Dat “Ruimte Morguen” kan blijven verder werken zonder subsidies is opvallend in een omgeving waar vorig jaar een zestal gerenommeerde galerieën wegtrokken wegens onder meer de stijgende huurprijzen. Het Zuid mag dan wel pretenderen te zijn uitgegroeid tot een buurt waar de meer kapitaalkrachtige Antwerpenaar zich graag komt vestigen, de kunsthandel kiest blijkbaar eieren voor haar geld. Ook grote gebuur het Wereldcultuurcentrum Het Zuiderpershuis sloot vorig jaar de deuren en nu straks de Sinksenfoor verdwijnt dreigt het er in de toekomst een behoorlijk saaie boel te worden.

Roots

Curator Marc Schepers van Ruimte Morguen koos ervoor het initiatief te laten overleven door terug naar haar ‘roots’ te gaan: “Wij hebben zeer lang op erkenning moeten wachten ondanks het feit dat wij de eerste tentoonstellingen van onder andere kunstenaars zoals Luc Tuymans of Paul Van Biervliet organiseerden. We zijn het dus gewend om met weinig middelen te werken.” En zo komt het dat Ruimte Morguen, net als het Wereldmuziekfestival Sfinks Mixed dat ook haar subsidie verloor, verder kan blijven werken. Beide kunnen ze verder omwille van hun anciënniteit en het door de jaren heen opgebouwde trouwe publiek en sympathisanten.

Els Nouwen

Met het werk van Els Nouwen loopt er in de galerie alweer een bijzonder sterke tentoonstelling. Nouwen creëert een unieke, hybride positie. Voor haar schilderijen, vertrekt Nouwen van figuratief, fotografisch beeldmateriaal dat ze aantreft in tijdschriften of haar persoonlijk beeldarchief. Het sterk lichamelijke aspect van de beelden in haar selectie valt meteen op, alsook het doorslaggevend betekenisoverdragend element ervan.

Semiotisch

Ze gebruikt het enige hanteerbare wapen binnen de schilderkunst voorradig, namelijk dat van de puur uit verf bestaande, materiële en semiotisch betekenisloze geste. Met een techniek die zowel qua verfbehandeling, schilderstoets als coloriet schatplichtig is aan het abstract expressionisme, stelt Nouwen zich niet langer als lijdend voorwerp op van het semiotisch machtige beeld, maar onderwerpt ze dit nu zelf aan een agressieve, bijna onontkoombare schilderkundige beeldaanval, die elke retoriek ervan onklaar dreigt te maken.

Clash

Haar werkwijze bestaat er in feite uit dat ze haar onderwerpen meermaals, dwangmatig bijna, blijft schilderen, telkens weer en weer opnieuw. En op een intuïtief ogenblik doet ze dan iets vreemds: ze voegt een aantal van die werken samen tot één schilderij waardoor ze er wonderwel in slaagt uit verschillende werken één geheel te vormen. Het resultaat van deze clash tussen verschillende polen maakt dat haar schilderijen de toeschouwers een verbluffend aanbod aan interpretatiemogelijkheden bezorgen. En door het consequent en hardnekkig toepassen van deze techniek maakt ze haar werk zeer herkenbaar, waardoor ze zich als schilderes sterk, moedig en vooral authentiek weet te profileren.

Praktisch:

Els Nouwen – Interference – Ruimte Morguen – Waalsekaai 21-22, 2000 Antwerpen.
Van donderdag 26 april tot en met zaterdag 8 juni 2013.
Open op donderdag, vrijdag en zaterdag van 14.00 tot 18.00 uur.