Juist na de aardbeving werd er een betrouwbare fundraising georganiseerd op de sociale media. Het probleem is dat in Syrië de VN-hulp via de lokale kanalen gaat en gecontroleerd wordt door de overheid. Het is dus sinds 2011 onmogelijk voor het vreedzaamverzet om aan internationale middelen te geraken van de VN.

De casus gaat over ‘the White Helmets’, dat is een humanitaire vreedzame organisatie om tijdens humanitaire rampen hulp te leveren, hoogst essentiëel dus. Het werd snel duidelijk tijdens de burgeroorlog in Syrië dat deze organisatie zeer sterk aan het worden was. Daardoor werd door het Assad-Regime verschillende propaganda technieken gebruikt om de organisatie uit de narrative te halen. Hierdoor stopten grote donoren met het helpen van ‘the White Helmets’.

Dus enkele uren na de aardbeving werd een fundraisingsactie geïndiqueerd door een organistie wiens naam ik niet kan noemen. De bedoeling was om geld op te halen voor ‘the White Helmets’. Het is anders onmogelijk om hulp tot bij hun te krijgen. Ze zijn internationaal genamed en geshamed, dus na enkele tientallenduizende euro’s wordt de fundraising offline gehaald door facebook. Onverantwoord, terwijl de VN zelf oproept dat dit mogelijkerwijs de oplossing is. In mijn facebook-heelal valt de fundraising-actie gedurende drie weken uit.

Waarom dit gebeurd. Begrijp ik nog steeds niet, alles dat nieuw is in deze wereld moet misschien eerst naar de kerkers van deze samenleving. Ondertussen is de reputatie van ‘the White Helmets’ gerestaureerd, echter is dit nog niet doorgedrongen tot het collectieve geheugen. Terwijl de eerste dagen van zo’n hulpactie cruciaal zijn, het goede nieuws is dat er tegenwoordig al 70.000 euro zijn opgehaald door deze online fundraising van de in totaal 3,9 millioen dollar opgehaald door ‘the White Helmets’ in Syrië. Onze staatssecretaris voor ontwikkelingssamenwerking maakt ondertussen 4 miljoen vrij voor de aardbeving in Syrië.

Alle partijen hammerden na de aardbeving om directe donaties via een vector (dat is geen officiële benaming) toe te laten, met een vector zou je privé-steun kunnen tanken. Toch moet deze wereld gecontroleerd worden en daar draait het nu rond, betrouwbaarheid van steun en natuurlijk ook coherentie. Dat is het klassieke verhaal, in de nieuwe wereld zou je in principe mensen kunnen belonen voor een actie en hem daarbij wat geld toesteken via zo’n type actie. Voor een organisatie weet je niet goed wie de ontvangerszijn dus zoiets is zeker ook niet mogelijk via check’s en balances. Dus hiervoor moet de ‘Verklaring van Parijs’ worden aangepast.