Amnesty International liet de enquête uitvoeren omdat seksueel geweld nog al te veel onder de radar blijft. Volgens de meest recente veiligheidsmonitor wordt maar liefst 90 procent van de seksuele delicten niet aangegeven. “De politiestatistieken hebben dus enkel betrekking op personen die de moed hadden om aangifte te doen en geven bijgevolg een vertekend beeld”, zegt Amnesty.

Eén van de problemen is dat verkrachtingen slechts zelden leiden tot veroordelingen. Uit onderzoek van The London Metropolitan University (2009) blijkt dat op de 100 Belgische dossiers die werden onderzocht er slechts 4 resulteerden in een effectieve veroordeling.

De resultaten bieden een schrikwekkend beeld op een maatschappij waarin seksueel geweld schering en inslag is. Een kwart van de vrouwen werd ooit door een partner gedwongen tot seks. 13 procent werd verkracht door iemand die niet haar partner is. Een kwart van de vrouwen werd ooit op een publieke plaats fysiek lastig gevallen. Maar liefst 7 procent van de vrouwen werd misbruikt als minderjarige.

Als vormen van overschrijdend gedrag zoals een persoon met een autoriteitspositie die fysiek te opdringerig is of ongewenste seksueel getinte boodschappen via sms of internet worden meegeteld, kom je aan 57,1 procent vrouwen die te maken krijgen met een aantasting van hun fysieke integriteit.

Seksueel geweld hoort voor veel vrouwen gewoon bij het leven en dat blijkt ook uit het feit dat één op vier vrouwen seksueel geweld minimaliseert. Het gaat nochtans om misdaden die door de meerderheid van de respondenten wel als wel als ernstig of zeer ernstig aanzien worden (verkrachting, ongewenste aanrakingen, enz.).

Praten

40 procent van de slachtoffers verbijt de pijn in stilte. Ze kunnen er zelfs niet over praten met kennissen of vrienden. Slechts 11 procent van de slachtoffers die wel iets onderneemt, heeft achteraf het gevoel dat gerechtigheid geschied is. Voor velen liep het uit op negatieve gevoelens: eenzaamheid of botsen op ongeloof.

De federale overheid lanceerde op 14 februari 2014 een nieuwe website “Hulpnaverkrachting.be” om slachtoffers van verkrachting te overhalen klacht in te dienen. Amnesty noemt dat “een positieve stap”, maar vindt wel dat er meer nodig is. “De ernst van dit misdrijf en de impact die het heeft op het slachtoffer vragen om een doortastende, effectieve en gecoördineerde aanpak op de verschillende beleidsniveaus”, klinkt het.

“De strijd tegen verkrachting moet een prominente plaats krijgen in de volgende federale en regionale regeerakkoorden. Daarnaast moeten er uiteraard voldoende middelen vrijgemaakt worden voor preventieprogramma’s, sensibilisering en opvang van slachtoffers. Momenteel worden slachtoffers immers geconfronteerd met heel wat problemen – zowel bij politie, justitie als bij de medische en psychosociale opvang en begeleiding”, aldus Amnesty.

Meer informatie over de campagne van Amnesty International vindt u hier.