsuitval die de ongelijkheid vergroot en de menselijke ontwikkeling overal terugzet, met dreiging voor de al kwetsbare sociale samenhang, te voorkomen. De covid-19-generatie verdient een beter perspectief op de toekomst, en dat begint bij de belofte van goed onderwijs.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!