Het korte, al te korte publieke optreden van Ihsane Haouach in de Belgische politiek heeft mooie resultaten. Wij weten nu dat een regeringscommissaris met een hoofddoek mogelijk is, ondanks het onvermijdelijke gesputter van bepaalde laïcards en gecrispeerde politici. Ook is nu luidop en door een prominente stem gezegd dat België een aanpassing nodig heeft aan de demografische realiteit van een fors toegenomen islamitische bevolking. Die gaat niet meer weg, tot spijt van wie het benijdt. En die neemt geen genoegen meer met de democratische kruimeltjes die ze toegeworpen krijgt. En last but not least: de invulling van de neutraliteit is als discussiethema op tafel gegooid: boven Brussel hangt nu een groene ballon met een kanjer van een opschrift: de kleren maken de neutraliteit niet!

Organisaties die hun eigen irrelevantie willen illustreren, zoals het Centre d’Action Laïque en DeMens.nu, die het hebben over het recht op godslastering en die het verschil tussen inclusieve en exclusieve laïciteit niet belangrijk vinden of niet willen zien, en die menen en herhalen dat alles duidelijk is inzake laïciteit en democratie, hebben de groene ballon nog niet opgemerkt. Straks landt hij in hun achtertuin…

De Belgische fictie van neutraliteit is die van de façade: naar buiten toe geen strekking verraden. Maar die strekking is er natuurlijk wel. Zelfs de oh zo neutrale rechter is vast wel bij een politieke partij (hoe zou je anders carrière kunnen maken?) en misschien ook wel bij de loge. Maar wij worden verondersteld dat niet te weten en aan te nemen dat dat geen enkele rol speelt bij de besluitvorming.

Tegenover de façadeneutraliteit plaatste Ihsane Haouach de neutraliteit van het functioneren: neutraliteit in de dienstverlening, daar komt het op aan. De façadeneutraliteit is daar geen garantie van. Dat is een fundamentele kwestie.

Er is, nevenbij gezegd, ook een probleem van godsdienstvrijheid. Daartoe behoort dat je je godsdienstigheid in het publiek mag uitdragen. Voor veel godsdiensten is dat essentieel: publiekelijk getuigen van je overtuiging. Dat aspect van de godsdienstvrijheid inperken omwille van de façadeneutraliteit is eigenlijk ongehoord.

Ihsane Haouach werd een militante genoemd in de media. Terwijl zij toch alleen maar de noodzakelijke vaststellingen deed. En de Bouchez en de Franckens, wat een totaal onmilitante, bezadigde en bedachtzame mensen!

Temidden van de coronamiserie is het prettig te kijken naar de groene ballon die Ihsane Haouach heeft opgelaten, en te luisteren naar de kakofonie die weldenkend Brussel te horen geeft. Het stemt me vrolijk! Ihsane, bedankt voor wat je gepresteerd hebt!