In Argentinië heeft Milei een tussentijdse verkiezingspol gewonnen. Hij haalde het van een verdeeld Kirchnerisme en een in chaos verkerende Juntos por el Cambio van ex-president Macri. Hij haalde 24% van de stemmen, dat was veruit de hoogste score, maar wat erger is van de resterende stemmen verklaart 35% op Milei te kunnen stemmen.

Milei is een charismatische figuur, die lijkt op een rocker van de jaren zeventig. Hij is jong en durft zoals zijn voorgangers Trump en Bolsonaro journalisten aanvallen en collega politici met de grond gelijkmaken. Milei is een economoom die een plan klaar heeft om Argentinië uit de miserie te halen. Het Macrisme slaagde daar niet in door overdreven te lenen en het Kirchnerisme veroorzaakte op een jaar tijd een inflatie van 127%.

De Paso of de tussentijdse verkiezingen vinden begin augustus plaats en daar zal de leider van het Kirchnerisme worden bepaald, daar zal een eenheidskandidaat moeten komen omdat er voorlopig vijf kandidaten zijn. Het Macrisme daar is een gematigde en een extreme kandidaat dus deze zullen beslissen op basis van het aantal stemmen voor Milei in de Paso. De echte verkiezingen zijn dan voor einde oktober.

In Argentinië heeft 60% van de bevolking een Italiaans paspoort, dus we moeten niet verschieten als extreem-rechts de wind in de zeilen heeft. Argentijnen doen er meestal een schepje boven op qua fascisme. Natuurlijk is deze situatie de ideale oplossing om ‘la grieta’ of de kloof op te lossen tussen het Macrisme en het Kirchnerisme. Deze twee zouden elkaar misschien eens nodig moeten hebben om Milei te verslaan.

Argentinië is een land met voordurende inflatie, maar er is wel gratis gezondheidszorg en onderwijs. Iedereen beschikt over een ‘carta alimentar’ waarmee ze zich kunnen voeden. We zien ook dat argentijnen hun belastingen betalen, 30% van de staatskas komt uit belastingen en dat het politieke bestel het meest democratische is van Latijns-Amerika. Natuurlijk als je bij de 40% armen zit, dan wordt het leven weer een pak moeilijker.