PERSMEDEDELING VAN DE ECOLE DE LA CAUSE FREUDIENNE (vertaling)

RECHTZETTING

Op donderdag 8 december vindt in Frankrijk (Rijsel) een proces plaats, waarin het verbod geëist wordt op verdere exploitatie van de film “Le mur: la psychanalyse à l’épreuve de l’autisme” in zijn huidige staat, dat wil zeggen zolang de fragmenten uit de interviews met de twee Franse psychoanalytici Eric Laurent en Esthela Solano-Suarez en hun Belgische collega Alexandre Stevens daar niet uit verwijderd zijn geworden.

Door de maakster van de film werd al heel wat heisa rond dit proces georganiseerd, zodat wij wel verplicht zijn om, met deze rechtzetting, de stilte te doorbreken.

De fragmenten van de interviews met onze collega’s zijn inderdaad doelbewust gemanipuleerd geworden. Zo is men erin geslaagd om hen uitspraken in de mond te leggen die iets anders betekenen en zelfs het omgekeerde van wat zij zelf denken en zelfs effectief gezegd hebben. De film doet bijvoorbeeld vragen aan hun antwoorden voorafgaan die in werkelijkheid niet gesteld zijn geworden, waardoor de indruk gewekt wordt dat onze collega’s die ontwijken of het er zelfs mee eens zijn.

Iedereen heeft het recht om wat dan ook te zeggen, maar anderzijds heeft iedereen ook het recht om verontwaardigd te reageren en naar de rechtbank te stappen als men zijn woorden verdraait.

Jean-Daniel Matet
Voorzitter van de ECOLE DE LA CAUSE FREUDIENNE
5 december 2011

COMMUNIQUÉ de l’ÉCOLE DE LA CAUSE FREUDIENNE

MISE AU POINT

Le procès qui aura lieu le jeudi 8 décembre 2011 à Lille a pour objet d’obtenir la cessation d’exploitation en l’état du film intitulé
« Le Mur : la psychanalyse à l’épreuve de l’autisme », aussi longtemps que n’auront pas été retirés les extraits des interviews donnés par
Éric Laurent, Esthela Solano-Suarez, Alexandre Stevens.

Le grand tapage organisé autour de ce procès par l’auteure du film nous conduit à sortir du silence dans les termes de la présente mise au point.
Les extraits, en effet, procèdent d’une manipulation qui en dénature le sens dans le but de prêter aux auteurs des propos ayant un sens déplacé, voire même contraire, à ce qu’ils pensent et ont exprimé. On peut citer, par exemple, le procédé qui a consisté à placer en tête de leurs propos des questions qui ne leur avaient pas été posées, donnant ainsi l’impression qu’ils les ont fuies ou qu’ils y ont acquiescé.

Chacun a le droit de tout dire, mais chacun aussi a le droit de s’indigner et d’agir en justice quand on dénature ses propres paroles.

Jean-Daniel Matet
Président Ecole de la Cause freudienne
Le 5 décembre 2011